+++++++++++++++++++++
Κατά τη διάταξη του άρθρου 931 ΑΚ « η αναπηρία ή η παραμόρφωση που προξενήθηκε στο παθόντα λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη κατά την επιδίκαση της αποζημίωσης αν επιδρά στο μέλλον του». Ως αναπηρία θεωρείται κάποια έλλειψη της σωματικής, νοητικής ή ψυχικής ακεραιότητας του προσώπου, ενώ ως παραμόρφωση νοείται κάθε ουσιώδης αλλοίωση της εξωτερικής εμφανίσεως του προσώπου, η οποία καθορίζεται όχι αναγκαίως κατά τις απόψεις της ιατρικής αλλά κατά τις αντιλήψεις της ζωής. Περαιτέρω, ως μέλλον νοείται η επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική εξέλιξη του προσώπου. Δεν απαιτείται βεβαιότητα δυσμενούς επιρροής της αναπηρίας ή παραμορφώσεως στο μέλλον του προσώπου. Αρκεί και απλή δυνατότητα κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Στον επαγγελματικό - οικονομικό τομέα η αναπηρία ή παραμόρφωση του προσώπου, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, αποτελεί αρνητικό σημείο στα πλαίσια του ανταγωνισμού και της οικονομικής εξελίξεως και προαγωγής του. Οι δυσμενείς συνέπειες είναι περισσότερο έντονες σε περιόδους οικονομικών δυσχερειών και στενότητας στην αγορά εργασίας. Οι βαρυνόμενοι με αναπηρία ή παραμόρφωση μειονεκτούν και κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός εργασίας έναντι των υγιών συνάδελφών τους. Η ΑΚ 931 προβλέπει επιδίκαση από το δικαστήριο χρηματικής παροχής στον παθόντα αναπηρία ή παραμόρφωση, εφόσον συνεπεία αυτών επηρεάζεται το μέλλον του. Η χρηματική αυτή παροχή δεν αποτελεί αποζημίωση, εφόσον η τελευταία εννοιολογικώς συνδέεται με την επίκληση και απόδειξη ζημίας περιουσιακής, δηλαδή διαφοράς μεταξύ της περιουσιακής καταστάσεως μετά το ζημιογόνο γεγονός και εκείνης που θα υπήρχε χωρίς αυτό. Εξάλλου, η συνεπεία της αναπηρίας ή παραμορφώσεως ανικανότητα προς εργασία, εφόσον προκαλεί στον παθόντα περιουσιακή ζημία, αποτελεί βάση αξιώσεως προς αποζημίωση, που στηρίζεται στην ΑΚ 929 (αξίωση διαφυγόντων εισοδημάτων). Όμως η αναπηρία ή η παραμόρφωση ως τοιαύτη δε σημαίνει, κατ' ανάγκη, πρόκληση στον παθόντα περιουσιακή ζημίας. Προέχον και κρίσιμο είναι το γεγονός της αναπηρίας ή παραμορφώσεως ως βλάβης του σώματος ή της υγείας του προσώπου , ως ενός αυτοτελούς εννόμου αγαθού, που απολαύει και συνταγματικής προστασίας, σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 6 του άρθρου 21 του Συντάγματος, όχι μόνο στις σχέσεις των πολιτών προς το κράτος, αλλά και στις μεταξύ τους σχέσεις, χωρίς αναγκαίως η προστασία αυτή να συνδέεται με αδυναμία πορισμού οικονομικών ωφελημάτων ή πλεονεκτημάτων. Έτσι, ορθότερη κρίνεται η ερμηνεία της ΑΚ 931, που την καθιστά εφαρμόσιμη, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται από τη διάταξη η επιδίκαση στον παθόντα αναπηρία ή παραμόρφωση ενός εύλογου χρηματικού ποσού ακριβώς λόγω της αναπηρίας ή παραμορφώσεως, χωρίς σύνδεση με συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία, η οποία, άλλωστε και δεν δύναται να προσδιοριστεί. Το ποσό του επιδικαζομένου κατά την ΑΚ 931 εύλογου χρηματικού ποσού εξευρίσκεται κατ' αρχήν με βάση το είδος και τις συνέπειες της αναπηρίας η παραμορφώσεως αφενός και την ηλικία του παθόντος αφετέρου. Είναι πρόδηλο, ότι η κατά την ΑΚ 931 αξίωση είναι διαφορετική: α) από την ΑΚ 929 αξίωση για διαφυγόντα εισοδήματα του παθόντος, που κατ' ανάγκη συνδέεται με επίκληση και απόδειξη συγκεκριμένης περιουσιακής ζημίας, λόγω της ανικανότητας του παθόντος προς εργασία, και β) από την κατ' άρθρο 932 χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Είναι αυτονόητο ότι όλες οι παραπάνω αξιώσεις δύνανται να ασκηθούν είτε σωρευτικώς, είτε μεμονωμένως, αφού πρόκειται για αυτοτελείς αξιώσεις και η θεμελίωση καθεμιάς από αυτές δεν προϋποθέτει αναγκαίως την ύπαρξη μιας των λοιπών (ΑΠ 1848/2008, Α'Δημ. Νόμος, ΑΠ 268/2008 ΕΠΟΛΔ 2009, 376, ΑΠ 177/2008 Α'Δημ. Νόμος).
Εν προκειμένω οι εκκαλούντες ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ», ++, ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία « ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε.» και ++ με τον πέμπτο λόγο των εφέσεών τους, παραπονούνται, μεταξύ άλλων, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, κατ' εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, δέχθηκε εν μέρει ως ουσία βάσιμο το κονδύλιο της αγωγής που αφορούσε αποζημίωση της ενάγουσας* εφεσίβλητης ++, κατ' άρθρο 931 ΑΚ και επεδίκασε σ' αυτήν για την παραπάνω αιτία, το ποσό των 30.000 ευρώ, ενώ το ως άνω κονδύλιο έπρεπε να απορριφθεί ως αόριστο. Όπως, όμως, προκύπτει από το δικόγραφο της αγωγής της, η εν λόγω ενάγουσα, όσον αφορά το κονδύλιο αυτό σχετικά με την προκληθείσα σ' αυτήν αναπηρία, εξιστορούσε ότι η ίδια , ηλικίας 38 ετών κατά το χρόνο του ατυχήματος, εξαιτίας αυτού υπέστη πολλαπλά κατάγματα και στα δύο πόδια και υποβλήθηκε σε σοβαρότατες ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις για την τοποθέτηση εσωτερικών (βίδες, καρφιά, λάμες) και εξωτερικών οστεοσυνθέσεων, οι οποίες έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή της. Ειδικότερα αποκόπηκε τμήμα του οστού που συνδέει το γόνατο με το κάτω άκρο του ποδιού (αστράγαλο) του αριστερού ποδιού , μήκους 6-8 εκατοστών και η μυϊκή μάζα πίσω απ' αυτό. Με τις χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν συνδέθηκαν οι δύο άκρες του ανωτέρω οστού με εξωτερική οστεοσύνθεση, όμως το τμήμα της μυϊκής μάζας της γάμπας που αποκόπηκε και εντεύθεν όλες οι αρτηρίες, νεύρα κ.λ.π που υπήρχαν στο σημείο εκείνο δεν μπόρεσαν να αποκατασταθούν ούτε και τούτο είναι ιατρικώς δυνατό, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η κίνηση του αριστερού άκρου του ποδιού της και των πέντε δακτύλων αυτού, τα οποία θα έχουν εφ' όρου ζωής μία έντονη κλίση προς τα κάτω, χωρίς να είναι δυνατό να ανυψωθούν, ενώ αυτά είναι ενωμένα μεταξύ τους και δεν μπορεί να εκτελεστεί η κίνηση του αποχωρισμού αυτών. Αποτέλεσμα δε των προαναφερθέντων είναι η παντελής αδυναμία και ανικανότητα αυτής βαδίσεως με το αριστερό πόδι και θα πρέπει να μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο ή με βοήθεια Π ή με βακτηρίες. Ότι εξαιτίας της ως άνω αναπηρίας της άλλως της ολικής και ανεπανόρθωτης παραμορφώσεώς της μειονεκτεί έναντι των υγιών ατόμων και θα μειονεκτεί εφ' όρου ζωής στην επαγγελματική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή της. Ειδικότερα ότι εξαιτίας της αναπηρίας της δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π για το διορισμό της ως νηπιαγωγού στη δημόσια εκπαίδευση, δεδομένου ότι η ίδια είναι πτυχιούχος του παιδαγωγικού τμήματος νηπιαγωγών αλλά και ούτε στο μέλλον θα μπορέσει να εργαστεί σε θέση νηπιαγωγού στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα για την οποία απαιτείται αρτιμέλεια, αλλά σε διάφορα συναφή επαγγέλματα, με αποτέλεσμα η αναπηρία της να της προκαλεί αδυναμία επαγγελματικής εξελίξεως, αλλά και οικονομική ζημία, όπως ειδικότερα αναλύεται, ενώ τέλος, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, αυτή επιδρά δυσμενώς' στην ομαλή εξέλιξη της κοινωνικής και οικογενειακής της ζωής, αφού εμποδίζεται να συμμετέχει σε κοινωνικές δραστηριότητες που απαιτούν σωματική και ψυχική ευεξία, κοινωνικές συναναστροφές κλπ, καθώς επίσης εμποδίζεται στην προσφορά υπηρεσιών στην οικία της, στη συμμετοχή της στις οικογενειακές εκδηλώσεις, έχουν διαταραχθεί οι δεσμοί αγάπης αυτής με το σύζυγο και τα τέκνα της κλπ. Για το λόγο δε αυτό ζήτησε την επιδίκαση ποσού 300.000 ευρώ, ως ξεχωριστή αποζημίωση, σύμφωνα με το άρθρο 931 ΑΚ. Με το ως άνω περιεχόμενο, κατά τα προαναφερθέντα, η αγωγή ως προς την ανωτέρω αξίωση είναι σαφής και ορισμένη, διότι περιέχει όλα τα αναγκαία από το νόμο στοιχεία (αρθρ. 931 ΑΚ και 216 ΚΠολΔ),Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έκρινε όμοια, δεν έσφαλε αλλά ορθά εφάρμοσε το νόμο και οι ως άνω λόγοι των εφέσεων πρέπει να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι.
Από τη διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ προκύπτει ότι σε περίπτωση προσβολής της υγείας προσώπου φορέας της σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση είναι ο υποστάς άμεσα την ηθική βλάβη κατά του οποίου στρέφεται η αδικοπραξία, ενώ τρίτα πρόσωπα, που ανήκουν συνήθως στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του θύματος της αδικοπραξίας, έστω και αν υφίστανται ψυχικό πόνο από την αδικοπραξία που στρέφεται κατά του οικείου τους, κατά κανόνα θεωρούνται τρίτοι και δεν καθίστανται και αυτοί φορείς της σχετικής αξίωσης για χρηματική ικανοποίηση (ΑΠ 58/2009 Α'Δημ. Νόμος, ΑΠ 648/2002 Ελ. Δνη 2002, 1616). Εν προκειμένω ο ενάγων ++, με την από ++ αγωγή του, ζήτησε να του επιδικαστεί το ποσό των 80.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που του προξένησε η παράνομη και υπαίτια πρόκληση του τραυματισμού της πρώτης ενάγουσας συζύγου του ++, αφού λόγω της αναπηρίας που προκλήθηκε σ' αυτήν στερείται τη χαρά της επικοινωνίας, τη συζυγική στοργή, την εκδήλωση ερωτισμού και τη σεξουαλική απόλαυση με την ίδια, δικαιώματα που αποτελούν την έκφραση και το περιεχόμενο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του ατόμου. Με το ως άνω περιεχόμενο η αγωγή, κατά το μέρος που ασκείται από τον ως άνω ενάγοντα ++, είναι μη νόμιμη και απορριπτέα, αφού ο ενάγων αυτός, ως τρίτος, είναι έμμεσα ζημιωθείς από τον τραυματισμό της συζύγου του και δεν είναι φορέας αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έκρινε ως νόμιμη την αγωγή κατά το μέρος που ασκείται από τον ενάγοντα αυτό και του επεδίκασε ως χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για το λόγο αυτό, το ποσό των 6.000 ευρώ, έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και είναι βάσιμοι στην ουσία τους οι σχετικοί έβδομοι λόγοι των εφέσεων των εκκαλούντων ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ» , ++, ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» και ++ και αβάσιμος στην ουσία του ο πρώτος λόγος της εφέσεως του ++, με τον οποίο ο εν λόγω εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεδομένου ότι του επεδίκασε μικρότερο από το αιτηθέν ποσό. Επομένως, πρέπει αφού απορριφθεί η κρινόμενη (αριθμ. καταθ. ++) έφεση κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από τον ++, ως ουσία αβάσιμη και γίνουν δεκτές οι εφέσεις των λοιπών εκκαλούντων, κατά το μέρος που στρέφονται κατ' αυτού ως ουσία βάσιμες, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το κεφάλαιο τούτο και αφού κρατηθεί και δικαστεί η από ++ αγωγή από το παρόν δικαστήριο, να απορριφθεί αυτή, κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από τον ++, ως μη νόμιμη.
Από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων διαδίκων ++που εξετάστηκαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιέχονται στα αριθμ. ++ πρακτικά συνεδριάσεως αυτού, καθώς και των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων ++και της ανωμοτί καταθέσεως του εναγομένου-εκκαλούντος- εφεσιβλήτου ++, που περιέχονται στα αριθμ. ++ και ++ πρακτικά συνεδριάσεως του Ειρηνοδικείου ++, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, απ' όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα, μεταξύ των οποίων και η από ++ έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του διευθυντή της ορθοπαιδικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου ++, καθώς και οι από ++ εκθέσεις των διορισθέντων από τους εναγομένους ως τεχνικών συμβούλων ιατρών ορθοπαιδικών χειρουργών ++ και τέλος από την αριθμ. ++ ένορκη βεβαίωση του ++ ενώπιον της συμβολαιογράφου ++, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι εκ των διαδίκων ++, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία έχει ληφθεί κατόπιν νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως των αντιδίκων τους (βλ. τις αριθμ++ και ++ εκθέσεις επιδόσεως των δικαστικών επιμελητών των Πρωτοδικείων ++) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την ++ και ώρα 18.30 περίπου, ο εκκαλών-εφεσίβλητος ++ οδηγούσε το με αριθμό κυκλοφορίας ++ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες στην επίσης εκκαλούσα- εφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε», στην οδό ++, στην ++, με κατεύθυνση προς νότο. Όταν έφθασε στη συμβολή της πιο πάνω οδού με την οδό ++ και ενώ στην πορεία του υπήρχε πινακίδα ρυθμιστική της κυκλοφορίας με την ένδειξη P-2 (STOP), επιχείρησε στροφή προς τα αριστερά, προκειμένου να εισέλθει στην τελευταία αυτή οδό, με αποτέλεσμα κατά την είσοδό του σ'αυτή με το εμπρόσθιο δεξιό τμήμα του αυτοκινήτου του (δεξιά γωνία) να επιπέσει στον οπίσθιο αριστερό τροχό του με αριθμό κυκλοφορίας ++ αυτοκινήτου, της ιδιοκτησίας του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου ++, που οδηγούσε ο ίδιος και ήταν ασφαλισμένο για τις έναντι τρίτων ζημίες στην επίσης εκκαλούσα-εφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ Α.Ε», το οποίο εκινείτο επί της οδού ++με κατεύθυνση προς ,ανατολάς. Συνεπεία της συγκρούσεως αυτής το τελευταίο αυτό αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του προς τα αριστερά, εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα της οδού ++, ανήλθε επί του πεζοδρομίου αυτής παρασύροντας τα υπάρχοντα εκεί προστατευτικά κιγκλιδώματα και επέπεσε επί των εκεί ευρισκομένων πεζών και ήδη εκκαλούντων-εφεσιβλήτων ++ τους οποίους και τραυμάτισε όπως ειδικότερα θα αναφερθεί στη συνέχεια, ενώ κατόπιν τούτων επέπεσε στο εμπρόσθιο δεξιό τμήμα του με αριθμ. κυκλοφορίας ++ αυτοκινήτου, της συνιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων ++, το οποίο οδηγούμενο από τον υιό τους ++, εκινείτο κανονικά επί της οδού ++ με κατεύθυνση προς δυσμάς, προξενώντας σε αυτό φθορές. Στην επέλευση του προαναφερθέντος αυτοκινητικού ατυχήματος και των εξ αυτού ζημιογόνων αποτελεσμάτων, συνετέλεσε αμέλεια και των δύο οδηγών, ήτοι τόσο του ++, όσο και του ++. Ειδικότερα η αμέλεια του πρώτου συνίσταται στο ότι οδηγώντας το αυτοκίνητό τους στην οδό ++ και προτιθέμενος να εισέλθει στην οδό ++, δεν κατέβαλε τη δέουσα προσοχή και επιμέλεια του μέσου συνετού οδηγού και δεν διέκοψε την πορεία του αυτοκινήτου του πριν από τη ρυθμιστική της κυκλοφορίας πινακίδα STOPπου υπήρχε επί του οδού ++ στη συμβολή αυτής με την οδό ++, επιτρέποντας την κίνηση στο έχον προτεραιότητα αυτοκίνητο του ++ (αρθρ. 12 παρ. 1 και 26 παρ. 1 ΚΟΚ), αλλά συνέχισε απερίσκεπτα την κίνηση του οχήματος, με αποτέλεσμα να παρεμβληθεί στην πορεία του αυτοκινήτου του τελευταίου με τα περαιτέρω αποτελέσματα. Η αμέλεια του δευτέρου συνίσταται στο ότι και αυτός κινούμενος επί της οδού ++, δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση του οχήματος του, ούτε μείωσε την ταχύτητα αυτού, ως όφειλε, παρότι πλησίαζε σε ισόπεδο οδικό κόμβο και υπήρχε διάβαση πεζών και εκπαιδευτήρια (++) και τέλος δεν ασκούσε τον πλήρη έλεγχο του οχήματος του, ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς (άρθρα 12 παρ. 1 και 19 παρ. 1, 2 και 3 ΚΟΚ), αλλά αντίθετα ακούγοντας μουσική από το στερεοφωνικό συγκρότημα του αυτοκινήτου του σε πολύ υψηλή ένταση και βαίνοντας με ανώτερη από την επιτρεπομένη στο σημείο εκείνο ταχύτητα των 40 χλμ/ώρα, η οποία ανερχόταν τουλάχιστον σε 60 χλμ/ώρα, δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα την είσοδο του αυτοκινήτου του ++ στην οδό ++, ούτε, όταν το αντιλήφθηκε ενήργησε τον απαιτούμενο ελιγμό για να το αποφύγει, ή έστω τροχοπέδηση, αλλά λόγω της μεγάλης, για τις περιστάσεις, ταχύτητά του, και αφού το αυτοκίνητο του ++ επέπεσε επί του αριστερού οπισθίου τροχού του, εκτράπηκε της πορείας πορείας του προς τα αριστερά, διήνυσε απόσταση περίπου τριάντα μέτρων και επέπεσε επί των ευρισκόμενων στο αριστερό πεζοδρόμιο, σε σχέση με την πορεία του, πεζών και στη συνέχεια επί του κανονικώς κινουμένου επί της οδού ++ αυτοκινήτου που οδηγούσε ο ++. Τα παραπάνω προκύπτουν τόσο από την έκθεση αυτοψίας και το σχετικό σχεδιάγραμμα που συνέταξε το Τμήμα Τροχαίας ++, από τα οποία προκύπτει η έλλειψη ιχνών τροχοπέδησης του αυτοκινήτου του ++ και η απόσταση που αυτό διήνυσε μέχρι το πεζοδρόμιο της οδού ++, αλλά και η ύπαρξη της πινακίδος STOPστην πορεία του αυτοκινήτου του ++ επί της οδού ++, όσο και από τις καταθέσεις των μαρτύρων ++ ενώπιον του Ειρηνοδικείου ++ και του ++ ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Ας σημειωθεί ότι και με την αριθμ. ++ απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας, οι ως άνω οδηγοί των ζημιογόνων αυτοκινήτων καταδικάστηκαν για την αξιόποινη πράξη της σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή σε βάρος των ++, σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών ο καθένας τούτων. Ενόψει των παραπάνω, το ποσοστό συνυπαιτιότητας κάθε οδηγού στην επέλευση της σύγκρουσης των οχημάτων τους, ήτοι του ++, (αναφορικά με την αγωγή του τελευταίου) ανέρχεται σε ποσοστό 50%, κατά παραδοχή εν μέρει ως ουσία βάσιμης της σχετικής ενστάσεως συνυπαιτιότητας του τελευταίου, που είχαν προβάλλει πρωτοδίκως οι εναγόμενοι στην από 30-11- 2005 αγωγή του ++ και ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε». Αντίθετα, όσον αφορά τις αγωγές των λοιπών διαδίκων, ήτοι των ++, καθώς και εκείνη των ++, ο ισχυρισμός των με αυτές εναγομένων και ήδη εκκαλούντων ++ και ασφαλιστικών εταιρειών «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» και «ΔΙΕΝΘΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ» , ότι συνυπαίτιοι στην πρόκληση της σύγκρουσης είναι οι οδηγοί και των δύο οχημάτων, είναι μη νόμιμος και απορριπτέος, αφού κατ' άρθρο 926 ΑΚ, έναντι του τρίτου ζημιωθέντος, πλείονες, από κοινή πράξη των οποίων επήλθε η ζημία, ευθύνονται εις ολόκληρον, σε περίπτωση δε ικανοποίησης του ζημιωθέντος από ένα των εις ολόκληρον υποχρέων, αυτός έχει δικαίωμα αναγωγής κατά των λοιπών. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο με τις ίδιες σκέψεις, έκρινε ότι συνυπαίτιοι του ένδικου ατυχήματος και των εξ αυτών συνεπειών είναι οι οδηγοί και των δύο οχημάτων, καθορίζοντας το ποσοστό συνυπαιτιότητας αυτών σε ποσοστό 50% (όσον αφορά την αγωγή του ++) και απορρίπτοντας ως μη νόμιμο τον ισχυρισμό των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων στις λοιπές αγωγές περί συνυπαιτιότητας των ως άνω οδηγών, δεν έσφαλε αλλά ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμοι στην ουσία τους και όπως αποδείχθηκε το με αριθμό κυκλοφορίας ++ αυτοκίνητο της συνιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων ++ (ποσοστό 50% για καθένα από αυτούς), συνεπεία της προαναφερθείσας συγκρούσεως υπέστη φθορές για την αποκατάσταση των οποίων αυτοί δαπάνησαν τα ακόλουθα ποσά: 1) για αγορά ανταλλακτικών, ήτοι για αγορά εμπρόσθιου καπώ, φαναριού και φλας R, εμπρόσθιου προφυλακτήρα, τελάρου μάσκας, ρίγα προφυλακτήρα και μάσκας, το ποσό των 414,41 ευρώ (βλ. το αριθμ. ++ δελτίο αποστολής - τιμολόγιο του ++) και 2) για εργασίες επισκευής, ήτοι για εξαγωγή και τοποθέτηση εμπρόσθιου προφυλακτήρα, εμπρόσθιων φανών και μάσκας, εμπρόσθιων ποδιών φτερών και εμπρόσθιου καπώ, επαναφορά μετώπης, τραβέρσας, εμπρόσθιου δεξιού και αριστερού φτερού, καθώς και για βαφή εμπρόσθιου αριστερού και δεξιού φτερού και καπώ μέσα-έξω, το ποσό των 654,50 ευρώ (βλ. την αριθμ++ απόδειξη παροχής υπηρεσιών του ++). Δηλαδή οι ως άνω εφεσίβλητοι, για την αποκατάσταση των φθορών του αυτοκινήτου τους δαπάνησαν συνολικά το ποσό των (414,41 + 654,50=)1068,91 ευρώ. Το αυτοκίνητο αυτό, εργοστασίου κατασκευής ++, τύπου ++, κυβισμού ++ είχε πρωτοκυκλοφορήσει την ++ (βλ. σχετική άδεια κυκλοφορίας) και είχε αξία πριν από τη σύγκρουση 3.000 ευρώ. Μετά τη σύγκρουση και παρά τις επισκευές λαμβανομένου υπόψη και ότι για την επισκευή του χρησιμοποιήθηκαν καινούργια ανταλλακτικά, η αγοραία του αξία μειώθηκε κατά ποσοστό 10%, ήτοι κατά το ποσό των 300 ευρώ, λόγω κυρίως της δυσπιστίας που παρατηρείται στις συναλλαγές για αυτοκίνητα που έχουν πάθει παρόμοιες με αυτό βλάβες. Τέλος το δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της σύγκρουσης, το βαθμό της αμέλειας των οδηγών των ζημιογόνων αυτοκινήτων, το είδος και την έκταση των υλικών ζημιών των εφεσιβλήτων, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών, φυσικών προσώπων, κρίνει ότι οι τελευταίοι υπέστησαν ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούνται ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των 300 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο το οποίο έκρινε όμοια και επεδίκασε στους ως άνω ενάγοντες-εφεσιβλήτους τα προαναφερθέντα ποσά, δεν έσφαλε, αλλά ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμοι στην ουσία τους και απορριπτέοι οι σχετικοί δωδέκατοι, και δέκατοι τρίτοι λόγοι των εφέσεων των ++ και ανωνύμων ασφαλιστικών εταιρειών με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» και «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ». Περαιτέρω, όπως αποδείχθηκε, από την ίδια σύγκρουση το αυτοκίνητο του εκκαλούντος ++, υπέστη εκτεταμένες φθορές στο εμπρόσθιο και οπίσθιο δεξιό τμήμα του, καθώς και γενική στρέβλωση του εμπροσθίου τμήματος για την αποκατάσταση των οποίων απαιτείται το συνολικό ποσό των 1.660,05 ευρώ, ήτοι 571,20 ευρώ για αγορά ανταλλακτικών και 1088,85 ευρώ για εργασίες επισκευής (βλ. την από ++ έκθεση πραγματογνωσύνης του πραγματογνώμονα ++). Το ως άνω όχημα του εκκαλούντος, εργοστασίου κατασκευής ++, τύπου ++, κυβισμού ++,είχε πρωτοκυκλοφορήσει την ++ (βλ. σχετική άδεια κυκλοφορίας) και είχε αξία, κατά τον χρόνο της σύγκρουσης 900 ευρώ (βλ. την προαναφερομένη έκθεση πραγματογνωμοσύνης). Ενόψει των παραπάνω η επισκευή του αυτοκινήτου θεωρείται ασύμφορη τόσο από οικονομικής όσο και από τεχνικής απόψεως και ο εκκαλών ζημιώθηκε κατά το ποσό αυτό που αποτελεί την αξία του. Τέλος το δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της σύγκρουσης, το βαθμό της αμέλειας του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου ++, αλλά και εκείνον του εκκαλούντος, το είδος και την έκταση των υλικών ζημιών αυτού, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών φυσικών προσώπων, κρίνει ότι ο εκκαλών ++ υπέστη ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 300 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε όμοια και επεδίκασε στον εκκαλούντα τα ως άνω ποσά (όσον αφορά την αξία του αυτοκινήτου μειωμένη κατά το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του) δεν έσφαλε αλλά ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμοι στην ουσία τους και απορριπτέοι οι σχετικοί δέκατος τέταρτος και δέκατος πέμπτος λόγοι της εφέσεως αυτού. Επίσης αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα-εκκαλούσα-εφεσίβλητη ++ αμέσως μετά την παράσυρση και τον τραυματισμό της από το αυτοκίνητο του ++, μεταφέρθηκε στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο ++, όπου διασωληνώθηκε και λόγω της σοβαρότητας της καταστάσεώς της μεταφέρθηκε αυθημερόν στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ++. Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κατάγματα μηριαίων άμφω, κάταγμα δεξιάς κνήμης και ανοικτό-συντριπτικό - ακρωτηριαστικό κάταγμα αριστ. κνήμης (πολυτραυματίας). Άμεσα έγινε χειρουργική σταθεροποίηση των καταγμάτων με εξωτερικές οστεοσυνθέσεις και έγινε συρραφή της οπίσθιας κνημιαίας αρτηρίας στην αριστερή κνήμη και ειδικότερα έγινε τοποθέτηση εξωτερικής οστεοσύνθεσης ORTHOFIXστην κνήμη (ΑΡ), ανεύρεση μερικής ρήξης της οπίσθιας κνημιαίας, αποκατάσταση και απολίνωση των κλάδων της, κλειστή ανάταξη και οστεοσύνθεση του μηρού (ΔΕ) με μονόπλευρο σύστημα ORTHOFIX, κλειστή ανάταξη και οστεοσύνθεση της κνήμης δεξιά με εξ. οστεοσύνθεση HOFMANII και ανοικτή ανάταξη και οστεοσύνθεση με μονόπλευρο σύστημα ORTHOFIXτου μηρού (ΔΕ), νοσηλεύθηκε δε στη ΜΕΘ έως την ++ και σε θάλαμο του νοσοκομείου στην ορθοπαιδική κλινική, έως την ++. Την ++ έγινε αφαίρεση της αρχικής EX-FIX, εφαρμογή συστήματος ILIZAPOVκαι περιφερική οστεοτομία κνήμης. Στο ως άνω νοσοκομείο νοσηλεύθηκε επίσης από ++. Την ++ υποβλήθηκε σε εγχείρηση με τον δερμοτόμο υπό τοπική αναισθησία, λήψη τεμαχίων δέρματος μερικού πάχους και τοποθέτησή τους στα δερματικά ελλείμματα κνήμης άμφω, ενώ την ++ υποβλήθηκε σε εγχείρηση υπό γενική αναισθησία χωρίς ισχαιμό περίδεση, έγινε πρόσθια μέση τομή δέρματος επί του επιγονατιδικού, προσπέλαση δια του επιγονατιδικού τένοντα και δημιουργία σημείου εισόδου προ του κνημιαίου επάρματος για την ΕΜ ήλωση, άνοιγμα εστίας, καθαρισμός ψευδαρθρωσικού ιστού, εισαγωγή ήλου ORTHOFIX9ΜΜ 32, χωρίς γλυφανισμό, επιβεβαίωση θέσης ακτινολογικά, ασφάλιση κεντρικά και περιφερικά με κοχλίες 30 και 35 ΜΜ περιφερικά και 45 ΜΜ κεντρικά (βλ. την από ++ ιατρική βεβαίωση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ++με τις σχετικές ιατρικές εκθέσεις). Κατά την εξέτασή της στα εξωτερικά ιατρεία του ως άνω νοσοκομείου την ++ διαπιστώθηκε πόρωση των καταγμάτων, ενώ οι ενδομυελικοί ήλοι εξακολουθούσαν να παραμένουν στη δεξιά κνήμη. Διαπιστώθηκε επίσης ατροφία μυϊκών ομάδων στους μηρούς άμφω και δυσμορφία στην αριστερή κνήμη λόγω της απώλειας ιστών-μα λακών μορίων, καθώς και αστάθεια αριστερού γόνατος, με αποτέλεσμα περιορισμό της κινητικότητας (70%) της αρ. ΠΔΜ. Επίσης διαπιστώθηκε μεγάλη αδυναμία εκτεινόντων και καμπτήρων αρ. ΠΔΚ, χωλότητα και λειτουργική αναπηρία του αριστερού κάτω άκρου λόγω αριστερής κνήμης (βλ. την από ++ βεβαίωση του ως άνω νοσοκομείου). Κατά την εξέτασή της την ++ από τον ιατρό ορθοπαιδικό ++, διευθυντή της ορθοπαιδικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου ++, ο οποίος διορίσθηκε ως πραγματογνώμονας με την υπ' αριθμ. ++ απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζει στο ΑΡ σκέλος ατροφία με δυσμορφία ΑΡ κνήμης (λόγω απώλειας ιστών-μαλακών μορίων) αστάθεια ΑΡ γόνατος και μεγάλο περιορισμό της κινητικότητας της ποδοκνημικής σύστοιχα, η δε κατάσταση στο ΑΡ κάτω άκρω θεωρείται μόνιμη, ενώ εξαιτίας της καταστάσεώς της αυτής πρέπει να μετακινείται με κάποιο βοήθημα χεριού (βακτηρίες ή υποβασταζόμενη) εντός και εκτός οικίας (βλ. σχετική από ++ έκθεση πραγματογνωμοσύνης). Τα ίδια περίπου διαπίστωσαν και οι διορισθέντες από τις εκκαλούσες-εφεσίβλητες ασφαλιστικές εταιρείες τεχνικοί σύμβουλοι ιατροί ορθοπαιδικοί ++ και ++, με τη διαφορά ότι, κατά τη γνώμη τους, η παθούσα μπορεί να μετακινείται εντός και εκτός οικίας χωρίς βακτηρίες (βλ. τις από ++ εκθέσεις των ως τεχνικών συμβούλων). Τέλος με βάση την αριθμ. ++ γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής Νομού ++ , που παραδεκτά , κατ' άρθρο 529 παρ. 1 ΚΠολΔ, το πρώτον η εκκαλούσα-εφεσίβλητη ++ προσκομίζει ενώπιον αυτού του δικαστηρίου, αυτή κρίθηκε ανάπηρη κατά ποσοστό άνω του 67% για δύο έτη, ήτοι 2008- 2009 (βλ. σχετική ιατρική γνωμάτευση). Η πιο πάνω εκκαλούσα- εφεσίβλητη για τη νοσηλεία της στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ++ και γενικά για την αποκατάσταση της υγείας της δαπάνησε τα ακόλουθα ποσά: 1)για το χρονικό διάστημα από 29-3-2005 έως 14-6-2005: το ποσό των 73,37 ευρώ για νοσήλια από 29-3-2005 έως 30-3-2005, το ποσό των 1.314,74 ευρώ για νοσήλια από 30-3-2005 έως 6-4-2005, το ποσό των 5.062,53 ευρώ για νοσήλια από 6-4-2005 έως 14-6- 2005 (ήτοι 70 ημέρες X 73,37 ευρώ + 7 ημέρες X 187,82 ευρώ ημερησίως), το ποσό των 6.582,08 ευρώ για φάρμακα, το ποσό των 43.407,61 ευρώ για υλικά χειρουργείου, οστεοσύνθεσης κλπ, το ποσό των 355,55 ευρώ για αξονικές τομογραφίες, το ποσό των 587,58 ευρώ για αγγειογραφίες και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικά το ποσό των 57.398,13 ευρώ, 2) για το χρονικό διάστημα από 28-6-2005 έως 25-7-2005 το ποσό των 1.980,99 ευρώ για νοσήλια (27 ημέρες X 73,37 ευρώ ημερησίως), το ποσό των 1.614,41 ευρώ για υλικά χειρουργείου κλπ, και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικά το ποσό των 3.610,07 ευρώ, 3) για το χρονικό διάστημα από 12-9-2005 έως 13-9-2005 :το ποσό των 73,37 ευρώ για νοσήλια (1 ημ X 73,37 ευρώ), το ποσό των 179,69 ευρώ για υλικά, και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικά το ποσό των 267,73 ευρώ, 4) για το χρονικό διάστημα από 3-10-2005 έως 10-10-2005: το ποσό των 513,59 για νοσήλια (7 ημέρες X 73,37 ευρώ ημερησίως), το ποσό των 18,42 ευρώ για φάρμακα, το ποσό των 90,89 ευρώ για υλικά και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικά το ποσό των 637,57 ευρώ, 5) για το χρονικό διάστημα από 9-11-2005 έως 14-11-2005 το ποσό των 366,85 ευρώ για νοσήλια (5 ημ. X ευρώ ημερησίως),το ποσό των 105,96 ευρώ για φάρμακα, το ποσό των 71,11 ευρώ για αξονικές τοπογραφίες και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικά το ποσό των 558,59 ευρώ και 6) για το χρονικό διάστημα από 19-12-2005 έως 21-12-2005: το ποσό των 146,74 ευρώ για νοσήλια ( 2 ημ. X 73,37 ευρώ ημερησίως), το ποσό των 77,56 ευρώ για φάρμακα, το ποσό των 231,99 ευρώ για υλικό, το ποσό των 71,11 ευρώ για αξονικές τομογραφίες και για εφάπαξ ποσό εισόδου 14,67 ευρώ και συνολικό το ποσό των 542,07 ευρώ ( βλ. τους 802/18-1 2006 έξι λογαριασμούς νοσηλείας του ως άνω νοσοκομείου), Επίσης για την αγορά, κατόπιν συστάσεως των θεραπόντων ιατρών της, ενός νάρθηκα ανύψωσης ποδοκνημικής άρθρωσης,αυτή δαπάνησε το ποσό των 70 ευρώ (βλ. την ++ απόδειξη του ++ και την με την ίδια ημερομηνία βεβαίωση του ιατρού της ορθοπαιδικής κλινικής του νοσοκομείου ++), ενώ για την αγορά ενός αναπηρικού αμαξιδίου , το ποσό των 270 ευρώ (βλ. την ++ απόδειξη της ομόρρυθμης εταιρείας «++ και Σία ΟΕ»). Δηλαδή η ++, ζημιώθηκε από τις παραπάνω αιτίες, κατά το συνολικό ποσό των 63.354,16 ευρώ, το οποίο δικαιούται αυτή να αξιώσει, μολονότι αυτό το ποσό το κατέβαλε ο ασφαλιστικός φορέας της (ΤΣΜΕΔΕ), κατ' άρθρο 930 εδ. γ’ΑΚ, κατά το οποίο δεν αποκλείεται η αξίωση αποζημίωσης για το λόγο ότι άλλος έχει νομική υποχρέωση, πλην του ΙΚΑ, να καταβάλει τα νοσήλια (Εφ Δωδ. 80/2006 Α’Δημ. Νόμος, Εφ Λαρ. 612/2004 Δικογρ. 2005, 88). Εξάλλου, λόγω της φύσεως και του είδους του τραυματισμού της κατέστη αναγκαία η λήψη βελτιωμένης τροφής προς αποκατάσταση των τραυμάτων της και ταχύτερη ανάρρωση αυτής, κατόπιν συστάσεως και των θεραπόντων ιατρών , ιδίως πλούσιες σε ασβέστιο για χρονικό διάστημα οκτώ μηνών από ++ και εφεξής, εξαιρουμένων των ημερών που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο και για το λόγο αυτό δαπάνησε το ποσό των 6 ευρώ ημερησίως επιπλέον του ποσού που υπό συνήθεις περιστάσεις θα δαπανούσε για τη διατροφή της και συνολικά δαπάνησε το ποσό των (240 ημ. X 6 ευρώ=) 1.440 ευρώ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για το ορισμένο του ως άνω κονδυλίου η εν λόγω εκκαλούσα-εφεσίβλητη δεν ήταν αναγκαίο πέραν των στοιχείων της ανάγκης λήψεως βελτιωμένης τροφής πλούσιας σε βιταμίνες, του είδους αυτής όπως και του δαπανηθέντος ημερησίως ποσού πέραν του αναγκαίου για τη συνήθη διατροφή της, τα οποία και αναφέρει, να προσδιορίζει και σε σχέση με ποια διατροφή θεωρείται βελτιωμένη η αξιούμενη από την ίδια, ποια ήταν η συνήθης διατροφή αυτής πριν από τον τραυματισμό της και ποια συστατικά περιείχε και ως προς ποια συστατικά της αυτή θα πρέπει να βελτιωθεί και για ποιο λόγο όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενοι-εκκαλούντες. Ακόμη αποδείχθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα από ++ έως ++ η ++, είτε νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, είτε στην οικία της, λόγω των πολλαπλών τραυμάτων της, της σοβαρότητας της καταστάσεώς της και της αδυναμίας της να αυτοεξυπηρετηθεί, είχε ανάγκη από τις φροντίδες και περιποιήσεις τρίτου προσώπου. Τις φροντίδες αυτές τις παρείχαν, χωρίς αντάλλαγμα, καθόλο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα ο σύζυγός της ++ και η πεθερό της, με εντατικοποίηση των προσπαθειών τους, χωρίς αυτές, όσον αφορά το σύζυγο της παθούσας, να εντάσσονται στη νομική και ηθική υποχρέωση που έχει κάθε σύζυγος να συμπαραστέκεται στον άλλο. Ως εκ τούτου η εκκαλούσα δικαιούται να απαιτήσει ως αποζημίωση το ποσό που θα δαπανούσε κατά τη συνήθη των πραγμάτων πορεία, αν προσλάμβανε άλλο ειδικευμένο προσωπικό προς παροχή των εν λόγω υπηρεσιών, ήτοι το ποσό των 50 ευρώ ημερησίως ( υπολογιζόμενο με βάση την ημερήσια αμοιβή μόνιμου προσωπικού και συνολικά το ποσό των (270 ημ. Χ 50 ευρώ ημερησίως=) 13.500 ευρώ, της καταβολής του οποίου δεν απαλλάσονται οι υπόχρεοι προς αποζημίωση, κατ` άρθρο 930 παρ. 3 ΑΚ, αφού η οικειοθελής εκ μέρους του συζύγου και πεθεράς της προσφορά των υπηρεσιών αυτών, δεν θα πρέπει να αποβεί προς όφελός τους. Επίσης δεδομένου ότι η ίδια αδυνατούσε να επιμεληθεί της φροντίδας του οίκου της αναγκάσθηκε να προσλάβει ως οικιακή βοηθό κατά το χρονικό διάστημα ++ έως ++ την ++, στην οποία κατέβαλε το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως και συνολικά το ποσό των (7μ X 500 ευρώ=) 3.500 ευρώ ( βλ. σχετική από ++ απόδειξη της προαναφερθείσας οικιακής βοηθού). Περαιτέρω προς αποκατάσταση της κίνησης των ποδιών της εκκαλούσας κατόπιν συστάσεως των θεραπόντων ιατρών της, κατέστη αναγκαία η ενέργεια φυσικοθεραπειών. Προς τούτο κατέβαλε στο φυσικοθεραπευτή ++ το ποσό των 319,40 ευρώ την 22-8-2005, το ποσό των 319,40 ευρώ την 10-2005, το ποσό των 319,40 ευρώ την 21-10-2005, το ποσό των 319,40 ευρώ 9-12-2005 και το ποσό των 319,40 ευρώ την 1-2006, για την ενέργεια (κάθε φορά)20 ασκήσεων τετρακέφαλου, 20 κινησιοθεραπειών, 20 διαθερμιών, 20 ηλεκτρομαλάξεων και 20 λέιζερ και συνολικά κατέβαλε σ' αυτόν το ποσό των 1597 ευρώ (βλ. τις αριθμ. ++ αποδείξεις). Η εκκαλούσα-ενάγουσα ++, ηλικίας 38 ετών, κατά το χρόνο του τραυματισμού της, είναι πτυχιούχος νηπιαγωγός. Πριν από τον τραυματισμό της, για κάποιο χρονικό διάστημα διατηρούσε κατάστημα λιανικής πώλησης, το οποίο όμως έπαυσε να λειτουργεί, προκειμένου να λάβει μέρος στον πανελλήνιο γραπτό διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί από τον ΑΣΕΠ για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών λειτουργών έτους ++ για τον κλάδο ΠΕ 60 νηπιαγωγών. Ο ως άνω διορισμός έλαβε χώρα την 2 και 3 ++, όμως αυτή, νοσηλευόμενη τότε, δεν μπόρεσε να λάβει μέρος σ' αυτόν ( βλ. την από ++ βεβαίωση της Γενικής Διεύθυνσης Προσλήψεων του ΑΣΕΠ. Όπως προαναφέρθηκε, αυτή παρουσιάζει στο ΑΡ σκέλος ατροφία, με δυστροφία ΑΡ κνήμης, ( λόγω απώλειας ιστών-μαλακών μορίων), αστάθεια ΑΡ γόνατος και μεγάλο περιορισμό της κινητικότητας της ποδοκνημικής σύστοιχα, η δε κατάσταση στο ΑΡ κάτω άκρο θεωρείται μόνιμη. Κατά τη γνώμη του διορισθέντος από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως πραγματογνώμονος, ιατρού- ορθοπαιδικού ++, η ίδια πρέπει να μετακινείται με κάποιο βοήθημα χεριού (βακτηρίες ή υποβασταζόμενη ) εντός και εκτός οικίας, δύναται δε να αυτοεξυπηρετείται πλην ορισμένων ενεργειών (λ.χ. είσοδος- έξοδος στην μπανιέρα) όπου απαιτείται η παρουσία άλλου ατόμου για υποβοήθηση ή ασφάλεια, ήδη δε, όπως επίσης προαναφέρθηκε, με βάση την αριθμ. ++ γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής Νομού ++, έχει κριθεΐ ανάπηρη για δύο έτη με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινή της ζωή αφού εμποδίζει την κινητικότητά της. Άλλωστε αυτές οι βλάβες και οι λειτουργικές ανεπάρκειες της εκκαλούσας είναι μόνιμες και διαρκείς και δεν έχουν πιθανότητα βελτίωσης. Η παραπάνω αναπηρία της, ενόψει και της ηλικίας της, οπωσδήποτε επιδρά δυσμενώς στο μέλλον της, αφού είναι μόνιμη και εμφανής και ειδικότερα θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις, κοινωνικές, οικογενειακές και επαγγελματικές. Τούτο δε διότι η αναπηρία της αυτή της δημιουργεί προβλήματα ψυχολογικής και αισθητικής φύσεως και κοινωνικής απαξίωσης και μειονεκτεί ως άτομο έναντι του μέσου υγιούς ανθρώπου, επηρεάζονται δε δυσμενώς οι κοινωνικές της συναναστροφές, η οικογενειακή της ζωή και γενικά η κοινωνική της εξέλιξη και αυτοτέλεια. Επίσης η ως άνω αναπηρία της αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για την άσκηση του επαγγέλματος της νηπιαγωγού, καθόσον μειονεκτεί σε σχέση με άλλους υγιείς εργαζομένους της ίδιας επαγγελματικής απασχόλησης, γεγονός που θα έχει επίδραση στη μελλοντική της επαγγελματική εξέλιξη και πρόοδο. Το γεγονός ότι, όπως ισχυρίζονται οι εκκαλούντες, αυτή από τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους ++ εργάζεται και είναι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ, ενώ με την ++ απόφαση του Υπουργού Παιδείας προσλήφθηκε ως προσωρινή αναπληρωτής ( νηπιαγωγός) με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για το διδακτικό έτος 2008-2009 και υπηρετεί στο Νηπιαγωγείο Ν. ++, δεν σημαίνει ότι δεν μειονεκτεί έναντι των υγιών συναδέλφων της και δεν θα αντιμετωπίσει εμπόδια, εξαιτίας της αναπηρίας της στην επαγγελματική της εξέλιξη και πρόοδο, λαμβανομένου υπόψη και ότι ήδη με την προαναφερθείσα πρόσφατη γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής έχει κριθεΐ ανάπηρη σε ποσοστό άνω του 67%. Συνεπώς, η εκκαλούσα δικαιούται να λάβει εύλογο χρηματικό ποσό κατ 'άρθρο 931 ΑΚ, ακριβώς, κατά τα προαναφερθέντα, στη μεΐζονα σκέψη της παρούσας, λόγω της αναπηρίας της, χωρίς σύνδεση με συγκεκριμένη περιουσιακή ζημία, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των 50.000 ευρώ. Τέλος το δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του τραυματισμού της ++, το είδος και την έκταση των σωματικών βλαβών αυτής, το βαθμό της αμέλειας των εναγομένων-εφεσιβλήτων ++ και την προσωπική και οικονομική κατάσταση των μερών φυσικών προσώπων, κρίνει ότι αυτή υπέστη ηθική -βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 50.000 ευρώ, που κρίνεται εύλογο μετά την στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων και από το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 44 ευρώ, κατά το οποίο επιφυλάχθηκε να παραστεί ως πολιτικώς ενάγουσα στη σχετική ποινική δίκη. Ας σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, το αίτημα της εκκαλούσας αυτής για επιδίκαση στην ίδια ποσού 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από το γεγονός του τραυματισμού του ανηλίκου υιού της ++, που συνέβη ενώπιον της, είναι μη νόμιμο και απορριπτέο, αφού η ίδια, ως τρίτη, δεν είναι φορέας αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλουμένη απόφασή του, δέχθηκε ότι η εκκαλούσα- εφεσίβλητη ++ δικαιούται να αξιώσει τις δαπάνες νοσηλείας της ποσού 63.354,16 ευρώ, κατ' άρθρο 930 εδ γ’ ΑΚ, ότι αυτή δαπάνησε για την πρόσληψη οικιακής βοηθού το ποσό των 3.500 ευρώ και για την διενέργεια φυσικοθεραπειών το ποσό των 1.597 ευρώ και ότι αυτή δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη εξαιτίας του τραυματισμού της το ποσό των 50.000 ευρώ, δεν έσφαλε αλλά ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμοι στην ουσία τους και απορριπτέοι οι σχετικοί λόγοι των εφέσεων των ++ και ασφαλιστικών εταιρειών με την επωνυμία « ΩΜΕΓΑ Α.Α.Β.» και «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ», καθώς και ο λόγος εφέσεως της ++, που υποστηρίζει ότι, όσον αφορά το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποιήσεως, έπρεπε να της επιδικασθεί το αιτηθέν ποσό των 300.000 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο, όμως, δικαστήριο, κατά το μέρος που με την εκκαλουμένη απόφασή του επεδίκασε σ' αυτήν 1) ως αποζημίωση για λήψη βελτιωμένης τροφής το ποσό των 1.008 ευρώ, αντί εκείνου των 1.440 ευρώ 2) ως αποζημίωση λόγω απασχολήσεως του συζύγου και της πεθεράς της για την περιποίησή της το ποσό των 9.450 ευρώ, αντί εκείνου των 13.500 ευρώ, καθώς και 3) έκρινε ότι αυτή δικαιούται εύλογο χρηματικό ποσό, κατ' άρθρο 931 ΑΚ, 30.000 ευρώ, αντί εκείνου των 50.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι βάσιμοι στην ουσία τους οι σχετικοί λόγοι εφέσεως της ++ και αβάσιμοι στην ουσία τους οι αντίστοιχοι λόγοι των εφέσεων των προαναφερθέντων εκκαλούντων ++ κλπ, που υποστηρίζουν ότι τα ως άνω κονδύλια έπρεπε να απορριφθούν. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ανήλικος ++, ηλικίας οκτώ ετών, αμέσως μετά τον τραυματισμό του μεταφέρθηκε στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο ++ και λόγω της σοβαρότητας της καταστάσεώς του μεταφέρθηκε αρχικά στο Γενικό Νοσοκομείο ++ και από εκεί, μετά από νοσηλεία δύο ημερών, μεταφέρθηκε την ++ στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κρανιοεγκεφαλική κάκωση, ρήξη ΔΕ νεφρού, συντριπτικό κάταγμα ΔΕ μηριαίου, απόσπαση της μήτρας και της κοίτης του νυχιού του ΔΕ αντίχειρα καθώς και κάκωση ΔΕ ποδοκνημικής με νέκρωση δέρματος. Η κρανιοεγκεφαλική κάκωση αντιμετωπίσθηκε συντηρητικά, ενώ ρήξη ΔΕ νεφρού χειρουργικά με λαπαροτομία (τμηματική νεφρεκτομή), αφού είχε σχηματιστεί τεράστιο παρανεφρικό αιμάτωμα και λόγω της ρήξης της νεφρικής πυέλου είχε σχηματισθεί ευμέγεθες ουρήνωμα, το οποίο πίεζε από έξω την αποχετευτική μοίρα του νεφρού προκαλώντας νεφρική στάση. Την ++ υπό γενική αναισθησία έγινε ανοικτή ανάταξη και οστεοσύνθεση του κατάγματος ΔΕ μηριαίου, καθαρισμός και χειρουργική αποκατάσταση της μήτρας και κοίτης νυχιού και αντίχειρα και αφαίρεση νευρώματος καθώς και χειρουργικός καθαρισμός του τραύματος . Στο ως άνω Ιατρικό Κέντρο ο ανήλικος νοσηλεύθηκε σ' αυτό έως ++. Την ++ έγινε νέα εισαγωγή αυτού στο πιο πάνω θεραπευτήριο λόγω υψηλής αρτηριακής πίεσης και υψηλού πυρετού και νοσηλεύθηκε σ' αυτό έως την ++, ενώ τέλος την ++ επανεισήχθη σ'αυτό και υπό γενική αναισθησία έγινε αψαίρεση των υλικών οστεοσυνθέσεως του ΔΕ μηριαίου και νοσηλεύθηκε έως ++ (βλ. τις από ++ και 1++ ιατρικές γνωματεύσεις του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών και την από ++ βεβαίωση του ιατρού-παιδοχειρουργού ++. Ο ως άνω ανήλικος για τη νοσηλεία του και γενικά για την αποκατάσταση της υγείας του δαπάνησε τα ακόλουθα ποσά: 1) για νοσήλια στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας το ποσό των 398,36 ευρώ (2 ημ.νοσηλείας X 73,37 ευρώ= 146,74 ευρώ, για μαγνητική τομογραφία 236,95 ευρώ και για εφάπαξ εισφορά εισόδου 14,67 ευρώ). 2) για νοσήλια, ακτινογραφίες, μικροβιολογικές και άλλες ειδικές εξετάσεις, έξοδα χειρουργείου και νάρκωσης, φυσιοθεραπείες καθώς και για αμοιβή ιατρών ΜΕΘ και συνοδού στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών κατά το χρονικό διάστημα από ++ έως ++, το ποσό των 11.338,31 ευρώ 3) για νοσήλια, μικροβιολογικές εξετάσεις, ειδικές εξετάσεις, καρδιολογική εξέταση, τρίπλεξ νεφρικών αρτηριών, αξονικές τομογραφίες φάρμακα, υγειονομικό υλικό και αμοιβή ιατρού, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, κατά το χρονικό διάστημα από ++ έως ++, το ποσό των 11.821,64 ευρώ και 3) για νοσήλια, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, εφάπαξ ποσό, μικροβιολογικές και άλλες εξετάσεις, έξοδα χειρουργείου και ναρκώσεως, καθώς και για υλικά στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, κατά το χρονικό διάστημα από ++ έως ++, το ποσό των 853,56 ευρώ (βλ. σχετικές από ++ βεβαιώσεις του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας και του Όμιλου Ιατρικού Αθηνών. Επίσης κατέβαλε στον καθηγητή παιδιατρικής ++ το ποσό των 1.000 ευρώ για την παροχή των υπηρεσιών του στο Ιατρικό Κέντρο (βλ. την ++ απόδειξη αυτού), στην ιατρό-σναισθησιολόγο ++, το ποσό των 2.150 ευρώ για χορήγηση αναισθησίας ( βλ στις ++,αποδείξεις αυτής), στον ιατρό χειρουργό-ορθοπαιδικό ++ το ποσό των 500 ευρώ για χειρουργείο (βλ. τις ++ αποδείξεις αυτού), στον ιατρό χειρουργό-ορθοπαιδικό ++, το ποσό των 4.500 ευρώ για την ίδια αιτία (βλ. τις ++ αποδείξεις αυτού), στον ιατρό-παιδοχειρουργό ++ το ποσό των 4.000 ευρώ για επείγουσα λαπαροτομία ( βλ την ++ απόδειξη), στον ιατρό-χειρουργό παίδων ++ το ποσό των 650 ευρώ για την ίδια αιτία (βλ. την ++ απόδειξη αυτής), στον κ. ++ το ποσό των 641 ευρώ για την μεταφορά του με ασθενοφόρο της «INTERAMERICANΑ.Ε.Γ.Α.» από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών ( βλ. την ++ απόδειξη αυτού)/ στον ιατρό ++ το ποσό των 380 ευρώ για συνοδεία στο ασθενοφόρο και στον ιατρό ακτινολόγο ++ το ποσό των 40 ευρώ για ακτινογραφία δεξ. μηριαίου ( βλ. την ++ απόδειξη). Την ως άνω ζημία του συνολικού ποσού 37.272,87 ευρώ, ο ++ δεν αποκλείεται να αναζητήσει, παρότι μέρος αυτού κατέβαλε ο ασφαλιστικός του φορέας (ΤΣΜΕΔΕ), κατ' άρθρο 930 εδ. γ’ ΑΚ, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα για τη συναφή αξίωση της μητέρας του ++. Εξάλλου, λόγω της φύσεως και του είδους του τραυματισμού του ανηλίκου, κατέστη αναγκαία η λήψη βελτιωμένης τροφής προς αποκατάσταση των τραυμάτων του και ταχύτατη ανάρρωση αυτού, κατόπιν συοττάσεως των θεραπόντων ιατρών, ιδίως πλούσιας σε ασβέστιο, για χρονικό διάστημα 20 ημερών, ήτοι από ++ έως ++ και για το λόγο αυτό δαπάνησε το ποσό των 6 ευρώ ημερησίως επιπλέον του ποσού που θα δαπανούσε υπό συνήθεις περιστάσεις για τη διατροφή του και συνολικά δαπάνησε το ποσό των (20 ημ'.Χ 6 ευρώ=) 120 ευρώ. Επίσης αποδείχθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα από ++ έως ++, ο ως άνω ανήλικος, είτε νοσηλευόταν στο νοσοκομείο είτε στην οικία του, λόγω των πολλαπλών τραυμάτων του, της σοβαρότητας της καταστάσεως του και της αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετηθεί, είχε ανάγκη από τις φροντίδες και τις περιποιήσεις τρίτου προσώπου. Τις φροντίδες αυτές τις παρείχαν, χωρίς αντάλλαγμα, ο πατέρας του ++ και η γιαγιά του, με εντατικοποίηση των προσπαθειών τους, η παροχή δε αυτών των φροντίδων, όσον αφορά τον πρώτο, υπερβαίνει το ηθικό καθήκον του γονέα προς το τέκνο του. Ως εκ τούτου αυτός (ανήλικος) δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση το ποσό που θα δαπανούσε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, αν προσλάμβανε άλλο ειδικευμένο προσωπικό προς παροχή των εν λόγω υπηρεσιών, ήτοι το ποσό των 50 ευρώ ημερησίως (υπολογιζόμενο υ ε βάση την ημερήσια αμοιβή μόνιμου προσώπου) και συνολικά το ποσό των (50 ημ X 50 ευρώ ημερησίως =) 2.500 ευρώ. Τέλος το δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του τραυματισμού του ++, το είδος και την έκταση των σωματικών βλαβών αυτού, το βαθμό της αμέλειας των εναγομένων-εφεσιβλήτων των ++ και την προσωπική και οικονομική κατάσταση των μερών φυσικών προσώπων, κρίνει ότι αυτός υπέστη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 50.000 ευρώ, που κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων και από το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί εκείνο των 44 ευρώ, κατά το οποίο επιφυλάχθηκε να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων στη σχετική ποινική δίκη. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του δέχθηκε ότι ο εκκαλών εφεσίβλητος ++ δικαιούται να αξιώσει τις δαπάνες νοσηλείας του, ποσού 37.272,87 ευρώ, κατ'άρθρο 930 εδ. γ’ΑΚ, ότι αυτός δικαιούται ως αποζημίωση για τη λήψη βελτιωμένης διατροφής το ποσό των 120 ευρώ και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 50.000 ευρώ, δεν έσφαλε αλλά ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι αβάσιμοι στην ουσία τους και απορριπτέοι οι σχετικοί λόγοι των εφέσεων των ++ και ασφαλιστικών εταιρειών με την επωνυμία « ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε.» και «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ Α.Ε.»,καθώς ο σχετικός λόγος εφέσεως του ++, που υποστηρίζει ότι, όσον αφορά το κονδύλιο της χρηματικής ικανοποιήσεως, έπρεπε να του επιδικασθεί το αιτηθέν ποσό των 200.000 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο, όμως, δικαστήριο, κατά το μέρος που με την εκκαλουμένη απόφασή του επεδίκασε σ' αυτόν ως αποζημίωση λόγω απασχολήσεως του πατέρα του και της γιαγιάς του για την περιποίησή του, το ποσό των 1.750 ευρώ, αντί εκείνου των 2.500 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι βάσιμος στην ουσία του ο σχετικός λόγος εφέσεως του ++ και αβάσιμοι στην ουσία τους οι αντίστοιχοι λόγοι των εφέσεων των προαναφερθέντων εκκαλούντων ++ κλπ που υποστηρίζουν ότι το ως άνω κονδύλιο έπρεπε να απορριφθεί.
Εξάλλου, από τα άρθρα 914, 297, 340, 345 και 346 ΑΚ, προκύπτει ότι, όταν ζητείται αποζημίωση για την ανόρθωση ζημίας από αδικοπραξία, υπόκειται χρηματική οφειλή και οφείλονται τόκοι από την επίδοση της αγωγής, εφόσον ο οφειλέτης δεν κατέστη υπερήμερος από προηγούμενο χρόνο, συνεπεία οχλήσεως από τον δικαιούχο της απαίτησης. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 340 και 345 εδ.α ΑΚ, προκύπτει ότι ο οφειλέτης ληξιπρόθεσμης παροχής γίνεται υπερήμερος, αν προηγήθηκε δικαστική ή εξώδικη όχληση του δανειστή και ότι, όταν πρόκειται για χρηματική οφειλή, ο δανειστής σε περίπτωση υπερημερίας έχει δικαίωμα να απαιτήσει τον τόκο υπερημερίας, που ορίζεται από το νόμο ή με δικαιοπραξία, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ζημία (ΑΠ 90/2005 Ελλ. Δ/νη 2005, 1489).
Εν προκειμένω οι εκκαλούντες ++ και ασφαλιστικές εταιρείες με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε.» και \«ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΕ» με τον τελευταίο λόγο των εφέσεών τους, παραπονούνται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο υποχρέωσε αυτούς να καταβάλουν στους εφεσιβλήτους ++, από το συνολικά επιδικασθούν από την επίδοση της αγωγής. Ο λόγος αυτός των εφέσεων πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, αφού όπως προκύπτει από- τις από ++ εξώδικες δηλώσεις- οχλήσεις των ως άνω εφεσιβλήτων που επιδόθηκαν στον μεν εκκαλούντα ++ την ++, στις δε λοιπές εκκαλούσες την ++ (βλ. τις ++ εκθέσεις επιδόσεως των δικαστικών επιμελητών των Πρωτοδικείων ++ που επικαλούνται και προσκομίζουν οι εφεσίβλητοι), αυτοί κατά τις παραπάνω ημερομηνίες οχλήθηκαν για την καταβολή των ως άνω ποσών και επομένως κατέστησαν υπερήμεροι από το χρόνο εκείνον. Μετά όλα τα παραπάνω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου εφέσεως, πρέπει, αφού απορριφθούν ως ουσία αβάσιμες οι εφέσεις των ++ και ασφαλιστικών εταιρειών με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» και «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ Α.Ε.» κατά το μέρος που στρέφονται κατά των εφεσιβλήτων ++, ++, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, ++ και επιπλέον , όσον αφορά στην έφεση του ++ και κατά το μέρος που στρέφεται κατά των εφεσιβλήτων ++ και ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε», να γίνει εν μέρει δεκτή η από ++ έφεση κατά το μέρος που ασκείται από την ++ ατομικά και από την ίδια και το ++, ως ασκούντων την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους ++, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το κεφάλαιό της που αφορά την από ++ (αριθμ. καταθ. ++) αγωγή, στο σύνολό της για την ενότητα της εκτελέσεως και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί από το παρόν δικαστήριο, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή κατά το μέρος που ασκείται από τους ενάγοντες αυτούς και να υποχρεωθούν , εις ολόκληρον, οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην πρώτη ενάγουσα ++, το ποσό των 183.347,16 (63.354,16 + 1440 + 13500 + 3.500 + 1597 + 50.000 + 49.956) ευρώ και στην ως άνω ενάγουσα, καθώς και στο ++, ως ασκούντων τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους, το ποσό των 89.848,87 (37.272,87 + 120 + 2.500+ 49.956) ευρώ και τα δύο ποσά εντόκως, όπως ειδικότερα 7bφέρεται στο διατακτικό. Οι εκκαλούντες των οποίων απορρίφθηκαν οι εφέσεις, πρέπει να καταδικαστούν στη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (αρθρ. 176 και 183 ΚΠολΔ), ο ενάγων-εφεσίβλητος ++, πρέπει να καταδικαστεί στη δικαστική δαπάνη των εναγομένων -εκκαλούντων στις αριθμ. εκθ. καταθ. ++ εφέσεις και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (αρθρ. 176 και 183 ΚΠολΔ) ενώ, τέλος, οι εναγόμενοι-εφεσίβλητοι ++ και ανώνυμες ασφαλιστικές εταιρείες με την επωνυμία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» ( ήδη « PROTONΑ.Α.Ε») ΚΑΙ «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ Α.Ε» πρέπει να καταδικαστούν σε μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων - εκκαλούντων ++ και ++ και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (αρθρ. 178 παρ. 1 και 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει ++ εφέσεις.
Δέχεται τυπικά αυτές.
Απορρίπτει την αριθμ. εκθ. καταθ. ++ έφεση κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από το ++.
Επιβάλλει σε βάρος του ως άνω εκκαλούντος, τη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων , του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ποσού χιλίων εξακοσίων (1.600) ευρώ για κάθε εφεσίβλητο.
Απορρίπτει τις αριθμ. εκθ. καταθ. ++ εφέσεις των ασφαλιστικών εταιρειών «+++καθώς και του ++, κατά το μέρος που στρέφονται κατά των εφεσιβλήτων ++ , ++ ως ασκούντων την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους ++.
Επιβάλλει σε βάρος των ως άνω εκκαλούντων τη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων αυτών, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ποσού πέντε χιλιάδων διακοσίων (5.200) ευρώ για κάθε εκκαλούντα όσον αφορά τους δύο πρώτους των εφεσιβλήτων και ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ, για κάθε εκκαλούντα όσον αφορά τους ++.
Απορρίπτει την αριθμ. εκθ. καταθ. ++ έφεση του ++ κατά το μέρος που στρέφεται κατά των εφεσιβλήτων ++ ως ασκούντων την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους ++ και ασφαλιστικής εταιρείας «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» (ήδη « PROTONΑ.Α.Ε»).
Επιβάλλει σε βάρος του ως άνω εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων αυτών, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ποσού πέντε χιλιάδων διακοσίων (5.200) ευρώ όσον αφορά τους δύο πρώτους εφεσιβλήτους, ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ, όσον αφορά τους ++ και ++ και ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ όσον αφορά καθένα από τους ++ και ασφαλιστική εταιρεία «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» (ήδη «PROTONΑ.Α.Ε»).
Δέχεται κατ' ουσίαν τις αριθμ. εκθ. καταθ. ++ εφέσεις, κατά το μέρος που στρέφονται κατά του εφεσιβλήτου ++.
Δέχεται εν μέρει κατ' ουσίαν την αριθμ. εκθ. καταθ. ++ έφεση, κατά το μέρος που ασκείται από τους ++ ως ασκούντων την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους ++.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη αριθμ. ++ απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ++, κατά το κεφάλαιό της που αφορά την από ++ (αριθμ. εκθ. καταθ. ++) αγωγή.
Κρατεί και δικάζει την αγωγή αυτή.
Απορρίπτει την αγωγή κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από το ++.
Επιβάλλει σε βάρος του ενάγοντος-εφεσιβλήτου, τη δικαστική δαπάνη των εναγομένων-εκκαλούντων ++ και ασφαλιστικών εταιρειών «ΩΜΕΓΑ Α.Α.Ε» ( ήδη « PROTONΑ.Α.Ε») και «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΙΣ Α.Ε» και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, ποσού χιλίων επτακοσίων (1700) ευρώ για καθένα από τους εκκαλούντες.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή κατά το μέρος που ασκείται από τους ++ ως ασκούντων την γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους ++.
Υποχρεώνει, εις ολόκληρον, τους εναγόμενους να καταβάλουν 1) στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των εκατόν ογδόντα τριών χιλιάδων τριακοσίων σαράντα επτά ευρώ και δεκαέξι λεπτών (183.347,16), με τους νόμιμους τόκους α)για το δεύτερο εναγόμενο, από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση, β) για τον πρώτο εναγόμενο από 3-8-2005 έως την εξόφληση για το ποσό των 107.702,13 ευρώ και από την επίδοση της αγωγής για το υπόλοιπο ποσό και γ) για την τρίτη και τετάρτη των εναγομένων από 8-8-2005 έως την εξόφληση για το ποσό των 107.702,13 ευρώ και από την επίδοση της αγωγής για το υπόλοιπο ποσό 2) στους δεύτερους ενάγοντες ++ ως ασκούντες τη γονική μέριμνα του ++, το ποσό των ογδόντα εννέα χιλιάδων οκτακόσιων επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση, β) για τον πρώτο εναγόμενο από ++ έως την εξόφληση για το ποσό των 85.243,31 ευρώ και από την επίδοση της αγωγής για το υπόλοιπο ποσό και γ) για την τρίτη και τετάρτη των εναγομένων από ++ έως την εξόφληση για το ποσό των 85.243,31 ευρώ και από την επίδοση της αγωγής για το υπόλοιπο ποσό.
Επιβάλλει σε βάρος των εναγομένων-εφεσιβλήτων, μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων-εκκαλούντων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, ποσού δεκαέξι χιλιάδων τετρακοσίων (16.400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε, στη Λάρισα, την 1η Σεπτεμβρίου 2009 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του , στις Σεπτεμβρίου 2009.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
