Οδήγηση οχήματος υπο μέθη. Άρνηση οδηγού να υποβληθεί σε αλκοοτέστ. Τεκμήριο τέλεσης της πράξης. άρθρο.42.6ΚΟΚ. Αυτοτελείς ισχυρισμοί.Αντισυνταγματικότητα της διάταξης. Τεκμήριο αθωότητας. Δίκαιη δικη.Βάρος απόδειξης της κατηγορίας

                                 ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

                 (για να καταχωρηθούν στα πρακτικά. 141 ΚΠΔ)

Του κατηγορουμένου +++

                  

Καρδίτσα 19-4-2019

       

Η ρύθμιση του άρθρου 42.6 ΚΟΚ είναι αντισυνταγματική και Δέον και αιτούμαι να μην εφαρμοστεί και να κηρυχθώ αθώος.

Τούτο διότι καθιερώνει αμάχητο τεκμήριο περί τέλεσης της αξιόποινης πράξης της οδήγησης υπο την επίδραση οινοπνεύματος που τιμωρείται σύμφωνα με την παρ. 7 εδ.γ` ή παρ. 8α` του ιδίου άρθρου. Προσβάλλεται έτσι το τεκμήριο αθωότητας (6.2 ΕΣΔΑ) του κατηγορουμένου, αφού ήδη εκ της αρνήσεώς του τεκμαίρεται ότι διέπραξε το αδίκημα με ποσοστό 1,10 γρ/λ.

Συνεπώς η ρύθμιση αντιβαίνει ευθέως το τεκμήριο αθωότητας και πλέον ρητά το άρθρο 72ΑΚΠΔ (όπως προστέθηκε με το άρθρο 6 του Ν 4596/2019 - ΦΕΚ Α΄ 32/26.2.2019), διότι αμάχητα τεκμαίρεται ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε την πράξη, ενώ τούτο αποτελεί αντικείμενο έρευνας στο ποινικό δικαστήριο με την διαδικασία του νόμου και δεν αποτελεί προϊόν τεκμηρίου. (βλ. και 177Α ΚΠΔ (όπως προστέθηκε με το άρθρο 6 του Ν 4596/2019 - ΦΕΚ Α΄ 32/26.2.2019.)

Η άρνηση υποβολής στον έλεγχο αλκοοτέστ, ενδεχομένως συνιστά μία μορφή απείθειας του 169ΠΚ. Θα μπορούσε κανείς ποτέ σ` αυτή την περίπτωση να διανοηθεί ότι από την τέλεση του αδικήματος της απείθειας, τεκμαίρεται και τέλεση αμαχήτως άλλου αδικήματος; Π.χ αυτός που αρνείται τον νόμιμο έλεγχο (ΑΠ 699/88 ΠΧ ΛΗ,) όπως αγορανομικό(ΑΠ 233/96 ΠΧ ΜΣΤ 1634), τεκμαίρεται ότι τέλεσε το αγορανομικό αδίκημα;.

Συνεπώς η άρνηση στην υποβολή ελέγχου αλκοοτέστ, θα μπορούσε να συνιστά ιδιώνυμο έγκλημα εφόσον το προέβλεπε ο νομοθέτης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τεκμαίρεται εξ` αυτής η τέλεση του αδικήματος της οδήγησης υπό την επήρεια μέθης. (βλ. Ονουφριάδης ΕπΣυγκΔικ. 2003, 470)

Εξ` άλλου, με το αμάχητο αυτό τεκμήριο προσβάλλεται και το δικαίωμα του κατηγορουμένου στη δίκαιη δίκη, αφού εξ` αιτίας του αμάχητου του τεκμηρίου, δεν δύναται να αντικρούσει με κανένα τρόπο την εις βάρος του κατηγορία και δεν νοείται δίκαιη δίκη χωρίς εξασφάλιση της δυνατότητας του κατηγορουμένου να υπερασπίσει τον εαυτό του και χωρίς την δυνατότητα ανεύρεσης της ουσιαστικής αλήθειας μέσα από διερευνητική και διαγνωστική διαδικασία που αποτελούν εκφάνσεις της αρχής της δίκαιης δίκης (για το ανωτέρω περιεχόμενο της δίκαιης δίκης αντί άλλων Παπαδαμάκης ΠοινΔικον. 2002, σελ.15).

Σε κάθε περίπτωση: αρνούμαι ότι τελούσα υπο την επίδραση οινοπνεύματος (σε κατάσταση μέθης) κατά την έννοια του νόμου και σε κάθε περίπτωση ότι είχα καταναλώσει αλκοόλ σε ποσοστό απαγορευμένο από το νόμο και δη ότι υπήρχε το ανωτέρω ή οποιοδήποτε άλλο αξιόποινο ποσοστό οινοπνεύματος στον οργανισμό μου.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 177Α ΚΠΔ (άρθρο 8 παρ. 1 του Ν 4596/2019 - ΦΕΚ Α΄ 32/26.2.2019) «Ο κατηγορούμενος δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία για τα πραγματικά περιστατικά που επικαλείται υπέρ του. Οι δικαστές και εισαγγελείς είναι υποχρεωμένοι να ερευνούν με επιμέλεια κάθε στοιχείο ή αποδεικτικό μέσο που επικαλέστηκε υπέρ αυτού ο κατηγορούμενος, αν αυτό είναι χρήσιμο για να εξακριβωθεί η αλήθεια. Οποιαδήποτε αμφιβολία περί της ενοχής είναι προς όφελος του κατηγορουμένου ή του υπόπτου»

Για τους ανωτέρω λόγους ΑΙΤΟΥΜΑΙ, να γίνει δεκτός ο παρών ισχυρισμός μου, να μην εφαρμόσει το Δικαστήριό σας την ανωτέρω αντισυνταγματική διάταξη και να κηρυχθώ αθώος.

Ο ΠΛΗΡ. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ 

                             ΒΡΟΝΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

 

 

Copyright Βρόντος Ανδρέας © 2013