Συγκεκριμένα δυνατότητα να κατευθύνω το όχημά του ακόμη πιο δεξιά δεν υπήρχε διότι ήδη έβαινε εντελώς στο δεξιό άκρο του οδοστρώματος και μάλιστα οι δεξιοί τροχοί του οχήματός του πατούσαν στο έρεισμα του δρόμου ενώ αμέσως μετά από αυτό προς δεξιότερα υπήρχε χαντάκι και δένδρα. Τούτο αποδεικνύεται άμεσα από την έκθεση αυτοψίας και το σχεδιάγραμμα της Τροχαίας αφού το σημείο σύγκρουσης όπως εκτέθηκε είναι εντός του ρεύματος πορείας του και δη 1 μέτρο εντός αυτού από την διαχωριστική γραμμή. Έτσι με δεδομένο ότι το πλάτος του κάθε ρεύματος είναι 3,40 μ. και ότι η αριστερή έμπροσθεν πλευρά – αριστερός τροχός του φορτηγού του είναι κατά τη στιγμή της σύγκρουσης 1 μέτρο δεξιότερα (κατά την πορεία μου) από την διαχωριστική γραμμή και ότι το πλάτος του φορτηγού είναι 2,50 μ., έπεται πώς κατά τη στιγμή της σύγκρουσης οι δεξιοί τροχοί του οχήματός μου είναι ακόμα πιο δεξιά από το δεξιό άκρο του οδοστρώματος του ρεύματος πορείας μου ήτοι ευρίσκονται εκτός οδοστρώματος κατά 10 εκ. (3,40μ-1μ=2,40 μ.).
Από την άλλη η ταχύτητά του είναι κατά την στιγμή της σύγκρουσης εντελώς μειωμένη και τούτο αποδεικνύεται επίσης την έκθεση αυτοψίας και το σχεδιάγραμμα της Τροχαίας αφού η τελική θέση του οχήματός του μετά την σύγκρουση είναι ακριβώς το σημείο σύγκρουσης που σημαίνει ότι δεν σύρθηκε το όχημά του μετά το ατύχημα πράγμα που θα συνέβαινε αν είχε ταχύτητα αυξημένη.
Περαιτέρω η απότομη είσοδος στο αντίθετο ρεύμα πορείας του αποθανόντος (αριστερά ως προς την πορεία του) έγινε σε σημείο με έντονη καμπύλη –στροφή στο εσωτερικό της οποίας υπάρχει αυτοφυής οργιώδης βλάστηση που αποκλείει την ορατότητα των αντιθέτως κινουμένων. Η οποιαδήποτε δυνατότητά μου αποφυγής του ατυχήματος εξαρτάται όπως και κάθε οδηγού, από την δυνατότητα έγκαιρης αντίληψης του αντικανονικώς κινούμενου ,που με τη σειρά της εξαρτάται από την δυνατότητα αντίληψης της αντικανονικότητας της συμπεριφοράς του. Είναι φανερό ότι εν προκειμένω έγκαιρη αντίληψη της αντικανονικότητας του αντιθέτως κινούμενου οχήματος υπάρχει από την στιγμή που παύει ν` ακολουθεί το τόξο της στροφής και παραβιάζοντας την διαχωριστική γραμμή , εισέρχεται στο αντίθετο ρεύμα πορείας. Και τούτο έγινε μόλις 1 μέτρο μακριά από το φορτηγό. Συνεπώς καμία δυνατότητά λόγω έλλειψης ευχέρειας τόπου και χρόνου προς επιχείρηση οιουδήποτε ελιγμού δεν υπήρχε από τον οδηγό του φορτηγού. Αν δε ληφθεί υπ` όψη η τεράστια ταχύτητα με την οποία εισέρχονταν στο αντίθετο ρεύμα παρά την σφοδρότατη επί 25 μέτρα πέδηση του, καθιστά ακόμα πιο εναργές την έλλειψη κάθε δυνατότητας από άποψη χρόνου και τοπικής αποστάσεως από την θέση του κινδύνου δυνατότητας προς επιχείρησης της τυχόν ενδεδειγμένης ενέργειας προς αποφυγή.
Το ότι η ταχύτητά του ήταν ιλλιγιώδης άνω των 120 χλμ/ώρα εύκολα αποδεικνύεται από την θεώρηση της σφοδρότητας της σύγκρουσης αφού παρά την πέδησή του επί 25 μέτρα το μέγεθος της ταχύτητας που απέμεινε την στιγμή της σύγκρουσης επέφερε τον θάνατο και μετέτρεψε τα οχήματα σε άμορφη μάζα σιδηρικών. Άλλωστε κατά το σχεδιάγραμμα της τροχαίας τα 25 μ. πέδησης αντιστοιχούν σε 66 χλμ/ώρα. Αν λοιπόν η ταχύτητά του ήταν 66 χλμ/ ώρα τότε σαφώς ίσα-ίσα που τα οχήματα θα «ακουμπούσαν». Όμως σαφώς παρά την πέδηση απομένει ένα μέγεθος ταχύτητας άνω των 60 χλμ/ώρα την στιγμή της σύγκρουσης αφού είναι αποδεδειγμένο κατά την κοινή πείρα και λογική και με βάση τις γενικές γνώσεις του καθενός ένα σύγχρονο αυτ/το όπως του αντιδίκου (++) που υποβάλλεται σε δοκιμές σύγκρουσης από το εργοστάσιο (παθητική ασφάλεια) μπορεί να προστατεύσει τον οδηγό σε περίπτωση πλαγιομετωπικής σύγκρουσης με ταχύτητε 40-45 χλμ/ώρα. Συνεπώς δεν μπορεί να έτρεχε με 66+45=105 χλμ/ώρα αλλά με περισσότερα ήτοι πάνω από 66+60=126 χλμ/ώρα.
Συνεπώς εκινούμην εντελώς σύννομα και συνάμα δεν υπήρχε δυνατότητα μου προς αποφυγή της σύγκρουσης με επιχείρηση κάποιας ενδεδειγμένης ενέργειας. Έτσι δεν παρέλειψα κάτι δυνατό αφού δεν υπάρχει παράλειψη όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα προς ενέργεια.
Όμως όλα τούτα είναι περιττά διότι σαφώς ανάμεσα στην οδηγική μου συμπεριφορά και στο επελθόν αποτέλεσμα κανένας αιτιώδης σύνδεσμος δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα του θανάτου θα επερχόταν ούτως ή άλλως ακόμα και να «απουσίαζα» εγώ από το ατύχημα αφού το όχημα του αποθανόντος εισερχόμενο με μεγάλη ταχύτητα στο αντίθετο ρεύμα θα συνέχιζε την πορεία του ,θα εξέρχονταν απ` αυτό και θα επέπιπτε στα δέντρα που υπάρχουν αμέσως μετά την άκρη του οδοστρώματος. Συνεπώς κανένα σφάλμα στην οδήγησή και καμία παράλειψη δυνατής ενέργειας δεν βαρύνει τον οδηγό του φορτηγού και συνεπώς κανένας αιτιώδης σύνδεσμος δεν μπορεί να θεμελιωθεί ανάμεσα σε σφάλμα της οδηγικής του συμπεριφοράς και στο επελθόν αποτέλεσμα. Και τούτο είναι στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του οικείου εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά τον ΠΚ .Όμως αυτό τούτο συνιστά και το «παράνομο» κατ` 914 ΑΚ ήτοι η παραβίαση κανόνων (και) του ποινικού δικαίου. Συνεπώς αφού δεν μπορεί να υπάρξει παραβίασή τους κατά το ποινικό δίκαιο δεν μπορεί να καταφαθεί και η παρανομία κατ` 914 ΑΚ.
Αλλά και από την άποψη της πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας που κρατεί στην νομολογία ως προϋπόθεση για τη θεμελίωση υποχρέωσης προς αποζημίωση (Κρητικός,3η εκδοση,σελ.57), πρόσφορη αιτία εν προκειμένω που είχε γενικά την τάση και ήταν ικανή κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και την κοινή ανθρώπινη πείρα να προκαλέσει τη ζημία, ήταν η μεγάλη ταχύτητα του αποθανόντος εν όψει της στροφής που διένυε και η αιτία αυτής, απώλεια του ελέγχου του οχήματός του και η εν συνεχεία, αιφνίδια και ανέλεγκτη είσοδός του στο αντίθετο ρεύμα. Η κίνησή του σύννομα ήτοι στο άκρο δεξιό του ρεύματος πορείας μου και η μειωμένη ταχύτητά του δεν μπορεί να ήταν πρόσφορα και ικανά κατά τη συνήθη πορεία να προκαλέσουν την είσοδο του αντιδίκου στο ρεύμα του λόγω αυξημένης ταχύτητας.
Προσάγω και επικαλούμαι το σύνολο της ποινικής δικογραφίας (++) που σχηματίστηκε εναντίον του οδηγού του φορτηγού και με βάση την οποία δυνάμει του από ++ κλητηρίου θεσπίσματος του ++ κλήθηκε να δικασθεί για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια στο τριμελές Πλημ/κείο ++, μετά από αναβολή την ++ ότε και αθωώθηκε ομόφωνα αφού κρίθηκε ότι κανένα σφάλμα δεν τον βαρύνει περί την οδήγησή του και πάντως καμία δυνατότητα αντίδρασής του εν` όψει χρονικής και τοπικής απόστασης από την θέση του κινδύνου, δεν υπήρχε. Εξεδόθη έτσι η υπ` αριθμ` απόφαση που προσάγω και επικαλούμαι.
Ειδικώς προσάγω και επικαλούμαι την από ++ έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος της Τροχαίας ++ και το συνοδεύον αυτήν πρόχειρο σχεδιάγραμμα εκ των οποίων αποδεικνύεται ότι 1)δεν υπήρχε ορατότητα στην στροφή.2)ίχνη τροχοπεδήσεως 25 μέτρων πριν τη στροφή υπάρχουν στο ρεύμα πορείας του οδηγού του ΙΧΕ που σημαίνει ότι τούτος αν υπολογισθούν κατά τα νομογραφήματα οι αποστάσεις πέδησης και αντίδρασης οδηγού και φρένων ήτοι 25 μέτρα πέδηση + 36 μέτρα (120Χ3) απόσταση που διανύει το όχημα λόγω χρόνου αντίδρασης οδηγού(1 δευτ. σε υγιή οδηγό)+ 20 μ(0,166Χ120) απόσταση που διανύει λόγω χρόνου πλήρους λειτουργίας του συστήματος φρένων, προκύπτει ότι ο αποθανών 81 μέτρα πριν τη στροφή αντιλαμβάνεται κίνδυνο και μπαίνει στην διαδικασία τροχοπέδης .Και αυτός είναι σαφέστατα ο κίνδυνος εκτροπής του εν` όψει στροφής λόγω της ταχύτητας που έχει. Άρα δεν είναι η δική μου κίνηση στο δρόμο. Διότι αφού αυτός φρενάρει πριν τη στροφή χωρίς εγώ να είμαι στο οπτικό του πεδίο έπεται ότι δεν φρενάρει για να αντιμετωπίσει κίνδυνο που προκαλώ εγώ. 3) ότι το ΣΣ είναι και η τελική θέση του οχήματός μου και 4)ότι εισήλθε στο ρεύμα πορείας μου(αντίθετο) κατά 1 μέτρο.
Επειδή περαιτέρω όπως προκύπτει από την προσαγόμενη και επικαλούμενη από ++ έκθεση εξετάσεως αίματος της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης , ο αποθανών ευρέθη να έχει ποσοστό αλκοόλης στο αίμα 0,36 %ο. Μάλιστα όπως προκύπτει από το από +++ προσαγόμενο και επικαλούμενο πρωτόκολλο αιμοληψίας του ΓΝ++ ελήφθη αίμα προς εξέταση την ++ της ημέρας του ατυχήματος που συνέβη την ++ ,δηλαδή πέντε ώρες παρά ένα τέταρτο μετά το ατύχημα ο αποθανών εξακολουθούσε να έχει το ανωτέρω ποσοστό αλκοόλης στο αίμα του γεγονός που αποδεικνύει αβίαστα ότι κατά τη στιγμή του ατυχήματος το ποσοστό τούτο ήταν σαφώς πιο αυξημένο και ο αποθανών οδηγός τελούσε σε κατάσταση μέθης κατά νόμο.
Προσάγω επίσης και επικαλούμαι φωτογραφίες του τόπου του ατυχήματος στις οποίες εμφαίνεται το τι έβλεπε ο αποθανών οδηγός κατά την πορεία του πλησιάζοντας στην δεξιά γι` αυτόν στροφή και τι εγώ κατά την πορεία μου. Σαφέστατα αποδεικνύεται ότι καμία ορατότητα δεν υπάρχει και για το λόγο αυτό όφειλε ο αποθανών να μετριάσει και όχι ν` αυξήσει την ταχύτητά του.
Επειδή εν` όψει όλων των ανωτέρω προκύπτει πώς αποκλειστικά υπαίτιος για το ατύχημα και τον επελθόντα θάνατο ήταν ο αποθανών οδηγός, άλλως και επικουρικά, τούτος ήταν συνυπαίτιος σε ποσοστό 95 % και δέον και αιτούμαι ν` απορριφθεί η αγωγή των αντιδίκων
Επειδή αρνούμαι και αποκρούω κάθε ενάντιο ισχυρισμό, πρόταση και ένσταση των αντιδίκων
Δια Ταύτα και με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων μου και τα κατά τη συζήτηση προστεθησόμενα
ΑΙΤΟΥΜΑΙ: Να γίνουν δεκτές οι παρούσες προτάσεις ,ενστάσεις και ισχυρισμοί μας. Ν` απορριφθούν οι προτάσεις ,ενστάσεις και ισχυρισμοί των αντιδίκων καθώς και η κρινομένη αγωγή τους. Να καταδικασθούν στη δικαστική μου δαπάνη.
Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Ανδρέας Aπ.Βρόντος
Δικηγόρος παρ` Αρείω Πάγω
24410-41255/6972422002
FAX 24410-41257
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.