Αριθμός απόφασης  9 /2021

Αριθμοί κατάθεσης ……………

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
(Τακτική Διαδικασία)

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ολυμπία Κώστα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Δημήτριο - Βάιο Κωστίμπα, Πρωτοδίκη - Εισηγητή, Ευάγγελο - Αλέξανδρο Λίταινα, Πρωτόδικη, και την Γραμματέα, Αναστασία Τσικρίκα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Καρδίτσα, στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

Των καλούντων - εναγόντων - καθ’ ων οι πρόσθετες παρεμβάσεις : 1) ……… του ……., κατοίκου ………., με Α.Φ.Μ. ……… και 2) ……… του …….., κατοίκου ομοίως ως άνω, με Α.Φ.Μ. …………., τους οποίους εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους, Ανδρέας Βρόντος (Δ.Σ. Καρδίτσας).

Των καθ’ ων η κλήση - εναγόμενων - προσεπικαλούντων - ανακοινωνόντων δίκη - παρεμπιπτόντως εναγόντων 1) ………. του ………., κατοίκου …….., με Α.Φ.Μ. ………., ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο του, ………. (Δ.Σ. ……….), 2) ………. του ………., κατοίκου ……….., με Α.Φ.Μ. ………, τον οποίο εκπροσώπησε στο Δικαστήριο η πληρεξούσια δικηγόρος του, …….. (Δ.Σ. ……..), 3) της καθ’ ης η κλήση - εναγόμενης - προσεπικαλούσας - ανακοινώνουσας δίκη -παρεμπιπτόντως ενάγουσας- υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση, εδρεύουσας στην ………ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………..», με τον διακριτικό τίτλο «…………….», νομίμως εκπροσωπουμένης, με Α.Φ.Μ. ……………, των καθ’ ων η κλήση - εναγόμενων - προσεπικαλούντων - ανακοινωνουσών δίκη - παρεμπιπτόντως εναγουσών, 4) ……… του ………, κατοίκου ………., με Α.Φ.Μ. ………, 5) ……… του ………, κατοίκου ……….., με Α.Φ.Μ. ………., τους οποίους εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους, ………. (Δ.Σ. ………), 6) της προσεπικληθείσας - προς ην η ανακοίνωση δίκης - παρεμπιπτόντως εναγόμενης, εδρεύουσας στην …….. ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…………», νομίμως εκπροσωπούμενης, με Α.Φ.Μ. ……….., την οποία εκπροσώπησε στο Δικαστήριο η πληρεξούσια δικηγόρος της, ………… (Δ.Σ. ……….), 7) προσεπικληθείσας - προς ην η ανακοίνωση δίκης - παρεμπιπτόντως εναγόμενης - προσθέτως παρεμβαίνουσας, εδρεύουσας στην Αθήνα ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «………….», νομίμως εκπροσωπουμένης, με Α.Φ.Μ. ………….., την οποία εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, ………….. (Δ.Σ. ………..) και 8) προσεπικληθείσας - προς ην η ανακοίνωση δίκης - παρεμπιπτόντως εναγόμενης - προσθέτως παρεμβαίνουσας, εδρεύουσας στην ………. ανώνυμης ασφαλιστικής και αντασφαλιστικής : εταιρείας με την επωνυμία «……………», νομίμως εκπροσωπουμένης, με Α.Φ.Μ. …………, την οποία εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, ……….. (Δ.Σ. ………..).

Οι καλούντες-ενάγοντες, με την από ……. (αριθ. εκθ. κατ. ………..) κλήση, η οποία γράφτηκε στο πινάκιο και προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, επανέφεραν προς συζήτηση την από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ……….) αγωγή τους, τις από …….. (αριθ. εκθ. κατ. ………), από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ………) και από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ……….) προσεπικλήσεις - ανακοινώσεις δίκης - παρεμπίπτουσες αγωγές και τις από …….. (αριθ. εκθ. κατ. ……….) και από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ……….) πρόσθετες παρεμβάσεις, ζητούν, δε, να γίνει δεκτή η ως άνω αγωγή τους και να απορριφθούν οι παραπάνω παρεμπίπτουσες αγωγές και πρόσθετες παρεμβάσεις.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως και μετά την εκφώνηση της υπόθεσης από το οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς τους και ζήτησαν, αντίστοιχα, να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Νόμιμα παραιτούνται οι καλούντες-ενάγοντες με την από ………. (αριθ. εκθ. κατ. …….) κλήση από την από ………. (αριθ. εκθ. κατ. …….) κλήση τους, σύμφωνα με τα άρθρα 294, 295 και 297 του Κ.Πολ.Δ.

Νόμιμα φέρονται προς περαιτέρω συζήτηση, κατ’ άρθρο 230 του Κ.Πολ.Δ., με την από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ……….) κλήση η από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ………..) αγωγή, οι από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ………), από 7……… (αριθ. εκθ. κατ. ………) και από ………. (αριθ. εκθ. κατ. …………) προσεπικλήσεις - ανακοινώσεις δίκης - παρεμπίπτουσες αγωγές και οι από ………. (αριθ. εκθ. κατ. …………..) και από ………. (αριθ. εκθ. κατ. ………) πρόσθετες παρεμβάσεις μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης, που παραγγέλθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. ……… μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία έκρινε ορθώς το παραδεκτό, το ορισμένο και το νόμω βάσιμο της προαναφερθείσας αγωγής, των παραπάνω αναφερόμενων προσεπικλήσεων - ανακοινώσεων δίκης - παρεμπιπτουσών αγωγών και των ανωτέρω πρόσθετων παρεμβάσεων.

Απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, κατά την εκτίμηση των οποίων κανένα δεν παραλείφθηκε, έστω κι αν έγινε ενδεικτική μνεία ορισμένων εξ αυτών, είτε άμεσα, ως αποδεικτικά μέσα, είτε έμμεσα, προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την υπ’ αριθ. ………… ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος, ……… του ……., η οποία δόθηκε, επιμελεία του δεύτερου εναγομένου, ενώπιον του Συμβολαιογράφου …………. κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των λοιπών διαδίκων της κύριας αγωγής (βλ. ως προς την κλήτευσή τους την υπ’ αριθ. ……….. έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου ………… προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο και αντίκλητο των εναγόντων, την υπ’ αριθ. ……….. έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας προς τον πρώτο εναγόμενο της κύριας αγωγής, την υπ’ αριθ. ……….. έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας προς την τρίτη εναγόμενη εταιρία της κύριας αγωγής, την υττ’ αριθ. ………… έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας προς την τέταρτη εναγόμενη της κύριας αγωγής και την υπ’ αριθ. …………. έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας προς την πέμπτη εναγόμενη της κύριας αγωγής), οι διαταχθείσες, κατ’ άρθρο 183 του Κ.Π.Δ., από τον αρμόδιο προανακριτικό υπάλληλο από ……… και ………… εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης των ιατρών, ……….. και ………., οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 283/2003 ΕΕΝ 2004/221), όπως κι όλα τα έγγραφα της ποινικής δικογραφίας (ΑΠ 1286/2003 ΕλλΔ/νη 2005/407, ΕφΑΘ. 5991/2011 Αρμ. 2014/456), η υπ’ αριθ. εκθ. κατ. ………. πραγματογνωμοσύνη του ………., ……… και η υπ’ αριθ. εκθ. κατ. ………. πραγματογνωμοσύνη του ………., …….., που διατάχθηκαν δυνάμει της υπ’ αριθ. ……… μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, καθώς και από τις : α) υπ’ αριθ. ………. ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα, ………. του ……. ενώπιον της Συμβολαιογράφου ………., β) υπ’ αριθ. …….. ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ……. ενώπιον της Ειρηνοδίκη ……… και γ) υπ’ αριθ. ………. ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος, ……… ενώπιον της Ειρηνοδίκη ………, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικού τεκμηρίου, αφού λήφθηκαν υπόψη στο πλαίσιο της ανοιγείσας με την υπ’ αριθ. εκθ. κατ. ……….. αίτησης ασφαλιστικών μέτρων δίκη, χωρίς να απαιτείται νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των διαδίκων, όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζονται μετ’ επικλήσεως στην παρούσα μετ’ απόδειξη δικάσιμο (άρθρο 237 παρ. 7 του Κ.Πολ.Δ., αναλογικά εφαρμοζόμενο, πρβλ. ΟλΠρΧαλκ 2/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), συμπεριλαμβανομένων της υπ’ αριθ. ……. ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος, …….. του ……… και της υπ’ αριθ. ……. ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος, ……….., οι οποίες δόθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου ……… και της Συμβολαιογράφου ……….., αντίστοιχα, επιμελεία του πρώτου εναγομένου κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης των εναγόντων, όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθ. ………. και …………. εκθέσεις επίδοσης της διορισμένης στο Εφετείο ……… με έδρα στο Πρωτοδικείο δικαστικής επιμελήτριας, ………., απορριτττομένων των ισχυρισμών των εναγόντων περί ακυρότητας των εν θέματι καταθέσεων, καθόσον οι ως άνω συμβολαιογράφοι δεν πιστοποίησαν ότι οι εν λόγω ένορκες βεβαιώσεις δόθηκαν με την χρήση δακτυλογραφημένου-προδιατυπωμένου κειμένου και με την χρήση ηλεκτρονικού αρχείου στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της συμβολαιογράφου, αντίστοιχα, μη λαμβανομένων υπόψη : α) του από ……… εγγράφου της καθηγήτριας αναισθησιολογίας του Πανεπιστημίου ……… με τίτλο «Έκθεση πραγματογνωμοσύνης», αφού η προσκομιδή κατά το χρονικό σημείο της αρχικής συζήτησης επ’ ακροατηρίω στη δικάσιμο της …………. είναι απαράδεκτη, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται αντίστοιχο δικονομικό στάδιο από το άρθρο 237 Κ.Πολ.Δ., β) της υπ’ αριθ. ……… απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ………, δικάσαντος με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, που προσκομίστηκε κατά την ως άνω δικάσιμο, αφού η προσκομιδή κατά το εν λόγω χρονικό σημείο είναι απαράδεκτη, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται αντίστοιχο δικονομικό στάδιο από το άρθρο 237 του Κ.Πολ.Δ., γ) του αχρονολόγητου και ανυπόγραφου εγγράφου με τον τίτλο Curriculum Vitae, το οποίο είναι συντεταγμένο εξ ολοκλήρου σε ξένη γλώσσα (αγγλική) χωρίς να συνοδεύεται από επίσημη μετάφρασή του (ΑΠ 1693/2017 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ) και δ) της αχρονολόγητης και ανυπόγραφης υπεύθυνης δήλωσης του ………., που συνιστά ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο συντεταγμένο επίτηδες για τη συγκεκριμένη δίκη (ΑΠ 394/2012 ΕλλΔ/νη 2013/106), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα, ουσιώδη για την ένδικη υπόθεση, πραγματικά περιστατικά : Η πρώτη ενάγουσα της κύριας αγωγής, ………., σύζυγος του δεύτερου ενάγοντος, …….., γεννηθείσα στις ……….., ούσα επίτοκος στο πρώτο της τέκνο, προσήλθε στις ……… και περί ώρα 8.00 π.μ. στην κλινική, που διατηρεί η τρίτη εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «………» στην πόλη της ……., όπως η ανωτέρω εταιρία εκπροσωπείται από την τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων, σε προγραμματισμένη από κοινού με τον πρώτο εναγόμενο της κύριας αγωγής, …….., ιατρό ………., εγχείρηση με καισαρική τομή. Ο πρώτος εναγόμενος της ίδιας ως άνω αγωγής παρακολουθούσε την κύηση της πρώτης ενάγουσας καθ’ όλη τη διάρκειά της, με συνέπεια να αναπτυχθεί μεταξύ τους σχέση εμπιστοσύνης, ήταν, δε, αυτός που επέλεξε τον δεύτερο εναγόμενο της κύριας αγωγής, ………., ιατρό ………., προκειμένου να συνδράμει με την παροχή αναισθησίας στην επέμβαση της πρώτης ενάγουσας. Οι ανωτέρω δύο ιατροί ενεργούσαν έναντι προσωπικής αμοιβής, την οποία συμφώνησαν να λάβουν από την πρώτη ενάγουσα, η, δε, τελευταία θα βαρυνόταν και με τις δαπάνες νοσηλείας της, που η ίδια θα κατέβαλε στην τρίτη εναγόμενη ανώνυμη εταιρία. Η τρίτη εναγόμενη εταιρία, εκπρόσωποι της οποίας είναι η τέταρτη εναγόμενη της κύριας αγωγής, ……….. και η πέμπτη εναγομένη της ίδιας αγωγής, ……….., διέθετε στους ομοδίκους της ανωτέρω ιατρούς, όπως και σε άλλους ιατρούς, τους χώρους εγκατάστασής της και γενικά, όλα τα τεχνικά μέσα για την παροχή απ’ αυτούς των ιατρικών υπηρεσιών τους στους προσωπικούς τους πελάτες (χειρουργεία, μηχανήματα, εργαλεία, δωμάτια νοσηλείας κτλ.), όπως επίσης και το παραϊατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό της. Οι πρώτος και δεύτερος των εναγομένων εισέπραξαν χωριστή αμοιβή από τον πελάτη - ασθενή τους και συγκεκριμένα, εισέπραξαν από την πρώτη ενάγουσα τα ποσά των 1.300 ευρώ και 250 ευρώ, αντίστοιχα, ενώ η τρίτη εναγόμενη εισέπραξε επίσης ως χωριστή αμοιβή από την τελευταία ως αντίτιμο της εκ μέρους της παροχής της χρήσης όλων των υπηρεσιών της κλινικής, που διατηρεί στην πόλη της …….., το ποσό των 700 ευρώ. Στις 09.00 π.μ. της ίδιας ημέρας, ήτοι στις ………., η πρώτη ενάγουσα οδηγήθηκε στον χειρουργικό θάλαμο της κλινικής της τρίτης εναγομένης, όπου ήρθε ο δεύτερος εναγόμενος, ιατρός …….., για τη χορήγηση σ’ αυτήν επισκληριδίου αναισθησίας σε καθιστή θέση. Μετά τη χορήγηση της ανωτέρω αναισθησίας μέσω βελόνας THOY 18G στο διάστημα μεταξύ των οσφυϊκών σπονδύλων 03-04, το δεξί της πόδι της πρώτης ενάγουσας τινάχθηκε προς τα επάνω και άρχισε αμέσως να μουδιάζει, χάνοντας η ίδια πλήρως την αίσθηση αυτού. Περί τις 10.00 π.μ. της προαναφερόμενης ημέρας η πρώτη ενάγουσα, με τη συνδρομή του πρώτου εναγομένου, ιατρού ……… της, γέννησε θήλυ τέκνο. Σημειώνεται, δε, ότι ο τοκετός πραγματοποιήθηκε προσηκόντως. Η ίδια όμως εξήλθε από την κλινική της τρίτης εναγομένης στις …….., όταν και μεταφέρθηκε μέσω του Γενικού Νοσοκομείου ……. στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ……, από όπου πήρε εξιτήριο στις ……. με τη διάγνωση «G83.4 Σύνδρομο ιππουρίδας. Αγωγή με Vesicare 5MG X 1, διαλείποντες καθετηριασμοί, Medrol σύμφωνα με οδηγίες, Neurontin 1X1, lnnoher4,5 X 1, εντατική φυσικοθεραπεία, αποφυγή ζάχαρης και άλατος. Έκτοτε και για μεγάλο χρονικό διάστημα παρουσιάζει σοβαρό πρόβλημα στη βάδισή της, περπατώντας με αναπηρικό απλό αμαξίδιο και τροχήλατη περπατούρα, ενώ δεν είναι δυνατή η λειτουργία της ούρησης και κένωσης με φυσιολογικό τρόπο. Για την ακριβή, δε, κατάσταση της υγείας της πρώτης ενάγουσας θα γίνει αναφορά και κατωτέρω. Επίσης, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της πρώτης ενάγουσας στην κλινική της τρίτης εναγομένης, η πρώτη ενάγουσα εξετάστηκε από την ιατρό ………., ……….., η οποία κλήθηκε προς τούτο από τον δεύτερο εναγόμενο. Στην από ………. γνωμάτευσή της αναφέρεται ότι η πρώτη ενάγουσα «εμφανίζει πάρεση δεξιού κάτω άκρου και υπαισθησία αυτού». Αναφέρει «παροδική υπαισθησία-αιμωδία στα άνω άκρα και δυσκαταποσία. Κατά την εξέταση η ασθενής παρουσιάζει καλό επίπεδο συνειδήσεως, εγκεφαλικές συζυγίες κατά φύση, αυχενική δυσκαμψία όχι, μυϊκή ισχύς : άνω άκρα 5/5, αριστερό κάτω άκρο 5/5, δεξί κάτω άκρο: κεντρομελικά 1/5, περιφερικά 4/5, τενόντια αντανακλαστικά: ομότιμα στα άνω άκρα, στο δεξί σκέλος κατάργηση αντανακλαστικού γόνατος και αχίλλειου, πελματιαίο αντανακλαστικό σε κάμψη άμφω, επιπολή αισθητικότητας: υπαισθησία- αναισθησία δεξιού σκέλους από το ριζομήριο, περιλαμβάνοντας και τα 2/3 του δεξιού γλουτού, συνεστήθη M.R.I. Ο.Μ.Σ.Σ. ήτοι μαγνητική τομογραφία οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης, βιταμινούχα σκευάσματα καθώς και να παραμείνει κλινήρης». Στη συνέχεια, την ίδια ημέρα ο δεύτερος εναγόμενος συνέταξε ιατρικό έγγραφο με την επαγγελματική του σφραγίδα και μνεία συμπτώματος «υπαισθησία δεξιού κάτω άκρου», με αναφορά στην γνωμάτευση της ανωτέρω νευρολόγου και στην έκθεση της ιατρικής πράξης. Ο δεύτερος εναγόμενος μνημονεύει στο ανωτέρω έγγραφο ότι διενεργήθηκε περιοχική αναισθησία λόγω καισαρικής τομής και ότι κατόπιν ενδελεχούς αυτοψίας στην περιοχή, έγινε είσοδος βελόνης THOY 18G στο μεσοσπονδύλιο διάστημα 03-04, ως συνήθως. Επίσης, αναφέρει ότι αφού εισήλθε στον επισκληρίδιο χώρο με την τεχνική της απώλειας αντίστασης, έγινε τρώση της σκληρός μήνιγγας με βελόνη 26G και έγχυση 2,5 ml φαρμάκου Herocaine για επίτευξη αναισθησίας. Μετά την αφαίρεση της βελόνας 26G έγινε τοποθέτηση και εισαγωγή επισκληριδίου καθετήρα και στερέωση αυτού. Αναφέρει ότι η ασθενής παρουσίασε πτώση της αρτηριακής πίεσης, που αντιμετωπίστηκε φαρμακευτικώς. Επίσης, αναφέρει ότι η ασθενής εμφάνισε αναπνευστική δυσχέρεια-δυσκαταποσία, παροδική υπαισθησία και αιμωδία άνω άκρων, που αντιμετωπίστηκαν με τη χορήγηση οξυγόνου και τοποθέτηση σε ημικαθιστή θέση. Μεταγενέστερα και ενώ είχε μεταφερθεί στο θάλαμο νοσηλείας, η ανωτέρω εμφάνισε παροδική διπλωπία. Στη διαφορική διάγνωση των προαναφερθέντων συμπτωμάτων περιλαμβάνονται : 1) τρώση κλάδου οσφυϊκών ριζών, 2) διαρροή ΕΝΥ (Εγκεφαλονωτιαίο Υγρού) και πιθανώς πολύ απομακρυσμένης δημιουργίας επισκληριδίου αιματώματος. Ο ως άνω αναισθησιολόγος συνέστησε την παραπομπή της πρώτης ενάγουσας στο ιατρικό κέντρο «…………» για τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας οσφυϊκής και θωρακικής μοίρας σπονδυλικής στήλης στα πλαίσια περαιτέρω διερεύνησης της κλινικής σημειολογίας - συμπτωματολογίας της ασθενούς. Ακολούθως, στις ………, στο ιατρικό κέντρο «……..» στην πόλη της ……… έλαβε χώρα η ανωτέρω αξονική τομογραφία σε αξονικό πολυτομικό τομογράφο (2 X 64 ανιχνευτών), ελήφθησαν, δε, τομές πάχους 1 χιλιοστού από τους κατώτερους θωρακικούς σπονδύλους μέχρι και την περιοχή του κόκκυγα και πραγματοποιήθηκε ανασύνθεση εικόνων σε στεφανιαίο, οβελιαίο και εγκάρσιο επίπεδο. Στο σχετικό έγγραφο, που υπογράφει η ιατρός ακτινοδιαγνώστρια, ………., αναφέρονται ως ευρήματα «Ιστορικό πρόσφατης επισκληριδίου αναισθησίας. 01-02. Δεν αναδεικνύεται εικόνα κυκλοτερής προβολή ή κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Παρουσία φυσαλίδων αέρα παρά των ωχρών συνδέσμων και παρά την έκφυση της δεξιάς νωτιαίας ρίζας. 02-03: Μικρή κυκλοτερής προβολή του μεσοσπονδυλίου δίσκου της δεξιάς νωτιαίας ρίζας. Παρουσία φυσαλίδων αέρα παρά των ωχρών συνδέσμων και παρά την έκφυση της δεξιάς νωτιαίας ρίζας. 03-04: Δεν αναδεικνύεται σημαντική προβολή ή κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Παρουσία φυσαλίδων αέρα επί της δεξιάς νωτιαίας ρίζας 04-05: Μικρή κυκλοτερής προβολή του μεσοσπονδυλίου δίσκου με πιεστικά φαινόμενα επί του επισκληριδίου χώρου και της δεξιάς κυρίως νωτιαίας ρίζας. Το εύρος του σπονδυλικού σωλήνα ελέγχεται εντός των φυσιολογικών ορίων. 05-11: Μικρή οπίσθια προβολή του μεσοσπονδυλίου δίσκου με πιεστικά φαινόμενα επί του επισκληριδίου χώρου. Καθόλο το μήκος της οσφυϊκής μοίρας δεν αναδεικνύονται οξέα αιμορραγικά στοιχεία επί του νωτιαίου σωλήνα. Παρουσία φυσαλίδων αέρα επί του ακανθώδη μυ δεξιά. Δεν αναδεικνύονται ιδιαίτερα ευρήματα εκ των απεικονιζομένων σπονδύλων. Συνίσταται περαιτέρω διερεύνηση με MRI». Επίσης, αποδείχθηκε ότι η πρώτη ενάγουσα παρέμεινε κλινήρης στην κλινική της τρίτης εναγομένης και τις επόμενες ημέρες. Στις ………. και ημέρα Δευτέρα έγινε προσπάθεια αφαίρεσης της παροχέτευσης ούρων (καθετήρα), όπου διαπιστώθηκε αδυναμία ούρησης της πρώτης ενάγουσας, με αποτέλεσμα να επανατοποθετηθεί. Κατόπιν, ο πρώτος εναγόμενος επικοινώνησε με τον ιατρό ουρολόγο, ………, ο οποίος δεν εργάζεται ή συνδέεται με κάποια σχέση ιδιωτικού δικαίου με την τρίτη εναγόμενη εταιρία, και έγινε έναρξη ασκήσεων ουροδόχου κύστης και αγωγής με Alfural. Τα ανωτέρω αποδείχθηκαν, μεταξύ άλλων, από τα αναφερθέντα έγγραφα, καθώς και από το ειδικό έγγραφο της τρίτης εναγομένης με τίτλο «Ιστορικό-Νοσηλεία», στο οποίο απεικονίζεται η πορεία της υγείας της πρώτης ενάγουσας και το οποίο υπογράφει ο πρώτος εναγόμενος ιατρός μαιευτήρας. Την Τρίτη, ……….. αναφέρεται από το έγγραφο της τρίτης εναγομένης και με σημείωση του πρώτου εναγομένου ότι κατά τη διάρκεια των προηγηθεισών ημερών νοσηλείας, η ασθενής ανέφερε εντερικούς ήχους και δίοδο αερίων. Λόγω απουσίας κένωσης, δόθηκε υπόθετο γλυκερίνης, το οποίο προκάλεσε υποτυπώδη κένωση και δίοδο αερίων. Επανάληψη της δοκιμασίας με δεύτερο υπόθετο γλυκερίνης απέφερε μόνο δίοδο αερίων. Οι εντερικοί ήχοι κατά την ακρόαση κοιλίας ήταν ελαττωμένοι αλλά ακουστοί και διενεργήθηκε MRI για περαιτέρω έλεγχο της περιοχής της βλάβης. Η ανωτέρω εξέταση διενεργήθηκε στις ………, στην εταιρία με την επωνυμία «……….» με τον διακριτικό τίτλο «………» σε μαγνητικό τομογράφο General Electric 1,5Τ, λήφθηκαν ακολουθίες παλμών Τ1 και Τ2 προσανατολισμού σε οβελιαίο, εγκάρσιο και στεφανιαίο επίπεδο καθώς επίσης και ειδικές ακολουθίες STIR και ειδική myelo για τον έλεγχο του νωτιαίου σωλήνα. Η ιατρός-ειδική ακτινοδιαγνώστρια, …………, που υπογράφει το σχετικό έγγραφο, αναφέρει ότι «δεν αναγνωρίζεται περιοχή παθολογικής έντασης μαγνητικού σήματος εκ του μυελικού κώνου. Εντός του υπαραχνοειδούς χώρου κατά το πρόσθιο τμήμα του σπονδυλικού σωλήνα από το ύψος περίπου του μεσοσπονδύλιου διαστήματος 02-03 έως και το επίπεδο 05-11 αναγνωρίζεται παρουσία ακανόνιστου σχήματος σε σχέση με το ΕΝΥ σε Τ2 ακολουθίες, οι οποίες δεν δύνανται να αναγνωριστούν στις Τ1 ακολουθίες.

Οι εν λόγω δομές ελέγχονται σε κεντρική θέση, ενώ κατά το ύψος του μεσοσπονδύλιου διαστήματος 02-03 αναγνωρίζεται περισσότερο διακριτά δομή δεξιά της μέσης γραμμής σε γειτνίαση με παρακείμενες νευρικές ρίζες. Τα ανωτέρω απεικονιστικά ευρήματα δεν είναι ειδικά και χρήζουν συσχέτισης με το ιστορικό της εξεταζομένης (ευρήματα σχετιζόμενα με τη ροή του ΕΝΥ: Πρόσθετο παχύρρευστο υλικό)». Σημειώνεται ότι η ανωτέρω μαγνητική τομογραφία διενεργήθηκε χωρίς τη χρήση σκιαγραφικού. Την επόμενη ημέρα ήτοι στις …….., και ενώ η συμπτωματολογία της πρώτης ενάγουσας δεν φαινόταν να υποχωρεί, ο πρώτος εναγόμενος υπέγραψε παραπεμπτικό για το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο …. και ειδικότερα, για το νευρολογικό τμήμα αυτού προς περαιτέρω νοσηλεία και χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, ενώ μνημόνευσε ότι η μετεγχειρητική της πορεία από μαιευτικής άποψης είναι χωρίς παθολογικά σημεία/συμπτώματα. Την ίδια ημέρα η πρώτη ενάγουσα εισήχθη στο ανωτέρω νοσοκομείο, στο οποίο παρέμεινε νοσηλευόμενη, όπως προαναφέρθηκε, έως τις …… με τη διάγνωση του συνδρόμου ιππουρίδας, διάγνωση η οποία έλαβε χώρα εντέλει κατόπιν διενέργειας μαγνητικής τομογραφίας με τη χρήση σκιαγραφικού, στο ως άνω Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, την …... Σημειώνεται ότι η πρώτη ενάγουσα εισήχθη και πάλι στις …. στη νευρολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ………., όπου και παρέμεινε έως την …., στη, δε, σχετική βεβαίωση, που της χορηγήθηκε, αναφέρεται ότι πάσχει από σύνδρομο ιππουρίδας, έπειτα από τραυματική βλάβη και χρίζει δώδεκα φυσιοθεραπειών, εργοθεραπειών, υδροθεραπειών, σε οργανωμένο κέντρο αποκατάστασης, καθώς δεν βελτιώθηκε έπειτα από απλές φυσικοθεραπείες. Η κατάσταση αυτή της υγείας της παρουσιάζεται και σε χρονικό διάστημα μεταγενέστερο της εξόδου της από το νοσοκομείο. Από την υπ’ αριθ. πρωτ. ……. ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του Γενικού Νοσοκομείου ……., αποδείχθηκε ότι η πρώτη ενάγουσα, εξετασθείσα στις …….. στο ανωτέρω νοσοκομείο, πάσχει από ιππουριδική συνδρομή με κινητικές σοβαρού βαθμού αισθητικές και ορθοκυστικές διαταραχές σε έδαφος αραχνοειδίτιδας ιππουρίδας, λόγω, δε, της ανωτέρω πάθησης η ασθενής έχει ανάγκη από καθετήρες ούρησης και καθετήρες αυτο-υποκλυσμού, παρόμοιες, δε, δυσλειτουργίες αναφέρουν και η από ……. ιατρική βεβαίωση της ιατρού-νευρολόγου, …….. και η από …….. ιατρική γνωμάτευση του ιατρού-γαστρεντερολόγου, …….……... Επιπρόσθετα, όπως προκύπτει από την με ημερομηνία …….. γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ/ΚΕΠΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ……, η πρώτη ενάγουσα πάσχει από ιππουριδική συνδρομή με κινητικές σοβαρού βαθμού αισθητικές και ορθοκυστικές διαταραχές, σε έδαφος αραχνοειδίτιδας ιππουρίδας, με το ποσοστό αναπηρίας 55% στην κινητική αναπηρία και συνολικό ποσοστό αναπηρίας 70% κατά ιατρική πρόβλεψη από 1-1-2017 έως 31-12-2018, ενώ σε επόμενη αξιολόγησή της από το ίδιο ως άνω όργανο ήτοι στις 28-12-2018 αποδίδεται ποσοστό κινητική αναπηρίας 55% και συνολικό ποσοστό αναπηρίας 67% κατά ιατρική πρόβλεψη από 1-1-2019 έως 31-12- 2020. Περαιτέρω, από το με ημερομηνία ….. πόρισμα ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του Διευθυντή του …….., νευροχειρουργού, …….. και δη στα συμπεράσματά του αναφέρεται ότι : α) η ακριβής πάθηση της πρώτης ενάγουσας ορίζεται ως αραχνοειδίτιδα του μυελικού κώνου και της ιππουρίδας με κλινική έκφραση ιππουριδικής συνδρομής, β) η ιππουριδική συνδρομή δεν είναι απότοκος τρώσης ιππουρίδας αλλά χημικής μηνιγγίτιδας ως επιπλοκή - αντίδραση στο τοπικό αναισθητικό. Η αραχνοειδίτιδα από την εγκατάστασή της προκαλεί οίδημα στους νευρικούς ιστούς και άρα μπορεί να δώσει εικόνα υποξείας ιππουριδικής συνδρομής, γ) αιμάτωμα τεκμηριωμένα δεν υπήρξε, ούτε τρώση ιππουρίδας, δ) δεν είναι της ειδικότητάς του να γνωμοδοτήσει για την τεχνική της αναισθησίας, ενώ εξ όσων γνωρίζει τόσο για την επισκληρίδιο όσο και για τη ραχιαία χρησιμοποιούνται τα ίδια φάρμακα αλλά με διαφορετική δοσολογία, ε) η αποφυγή πρώιμης χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής για το κινητικό, αισθητικό και ουρολογικό πρόβλημα είναι σωστή, αφού δεν υπήρξε διάγνωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Π.Γ.Ν. ………, στ) η αξονική τομογραφία χωρίς τη χορήγηση σκιαγραφικού ήταν ορθή, αφού είναι εξέταση εκλογής για τον αποκλεισμό αιματώματος, το οποίο ήταν και η πρώτη επείγουσα αιτία, που έπρεπε να αποκλειστεί και ότι στη συνέχεια της διερεύνησης ήταν σημαντική η μαγνητική τομογραφία, αφού ανέδειξε την παρουσία ευρημάτων έστω και χωρίς σκιαστικό, ζ) η χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας εξαρτάται από την γενική κατάσταση του ασθενούς και την απόλυτη ή όχι αναγκαιότητα χορήγησής του και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ευρήματα αναδείχθηκαν και χωρίς τη χορήγηση σκιαγραφικού, η) δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι εάν άρχιζε νωρίτερα η χορήγηση κορτιζόνης θα είχε καλύτερη έκβαση η ασθενής, καθόσον η κορτιζόνη δεν είναι «αθώο» φάρμακο και η απόφαση χορήγησης σε λεχωίδα δεν είναι εύκολη, ωστόσο έπρεπε να δοθεί όταν και εφόσον είχε τεκμηριωθεί η διάγνωση και αυτό είναι το σημείο, που ίσως υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση και θ) η κατάσταση της πρώτης ενάγουσας υφίσταται ακόμη και σήμερα, με μηδαμινές πιθανότητες βελτίωσης και επιδρά αρνητικά στην κοινωνική, επαγγελματική και οικογενειακή της ζωή, η παρουσία, δε, τρίτου προσώπου για την υποστηρίζει στην καθημερινότητά της δεν θεωρείται αναγκαία, ωστόσο κάποιες δραστηριότητές της π.χ. συνεχής φροντίδα του παιδιού της και κοινωνικές εκδηλώσεις χρήζουν υποστήριξης. Επίσης, από το με ημερομηνία …….. πόρισμα ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του Διδάκτορα του …….., νευρολόγου, ………. και δη στα συμπεράσματά του αναφέρεται ότι : α) η ακριβής πάθηση του πρώτης ενάγουσας είναι αραχνοειδίτιδα του μυελικού κώνου και της ιππουρίδας, που έχει προκαλέσει μονοπάρεση και υπαισθησία του δεξιού κάτω άκρου και ιππουριδική συνδρομή με διαταραχές ούρησης και αφόδευσης μαζί με την αναισθησία «δίκην σέλας», β) η αραχνοειδίτιδα δεν είναι δυνατό να οφείλεται σε τρώση όλης της ιππουρίδας, αλλά είναι πιθανότερο να οφείλεται σε χημική-τοξική φλεγμονή της αραχνοειδούς μήνιγγας ως αντίδραση στο τοπικό αναισθητικό φάρμακο, που εγχύθηκε στον υπαραχνοειδή χώρο κατά τη διαδικασία της περιοχικής αναισθησίας κατά τη διενέργεια της καισαρικής τομής, γ) επισκληρίδιο αιμάτωμα δεν υπήρξε ποτέ, δ) η χορήγηση της αναισθησία έγινε με τον κατάλληλο τρόπο αλλά με τεχνικά σφάλματα, όπως αυτά αναλύονται στο περιεχόμενο του ως άνω πορίσματος, ενώ το χορηγηθέν φάρμακο «Λεβομπουτπβακαϊνη» είναι το ενδεδειγμένο, ε) είναι δικαιολογημένη η μη χορήγηση καμιάς φαρμακευτικής αγωγής για το κινητικό, αισθητικό και ουρολογικό πρόβλημα, γιατί δεν υπήρξε διάγνωση, όμως, υπήρξε καθυστέρηση στη διαχείριση του περιστατικού και παραβίαση των συστάσεων του ειδικού νευρολόγου, στ) η ενδεικνυόμενη εξέταση για την απεικόνιση του νευρικού ιστού είναι η μαγνητική τομογραφία και ότι στην πρώτη μαγνητική τομογραφία, έστω και χωρίς γαδολίνιο, υπάρχει σαφής υπαινιγμός για παθολογικά ευρήματα, τα οποία ταυτοποιήθηκαν ως αραχνοειδίτιδα στην επόμενη μαγνητική τομογραφία στο Π.Γ.Ν. ……., ζ) δεν υπάρχει καμία αντένδειξη για την υποβολή μιας λεχωϊδας σε μαγνητική τομογραφία με μέσο παραμαγνητικής ενίσχυσης, η) υπήρξε καθυστέρηση πέντε (5) ημερών για την παραπομπή της ασθενούς στο Π.Γ.Ν. ……, η θεραπεία, δε, με κορτικοστεροειδή, αν άρχιζε νωρίτερα, είναι πιθανό να περιόριζε την τελική βλάβη, θ) οι βλάβες, που έχει υποστεί η ασθενής έχουν καταστεί χρόνιες, δεν επιδέχονται περαιτέρω βελτίωσης και ούτε αναμένεται πλήρης ή έστω μερική αποκατάσταση και ι) η πάθηση της πρώτης ενάγουσας υφίσταται μέχρι σήμερα και ασκεί επιρροή στην επαγγελματική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή της και καθιστά αναγκαία την καθημερινή παρουσία τρίτου προσώπου πλησίον της προς τον σκοπό υποβοήθησής της αν παραστεί ανάγκη. Απ’ όλα τα ανωτέρω προκύπτουν τα εξής : Καταρχήν, παρόλο που η νευρολόγος, που εξέτασε στις 27-8-2016 την πρώτη ενάγουσα, συνέστησε μεταξύ άλλων τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας, χωρίς να διευκρινίζει εάν αυτή πρέπει να γίνει με ή χωρίς τη χορήγηση παραμαγνητικής ενίσχυσης (γαδολίνιο), ο δεύτερος εναγόμενος, αναισθησιολόγος παρέπεμψε την ίδια ως άνω ημέρα την ανωτέρω, προκειμένου να διενεργηθεί σ’ εκείνη αξονική τομογραφία, χωρίς τη χορήγηση σκιαγραφικού φαρμάκου. Πράγματι, η αξονική τομογραφία ήταν απαραίτητη, προκειμένου να αποκλειστεί η ύπαρξη επισκληρίδιου αιματώματος ή οξείας κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου, όμως, αφ’ ης στιγμής η ως άνω εξέταση δεν ανέδειξε την ύπαρξη αιματώματος ή κήλης, δεν ερευνήθηκε το ενδεχόμενο ύπαρξης τοξικής μηνιγγίτιδας από οποιαδήποτε αιτία κι αν αυτή προερχόταν, ενώ θα έπρεπε αμέσως μετά την αξονική, ήτοι την ίδια ημέρα, να διενεργηθεί η μαγνητική τομογραφία, την οποία συνέστησε η νευρολόγος, αυτή, δε, η μαγνητική τομογραφία δεν διενεργήθηκε στις 27-8-2016, ούτε, δε, ο πρώτος εναγόμενος παρέπεμψε αρμοδίως την πρώτη ενάγουσα, για να την πραγματοποιήσει. Η σύσταση διενέργειας μαγνητικής τομογραφίας έγινε και από την αναφερόμενη παραπάνω ακτινοδιαγνώστρια, όμως, οι δύο πρώτοι των εναγομένων ιατροί δεν παρήγγειλαν την εν λόγω εξέταση, καθόσον θεωρούσαν εσφαλμένως ότι υπήρχε τρώση κλάδου οσφυϊκών ριζών και διαρροή ΕΝΥ και πιθανώς πολύ απομακρυσμένη δημιουργία επισκληρίδιου αιματώματος. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι παρόλο που η αξονική τομογραφία χωρίς τη χρήση σκιαγραφικού φαρμάκου δεν ήταν η ενδεδειγμένη εξέταση, υπήρχαν ευρήματα ήτοι παρατηρήθηκε παρουσία φυσαλίδων επί του ακανθώδη μυ δεξιά, παρουσία φυσαλίδων αέρα παρά την αριστερά νωτιαία ρίζα στο μεσοσπονδύλιο διάστημα Θ9-Θ10 και παρά τη δεξιά νωτιαία ρίζα στα μεσοσπονδύλια διαστήματα Θ10-Θ11 και Θ11-Θ12, ενώ αναδείχθηκε εικόνα μικρής υπεζωκοτικής συλλογής αμφοτερόπλευρα με συνοδό παρουσία ατελεκτασικών στοιχείων ιδία επί το άνω τμήμα του κάτω λοβού δεξιά, δηλαδή ανακαλύφθηκαν ευρήματα στην πάσχουσα δεξιά περιοχή, που δημιουργούσε το πρόβλημα κινητικότητας κυρίως του δεξιού κάτω άκρου. Όμως, αυτά τα ευρήματα δεν αξιολογήθηκαν ορθώς, με συνέπεια οι ανωτέρω πρώτος και δεύτερος των εναγομένων, ιατροί να συνεχίσουν να μην παραπέμπουν την πρώτη ενάγουσα για μαγνητική τομογραφία με ή χωρίς τη χορήγηση γαδολινίου. Εξάλλου, η υποψία για τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας θα ήταν βάσιμη, εάν τα παρετικά και υπαισθητικά-αναισθητικά φαινόμενα αφορούσαν και τα δύο άκρα και όχι μονοπάρεση-υπαισθησία δεξιού κάτω άκρου, με δεδομένο ότι κάθε αιμάτωμα, όπως και το επισκληρίδιο, θα αναπτυσσόταν σ’ όλο τον επισκληρίδιο χώρο και δεν θα μπορούσε να πλήξει επιλεκτικά μόνο το δεξιό τμήμα του, συνεπώς, και προτού ακόμη αποκλειστεί η ύπαρξη αιματώματος ή κήλης, οι εναγόμενοι ιατροί θα έπρεπε να είχαν καταλήξει αφενός στο συμπέρασμα της μη ύπαρξης αιματώματος ή κήλης αφετέρου στο ενδεχόμενο ύπαρξης κάποιου είδους τοξικής μηνιγγίτιδας οφειλόμενης είτε σε αλλεργική αντίδραση του οργανισμού της ασθενούς είτε σε υπερδοσολογία του αναισθητικού φαρμάκου και έτσι να παραπέμψουν την πρώτη ενάγουσα για περαιτέρω εξετάσεις και συγκεκριμένα, για τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας με σκιαγραφικό. Στη συνέχεια, στις 30-8-2016 διενεργήθηκε στο αναφερόμενο παραπάνω ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο της πόλεως της …….. μαγνητική τομογραφία χωρίς τη χρήση γαδολινίου, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι εντός του υπαραχνοειδούς χώρου κατά το πρόσθιο τμήμα του σπονδυλικού σωλήνα από το ύψος περίπου του μεσοσπονδύλιου διαστήματος 02-03 έως και το επίπεδο 05-11 αναγνωρίζεται παρουσία ακανόνιστου σχήματος σε σειρά δομών χαμηλότερου μαγνητικού σήματος σε σχέση με το ΕΝΥ σε Τ2 ακολουθίες, οι οποίες δεν δύναται να αναγνωριστούν στις Τ1 ακολουθίες. Οι εν λόγω δομές ελέγχονται σε κεντρική θέση, ενώ κατά το ύψος του μεσοσπονδύλιου διαστήματος 02-03 αναγνωρίζεται περισσότερο διακριτά δομή δεξιά της μέσης γραμμής σε γειτνίαση με παρακείμενες νευρικές ρίζες. Δηλαδή, παρατηρήθηκαν κι σ’ αυτή την εξέταση ευρήματα σχετιζόμενα με τη δεξιά πλευρά της πρώτης ενάγουσας και παρόλα αυτά οι δύο πρώτοι εναγόμενοι ιατροί δεν συνέστησαν την περαιτέρω διερεύνηση της εν λόγω ασθενούς αυτή τη φορά με μαγνητική τομογραφία με τη χρήση παραμαγνητικής ενίσχυσης. Εν τέλει, στις 31-8-2016 ο πρώτος εναγόμενος παρέπεμψε την πρώτη ενάγουσα για περαιτέρω εξετάσεις στο νευρολογικό τμήμα του Π.Γ.Ν. ………, όπου, μετά από σύσταση των ιατρών, διενεργήθηκε μαγνητική τομογραφία με τη χρήση φαρμάκου, η οποία ανέδειξε παθολογική πρόσληψη σκιαγραφικού από την μήνιγγα στο δεξιό πλάγιο τμήμα του μυελικού κώνου και τις ρίζες της ιππουρίδας, με τα ευρήματα να είναι συμβατά με αραχνοειδίτιδα. Σημειώνεται ότι η διενέργεια μαγνητικής τομογραφία με σκιαγραφικό σε λεχωϊδα δεν αντενδείκνυται. Προς αντιμετώπιση, δε, της ως άνω κατάστασης οι ιατροί του Π.Γ.Ν. ……. χορήγησαν υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών και έτσι επιβραδύνθηκε η διαδικασία της φλεγμονής και του σχηματισμού ουλώδους συνδετικού ιστού, όμως, παρόλα αυτά, η μονοπάρεση και η υπαισθησία του δεξιού κάτω άκρου δεν μπόρεσαν να βελτιωθούν σημαντικά, με το ποσοστό κινητικής αναπηρίας της να ανέρχεται πλέον σήμερα σε 55%. Αυτό, δε, το ποσοστό θα ήταν αισθητά μικρότερο και η κινητική της αναπηρία θα ήταν σε ανεκτά επίπεδα, εάν οι ανωτέρω εναγόμενοι ιατροί δεν καθυστερούσαν πέντε (5) ημέρες αφενός να κατανοήσουν το πραγματικό πρόβλημα υγείας της πρώτης ενάγουσας, αφετέρου να την παραπέμψουν εγκαίρως στους ειδικούς νευρολόγους ιατρούς του Π.Γ.Ν. ………, οι οποίοι κατόρθωσαν, έστω και λίγο, να βελτιώσουν την κατάσταση της υγείας της πρώτης ενάγουσας παρά την αργοπορημένη μετάβασή της σ’ εκείνους. Συνεπώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω, οι δύο πρώτοι εναγόμενοι, ιατροί ενήργησαν παράνομα και υπαίτια (αμελώς), καθόσον παραβίασαν τους κανόνες και τις αρχές της ιατρικής επιστήμης, δεν ενήργησαν βάσει της επιμέλειας του μέσου συνετού ιατρού της ειδικότητάς τους (χειρουργός μαιευτήρας-γυναικολόγος και αναισθησιολόγος, αντίστοιχα) και επέδειξαν αποκλίνουσα συμπεριφορά, η οποία βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα και ειδικότερα : α) προέβησαν σε εσφαλμένη διάγνωση (τρώση κλάδου οσφυϊκών ριζών, διαρροή ΕΝΥ και πιθανώς πολύ απομακρυσμένης δημιουργίας επισκληριδίου αιματώματος), παρόλο που η ως άνω τρώση θα είχε ως συνέπεια την πάρεση και των δύο κάτω άκρων και όχι μόνο του δεξιού, β) στη συνέχεια, με τα στοιχεία, που είχαν, παρόλο που απέκλεισαν την παραπάνω διάγνωση με την διενεργηθείσα αξονική τομογραφία και παρόλο που υπήρχαν ευρήματα σχετικά με δεξιό κάτω άκρο της πρώτης ενάγουσας μέσω των μη ενδεδειγμένων για την εν λόγω περίπτωση διαγνωστικών εξετάσεων (ήτοι αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία χωρίς σκιαγραφικό), δεν ερεύνησαν εγκαίρως το ενδεχόμενο ύπαρξης τοξικής μηνιγγίτιδας εμμένοντας στην μη παραπομπή της πάσχουσας για διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας με σκιαγραφικό και γ) παρόλο που υπήρχε η σχετική σύσταση της προαναφερθείσας νευρολόγου και της παραπάνω αναφερόμενης ακτινοδιαγνώστριας για μαγνητική τομογραφία, καθυστέρησαν πέντε (5) ημέρες να παραπέμψουν την ως άνω ασθενή στο νευρολογικό τμήμα του Π.Γ.Ν. …….., οι ειδικοί ιατροί του οποίου κατόρθωσαν, μετά τη διενέργεια της δέουσας μαγνητικής τομογραφίας με σκιαγραφικό, να διαγνώσουν την ασθένεια της πρώτης ενάγουσας και να της χορηγήσουν τη δέουσα φαρμακευτική αγωγή, η οποία κατόρθωσε έστω και λίγο να αμβλύνει τα αποτελέσματα της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των δύο πρώτων εναγόμενων ιατρών. Αναφορικά, δε, με την τεχνική της περιοχικής αναισθησίας λεκτέα είναι τα εξής : Ο δεύτερος εναγόμενος, ιατρός αναισθησιολόγος πραγματοποίησε την περιοχική αναισθησία χρησιμοποιώντας βελόνα τύπου TUOHY. Η εν λόγω βελόνα χρησιμοποιείται για την επισκληρίδιο αναισθησία. Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι η αναισθησία της πρώτης ενάγουσας επήλθε αμέσως, γεγονός που συνάδει με ραχιαία αναισθησία, για την οποία πρέπει να χρησιμοποιείται η βελόνα τύπου QUINCKE ή WHITACRE, η οποία εν προκειμένω δεν χρησιμοποιήθηκε. Στην επισκληρίδιο αναισθησία εγχέεται τοπικό αναισθητικό συνήθως 10 έως 20 ml, ενώ στη ραχιαία αναισθησία 1,5 έως 3,5 ml. Εν προκειμένω, φέρεται ότι χορηγήθηκαν 2,5 ml, ποσότητα, που κινείται εντός των επιτρεπτών ορίων για ραχιαία αναισθησία, ο ισχυρισμός, δε, του πραγματογνώμονα ιατρού νευρολόγου, ………., ότι η δόση το αναισθητικού φαρμάκου ήταν «ίσως μεγάλη» για την περίπτωση της ραχιαίας αναισθησίας δεν ευσταθεί. Επίσης, όπως προέκυψε, ο δεύτερος εναγόμενος επιχείρησε συνδυασμό επισκληριδίου και ραχιαίας αναισθησίας, ο οποίος, όμως, δεν πραγματοποιήθηκε προσηκόντως ήτοι με τις κατάλληλες βελόνες. Παρόλα αυτά, δεν εντοπίστηκε τραύμα στη σκληρά μήνιγγα ή στον υπαραχνοειδή χώρο από τη χρησιμοποίηση της μη ενδεδειγμένης βελόνας, το αναισθητικό, δε, φάρμακο, που χρησιμοποιήθηκε (Chirocaine) ήταν το ενδεδειγμένο. Όμως, δεν αναφέρεται πουθενά σε κάποιο έγγραφο είτε του ως άνω ιατρού είτε της κλινικής ότι έγινε η προβλεπόμενη δοκιμαστική έγχυση του αναισθητικού φαρμάκου, προτού ο ως άνω ιατρός προχωρήσει στην ολοκλήρωση της ιατρικής του πράξης με την έγχυση ολόκληρης της δόσης για την επίτευξη της περιοχικής αναισθησίας. Τούτο, δε, ήταν ενδεδειγμένο, διότι αφ’ ης στιγμής η πρώτη ενάγουσα δεν υπέστη τρώση των ριζών του νωτιαίου μυελού από εσφαλμένη χρήση των μη κατάλληλων για τη ραχιαία αναισθησία βελονών αλλά χημική (τοξική) φλεγμονή της περιοχής της αραχνοειδούς μήνιγγας, αποδείχθηκε ότι η δοκιμαστική έγχυση και η αντίδραση του σώματος της πρώτης ενάγουσας στο αναισθητικό υγρό σε πολύ μικρή ποσότητα, θα είχε ως αποτέλεσμα πολύ μικρότερη φλεγμονή της περιοχής και κατ’ επέκταση πολύ μικρότερη ζημία απ’ αυτή που υπέστη εν τέλει ο υπαραχνοειδής χώρος της, ο αναισθησιολόγος, δε, θα είχε τη δυνατότητα παρατηρώντας το αρχόμενο πρόβλημα, να διακόψει άμεσα τη συνέχιση της έγχυσης και του υπόλοιπου αναισθητικού υγρού. Συνεπώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω, ο δεύτερος εναγόμενος, αναισθησιολόγος ενήργησε παράνομα και υπαίτια (αμελώς), καθόσον παραβίασε τους κανόνες και τις αρχές της ιατρικής επιστήμης, δεν ενήργησε βάσει της επιμέλειας του μέσου συνετού ιατρού της ειδικότητάς του και επέδειξε αποκλίνουσα συμπεριφορά η οποία βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα και ειδικότερα, δεν προέβη στην προβλεπόμενη δοκιμαστική έγχυση του αναισθητικού φαρμάκου, ώστε να ελεγχθεί η τοξικότητά του στον οργανισμό της πρώτης ενάγουσας, προτού προχωρήσει στην ολοκλήρωση της ιατρικής του πράξης με την έγχυση ολόκληρης της δόσης για την επίτευξη της περιοχικής αναισθησίας (ΑΠ 1209/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί χημική (τοξική) φλεγμονή-μηνιγγίτιδα της περιοχής της αραχνοειδούς μήνιγγας, η οποία εδραιώθηκε άμεσα, χωρίς να δύναται ο ιατρός να ελέγξει τα συμπτώματά της, κατάσταση η οποία θα ήταν αποφευκτέα ή άλλως θα είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση μικρότερης έκτασης φλεγμονής και συνακόλουθα μικρότερης βλάβης σε περίπτωση δοκιμαστικής εγχύσεως. Πρέπει, δε, να σημειωθεί ότι οι δύο πρώτοι εναγόμενοι ιατροί δεν προέβησαν στην προσήκουσα ενημέρωση της ασθενούς, κατ’ άρθρο 11 του Ν. 3418/2005 (Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας), ούτε, εξασφάλισαν την έγγραφη συναίνεση της εν λόγω ασθενούς, κατ’ άρθρο 12 του ίδιου ως άνω νόμου, καθόσον η ενημέρωση του ασθενούς από τον ιατρό σχετικά με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των θεραπευτικών μεθόδων και πρακτικών και τους πιθανούς κινδύνους επιπλοκών, συνιστά δικαίωμα του ασθενούς και αντίστοιχη υποχρέωση του ιατρού, ώστε ο εκάστοτε ασθενής να μπορεί να λαμβάνει ελεύθερα τις αποφάσεις του για την υποβολή του στις μεθόδους και πρακτικές αυτές ή όχι. Ο ασθενής όμως, βαρύνεται με την απόδειξη του ισχυρισμού ότι, αν είχε ενημερωθεί επαρκώς, δεν θα είχε υποβληθεί στην ιατρική πράξη που επέφερε τη ζημία, καθώς ο ισχυρισμός αυτός ουσιαστικά εντάσσεται στη στοιχειοθέτηση αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των παραλείψεων που αφορούν τη συναίνεση και την ενημέρωση και της ζημίας από την ιατρική πράξη (ΑΠ 655/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω, παρόλο που οι δύο εναγόμενοι ιατροί δεν προέβησαν στην ενημέρωση της πρώτης ενάγουσας, δεν εξασφάλισαν την έγγραφη συναίνεσή της και έτσι παραβίασαν τις παραπάνω διατάξεις, η πρώτη ενάγουσα δεν ισχυρίστηκε παραβίαση των ως άνω διατάξεων, ούτε επίσης απέδειξε ότι οι παραλείψεις αυτές συνδέονται αιτιωδώς με την επέλευση του ζημιογόνου αποτελέσματος. Επομένως, βάσει των ανωτέρω παραδοχών, οι ισχυρισμοί των κυρίως εναγομένων και των παρεμπιπτόντως εναγομένων ασφαλιστικών εταιρειών ότι οι δύο πρώτοι εναγόμενοι ιατροί εκτέλεσαν τα ιατρικά τους καθήκοντα de lege artis, ότι για το επελθόν αποτέλεσμα δεν ευθύνονται εκείνοι και ότι η βλάβη στην πρώτη ενάγουσα είχε ήδη εγκατασταθεί και δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό, εάν η τελευταία πήγαινε νωρίτερα στο Π.Γ.Ν. ……. όπου και ξεκίνησε τη θεραπεία με τις υψηλές δόσεις κορτιζόνης, είναι απορριπτέοι, ως ουσία αβάσιμοι, καθώς, ως προαναφέρθηκε, εάν είχε γίνει από τον αναισθησιολόγο ιατρό δοκιμαστική έγχυση φαρμάκου κατά την εκτέλεση της αναισθησίας, θα είχε αποφευχθεί ή έστω περιορισθεί η έκταση της βλάβης της παθούσας, ενώ εάν και οι δύο ιατροί είχαν αναγνωρίσει εγκαίρως το πρόβλημα της παθούσας, δεν είχαν καθυστερήσει να διαχειριστούν το περιστατικό και δεν παραβίαζαν τις συστάσεις του ειδικού νευρολόγου και είχαν φροντίσει για την έγκαιρη μεταγωγή της παθούσας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της ………. θα είχαν μειωθεί οι συνέπειες εκ της βλάβης καθώς η άμεση θεραπεία της με κορτικοστεροειδή θα περιόριζε την τελική βλάβη, γεγονός που αποδεικνύεται από την έκβαση της υγείας της, ήτοι έστω την περιορισμένη βελτίωση της κατάστασης της υγείας της παθούσας μετά την καθυστερημένη χορήγηση κορτικοστεροειδών.        

 Επίσης, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος βρίσκεται σε σχέση πρόστησης με την τρίτη εναγόμενη, ιδιωτική κλινική (άρθρο 922 του Α.Κ.) και επομένως, εφόσον από την προπεριγραφείσα αμελή, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, συμπεριφορά του προστηθέντος ως άνω ιατρού επήλθε ζημία στην πρώτη ενάγουσα, η, προστήσασα τον πρώτο εναγόμενο ιατρό, χειρουργό-μαιευτήρα, τρίτη εναγόμενη ιδιωτική κλινική ευθύνεται για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης, που υπέστη το ανωτέρω πρόσωπο (ΑΠ 427/2015, ΕφΑΘ. 190/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Αφ’ ης στιγμής, δε, η τρίτη εναγομένη - δια των νομίμων εκπροσώπων της - επέτρεπε την διενέργεια ιατρικών πράξεων στις εγκαταστάσεις της κλινικής της για τις οποίες απαιτείται η αναισθησία (ολική ή περιοχική) και κατ’ επέκταση η συνεργασία με αναισθησιολόγο της επιλογής είτε του ασθενούς είτε, όπως εν προκειμένω, του πρώτου εναγόμενου, ιατρού χειρουργού-μαιευτήρα-γυναικολόγου, ευθύνεται και για τις αδικοπραξίες του υποπροστηθέντος αναισθησιολόγου από τον προστηθέντα γυναικολόγο-χειρουργό-μαιευτήρα, χωρίς εκείνη να προσαπαιτείται να ασκεί έλεγχο ή να δίνει οδηγίες και εντολές σ’ αυτόν (πρβλ. ΑΠ 418/2016 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), απορριπτομένου ως ουσία αβασίμου του αιτήματος του πρώτου καθ’ ου η κλήση - κυρίως εναγόμενου περί ανακλήσεως της προρρηθείσας μη οριστικής απόφασης ως προς την παραδοχή της νομικής βασιμότητας της αγωγής, καθόσον υφίσταται σχέση πρόστησης, που συνδέει τον πρώτο εναγόμενο χειρουργό - μαιευτήρα ως προστηθέντα του αρχικού προστήσαντα αυτόν, ήτοι της τρίτης εναγόμενης ιδιωτικής κλινικής, με τον δεύτερο εναγόμενο αναισθησιολόγο ως υποπροστηθέντα του προστηθέντος εκείνον πρώτου εναγομένου (πρβλ. ΑΠ 1237/2018 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς, η αρχικώς προστήσασα, τρίτη εναγόμενη ιδιωτική κλινική ευθύνεται για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης, που υπέστη η πρώτη ενάγουσα. Μαζί, δε, με την τρίτη εναγόμενη ευθύνονται από τη σχέση της πρόστησης και οι τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων, καθόσον κι αυτές ήταν οι προστήσασες τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος με τη σειρά του κατέστησε προστηθέντα της τρίτης, τέταρτης και πέμπτης των εναγομένων τον δεύτερο εναγόμενο, αναισθησιολόγο (ΕφΑΘ. 1175/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Όμως, παρόλο που αποδείχθηκαν ότι η τέταρτη και η πέμπτη των εναγόμενων, ως εκπρόσωποι της τρίτης εναγομένης, δεν είχαν στελεχώσει την κλινική τους με μόνιμο προσωπικό (ιατρικό και νοσηλευτικό) επί εικοσιτετραώρου, δεν είχαν μόνιμη συνεργασία με ειδικό νευρολόγο, αφ’ ης στιγμής διενεργούνται επισκληρίδιες ή ραχιαίες αναισθησίες σε τοκετούς που επενεργούν στην σπονδυλική στήλη και δη στον νωτιαίο μυελό (πρβλ. ΑΠ 635/2020 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), και δεν παρείχαν την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή για διαρκή παρατήρηση της υγείας (π.χ. monitoring) των ασθενών τόσο πριν όσο και μετά τον εκάστοτε τοκετό, όπως αποδείχθηκε εν προκειμένω, δεν θεμελιώνεται αυτοτελής ευθύνη τους για την ως άνω αιτία, καθόσον οι παραλείψεις τους αυτές δεν βρίσκονται σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα, του οποίου μοναδικοί υπαίτιοι είναι οι πρώτος και δεύτερος των εναγομένων, ιατροί. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι συνεπεία της προπεριγραφείσας παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των δύο πρώτων εναγομένων, η οποία βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με τη βλάβη της υγείας της πρώτης ενάγουσας, η τελευταία εμφανίζει μονοπάρεση του δεξιού κάτω άκρου, δηλαδή μειωμένη μυϊκή ισχύ σ’ όλη την έκτασή του και σ’ όλες τις κινήσεις του και μάλιστα αυτά τα ελλείμματα είναι σε σχέση με το αντίστοιχο αριστερό κάτω άκρο ενώ πρέπει τα δύο κάτω άκρα να συνεργήσουν με δυναμικό τρόπο για την επιτέλεση της βάδισης. Επιπλέον, το δεξιό κάτω άκρο στερείται σ’ όλα τα είδη αισθητικότητας και η βάδισή της δυσχεραίνεται κατά πολύ, ανεξαρτήτως της χρήσης ή μη βοηθημάτων βάδισης π.χ. βακτηρία. Επίσης, εξαιτίας της ιππουριδικής συνδρομής, υφίσταται ατονική διαταραχή της ουροδόχου κύστης και του ορθού της πρώτης ενάγουσας. Συγκεκριμένα, η συνεπεία της ως άνω πάθησής της διακοπή της εννεύρωσης του εξωστήρα μυός οδηγεί σε ακράτεια από υπερπλήρωση με μικρές περιοδικές απώλειες. Η αίσθηση της πλήρωσης της κύστης, της έπειξης προς ούρηση και η αίσθηση της διέλευσης των ούρων δεν υπάρχει. Η ως άνω ασθενής συχνά είναι σε θέση να αρχίσει την ούρηση με την εκούσια σύσπαση των κοιλιακών τοιχωμάτων και του διαφράγματος. Εξακολουθεί να υπάρχει η εκούσια νεύρωση (μη αυτόνομη) του έξω σφιγκτήρα και η ακράτεια δεν είναι έντονη. Έτσι, προκύπτει η ανάγκη αυτό-καθετηριασμών και οι συχνές ανά μία ώρα εκούσιες προσπάθειες ούρησης, που αποδίδουν μικροποσότητες, ενώ η καθημερινή λήψη αντιβιοτικού ως χημειοπροφύλαξη από τις συχνές ουρολοιμώξεις είναι απαραίτητη. Παρόμοια είναι και η κατάσταση της λειτουργικότητας του ορθού, που χαρακτηρίζεται ως αυτόνομη ατονική λειτουργία του ορθού, που επέρχεται σε βλάβες της ιππουρίδας και ενώ υπάρχει διάταση του ορθού με ακράτεια από υπερπλήρωση μαζί με απουσία αίσθησης πλήρωσης και έπειξης προς αφόδευση και απουσία της αίσθησης διέλευσης κοπράνων. Επειδή πάλι διατηρείται η εκούσια νεύρωση του έξω σφιγκτήρα του πρωκτού, η ακράτεια δεν είναι τόσο έντονη και μάλιστα είναι συχνή η κατακράτηση σκληρών μαζών κοπράνων. Εξ αυτών, υφίσταται η ανάγκη των υποκλυσμών. Τέλος, η πλήρης αναισθησία «δίκην σέλας», περιοχή που καταλαμβάνει τα γεννητικά όργανα, καθιστά αδύνατη την σεξουαλική λειτουργία στην πρώτη ενάγουσα. Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η πρώτη ενάγουσα υπέστη ισχυρό ψυχικό άλγος για τους κάτωθι λόγους : Η πρώτη ενάγουσα πρόκειται για μια γυναίκα 35 ετών περίπου σήμερα, σύζυγος και μητέρα ενός ανήλικου κοριτσιού ηλικίας 5 ετών περίπου, η οποία πραγματοποίησε σε μια ιδιωτική κλινική τη γέννηση του τέκνου της θεωρώντας ότι θα έχει έτσι τη μέγιστη φροντίδα τόσο για εκείνη όσο και για το τέκνο της. Όμως, αντ’ αυτού, χωρίς να βαρύνεται με οποιοσδήποτε μορφής υπαιτιότητα, υπέστη μια σοβαρότατη σωματική κάκωση, η οποία σε πρώτο στάδιο στέρησε σ’ εκείνη τη χαρά της μητρότητας, αφ’ ης στιγμής μετά τον τοκετό πραγματοποιούσε μια σειρά από ψυχοφθόρες διαγνωστικές εξετάσεις τόσο στην πόλη της …… όσο και στην πόλη …….., αντί να απολαμβάνει απερίσπαστη τις πρώτες ημέρες της ζωής της θυγατέρας της. Στη συνέχεια, συνεπεία της πάθησής της, υπέστη μονοπάρεση στο δεξιό κάτω άκρο της, ταυτόχρονα, δε, αντιμετωπίζει προβλήματα ούρησης και αφόδευσης, για τα οποία πραγματοποιεί πολλές φορές την ημέρα αυτο-καθετηριασμούς και υποκλυσμούς, αντίστοιχα. Αυτή, δε, η διαδικασία μειώνει την αυτοεκτίμησή της και προξενεί ζητήματα καθημερινής λειτουργικότητας, ενώ ταυτόχρονα η συναισθηματική-σεξουαλική της ζωή έχει διαταραχθεί, καθόσον, λόγω της υπαισθησίας στην περιγεννητική περιοχή εξαιτίας της ιππουριδικής συνδρομής, δεν δύναται να απολαύσει τη συντροφικότητα του συζύγου της και γενικώς, να έχει μια ισορροπημένη συζυγική και οικογενειακή καθημερινότητα. Συνεπώς, με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη, ως κριτήρια, το είδος της προσβολής και την έκταση της βλάβης σε βάρος της πρώτης ενάγουσας, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας και τη βαρύτητα του πταίσματος των δύο πρώτων εναγόμενων, την πλήρη έλλειψη πταίσματος της πρώτης ενάγουσας και την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων μερών και συγκεκριμένα το γεγονός ότι η ίδια και ο σύζυγός της έχουν εξαντληθεί οικονομικά εξαιτίας της πάθησής της, ενώ οι πρώτοι δύο εναγόμενοι συνεχίζουν να ασκούν το ιατρικό τους επάγγελμα και οι τρίτη, τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων συνεχίζουν να αποτελούν επιχειρηματίες της υγείας μέσω της εν θέματι ιδιωτικής κλινικής (ΑΠ 265/2020 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), βάσει και της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας (ΟλΑΠ 10/2017, ΟλΑΠ 9/2015 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), πρέπει να επιδικαστεί υπέρ της πρώτης ενάγουσας για την ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης το εύλογο ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ (άρθρο 932 του Α.Κ.), κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, κατωτέρω. Επίσης, αποδείχθηκε ότι συνεπεία της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των δύο πρώτων εναγόμενων ιατρών, η πρώτη ενάγουσα υπέστη αραχνοειδίτιδα του μυελικού κώνου και της ιππουρίδας, που έχει προκαλέσει μονοπάρεση και υπαισθησία του δεξιού κάτω άκρου και ιππουριδική συνδρομή με διαταραχές της ούρησης και της αφόδευσης μαζί με αναισθησία «δίκην σέλας», ήτοι αναισθησία στην περιγεννητική περιοχή. Εξαιτίας αυτής της βαρύτατης σωματικής της κάκωση η πρώτη ενάγουσα δεν δύναται να βαδίζει ιδίως σε εξωτερικό χώρο χωρίς βοήθεια τρίτου προσώπου λόγω της χωλότητας του δεξιού της κάτω άκρου, θα έχει πάντοτε αδυναμία πλήρους φροντίδας του ανήλικου τέκνου και του συζύγου της, θα υφίσταται σχεδόν πάντοτε κοινωνικό αποκλεισμό, καθόσον για απλές φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού της θα πρέπει να αυτο-καθετηριάζεται και να πραγματοποιεί υποκλυσμούς για ούρηση και αφόδευση, αντίστοιχα, δεν θα μπορέσει ποτέ να εργαστεί σε μια δουλειά η οποία απαιτεί, όπως οι περισσότερες, ορθοστασία, ενώ η σεξουαλική της ζωή έχει πλέον νεκρωθεί προξενώντας της έτσι συν τοις άλλοις σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, καθόσον ενώ ήταν μια απολύτως υγιής και ενεργής σεξουαλικά γυναίκα, έχει καταστεί ένα άτομο ερωτικά ανενεργός χωρίς να μπορεί να γευτεί τις πιο απλές καθημερινές απολαύσεις του συζυγικού της βίου. Συνεπώς, το μέλλον της πρώτης ενάγουσας διαγράφεται ως ιδιαιτέρως δυσοίωνο ιδίως σε οικονομικό επίπεδο και ως εκ τούτου, κατά την αληθινή έννοια της διάταξης του άρθρου 931 του Α.Κ., εφόσον ως μέλλον του παθόντος νοείται το οικονομικό του μέλλον (ΑΠ 846/2017 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία έτσι όπως εκτέθηκαν για την επιδίκαση της χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης, βάσει κι εδώ της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας, πρέπει να επιδικαστεί υπέρ της πρώτης ενάγουσας το εύλογο ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ (άρθρο 931 του Α.Κ.), κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, κατωτέρω. Επίσης, αποδείχθηκε ότι μετά την έξοδο της πρώτης ενάγουσας από το Π.Γ.Ν. ……. στις 8-9-2016 μέχρι και σήμερα το έργο της οικιακής βοηθού-θεραπαινίδας επωμίστηκαν άνευ ανταλλάγματος ο δεύτερος ενάγων, σύζυγος της πρώτης ενάγουσας καθώς και η μητέρα της, ……... Πράγματι, η κατάσταση της υγείας της πρώτης ενάγουσας δεν επιτρέπει στην τελευταία να δραστηριοποιείται όπως απαιτείται τόσο εντός της οικίας όσο και εκτός αυτής, όπως αυτές οι συνθήκες περιγράφηκαν παραπάνω. Επειδή, όμως, η κατάσταση της υγείας της δεν είναι τέτοια που να απαιτείται εξειδικευμένο προσωπικό και δη νοσοκόμα για την υποβοήθησή της και γενικώς για τη φροντίδα της αλλά τη βοήθεια αυτή μπορεί να την προσφέρει οποιοδήποτε υγιές, σωματικά, άτομο, εάν η πρώτη ενάγουσα προσλάμβανε βοηθό, δικαιούται να απαιτήσει αυτά που θα δαπανούσε για την εν λόγω πρόσληψη (ΜονΕφΠειρ. 183/2016, ΕφΔωδ. 92/2008 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Το ποσό, δε, αυτό μπορεί να το αιτηθεί για το χρονικό διάστημα από την 1-9-2016 έως και τις 31-8-2022, καθόσον το πρόβλημα υγείας της δεν είναι αναστρέψιμο και έτσι υφίσταται βεβαιότητα ως προς την επέλευση της συγκεκριμένης ζημίας της. Μάλιστα, η καταβολή αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί εφάπαξ, διότι αφενός από τον χρόνο συζήτησης της ένδικης αγωγής μέχρι και τη συνέχιση της συζήτησής της στις 7-12-2020, ήτοι μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. …… μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, διέδραμε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο διαπιστώθηκε εκ νέου η σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας της πρώτης ενάγουσας και η ανάγκη υποστήριξής της με την πρόσληψη βοηθού- θεραπαινίδας, αφετέρου μέχρι τις 31-8-2022 δεν πρόκειται να μεταβληθεί η κατάσταση της υγείας επί τα βελτίω. Επομένως, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.) για το χρονικό διάστημα από την 1-9-2016 μέχρι τις 31-8-2022 δικαιούται να απαιτήσει το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ μηνιαίως, καθόσον το αιτούμενο ποσό των 1.500 ευρώ μηνιαίως κρίνεται ως υπερβολικό, και συνολικά, δικαιούται το ποσό των (72 μήνες X 600 ευρώ/μήνα) 43.200 ευρώ, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, κατωτέρω. Επίσης, αποδείχθηκε ότι για το χρονικό διάστημα από τις 8-9-2016 μέχρι και τις 31-8-2022, ημερομηνία κατά την οποία μετά βεβαιότητας θα συνεχίσουν να υφίστανται το πρόβλημα υγείας της πρώτης ενάγουσας και τα αυξημένα έξοδα διαβίωσής της, σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω όσον αφορά στην ανάγκη εφάπαξ καταβολής, η πρώτη ενάγουσα κατέβαλε μηνιαίως και θα συνεχίσει να καταβάλει το ποσό των εξήντα (60) ευρώ για αγορά υγρών μαντηλιών ατομικής υγιεινής για την υποβοηθούμενη από καθετήρες και κλύσματα ούρηση και αφόδευση, αντίστοιχα, υποστρωμάτων και γαντιών μιας χρήσης, τα οποία, ως παραφαρμακευτικά αλλά άκρως απαραίτητα προϊόντα, δεν καλύπτονται από τον ασφαλιστικό της φορέα. Επομένως, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.) για το χρονικό διάστημα από την 1-9-2016 μέχρι τις 31-8-2022 δικαιούται να απαιτήσει το ποσό των εξήντα (60) ευρώ μηνιαίως, ήτοι συνολικά, δικαιούται το ποσό των (72 μήνες X 60 ευρώ/μήνα) 4.320 ευρώ, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, κατωτέρω. Το αιτούμενο, δε, κονδύλιο των 1.800 ευρώ ετησίως για την αγορά βρεφικού γάλακτος, καθόσον η ίδια υποβαλλόταν σε κορτιζονούχα θεραπεία, η οποία δεν της επέτρεπε τον μητρικό θηλασμό, πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο, καθόσον δεν αποδείχθηκε με βεβαιότητα ότι, εάν δεν μεσολαβούσε η παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των δύο πρώτων εναγομένων, η πρώτη ενάγουσα θα θήλαζε επί 12 μήνες και έτσι δεν θα χρειαζόταν η αγορά του βρεφικού γάλακτος σε σκόνη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η πρώτη ενάγουσα είναι πτυχιούχος του Τ.Ε.Ι. …… και, όπως δεν αμφισβητείται ειδικώς, εργαζόταν μέχρι το 2015, ήτοι πριν καταστεί έγκυος, στο σούπερ - μάρκετ ……... Όμως, δεν προσκομίστηκαν μετ’ επικλήσεως ούτε τα εκκαθαριστικά σημειώματά της ούτε οι καταστάσεις μισθοδοσίας της, ώστε να προκύψει με βεβαιότητα ότι η πρώτη ενάγουσα αποκέρδαινε μηνιαίως το ποσό των 800 ευρώ, προκειμένου στη συνέχεια να μπορεί καταρχήν να θεμελιωθεί το αίτημα του δεύτερου ενάγοντος περί απώλειας της οικονομικής συνεισφοράς της πρώτης ενάγουσας στα οικογενειακά τους έξοδα εξαιτίας της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των δύο πρώτων εναγομένων, που είχε ως συνέπεια την βαρύτατη σωματική κάκωση της συζύγου του - πρώτης ενάγουσας. Συνεπώς, το επιμέρους μηνιαίο κονδύλιο των 346 ευρώ για όλους τους μήνες από την επομένη της εξόδου της πρώτης ενάγουσας από το Π.Γ.Ν. …… μέχρι και τις 31-8-2022 είναι απορριπτέο, ως ουσία αβάσιμο. Παρέλκει, δε, η εξέταση του αιτήματος επίδειξης εγγράφων, προκειμένου να αποδειχθεί η ύπαρξη του εισοδήματος της πρώτης ενάγουσας, αφ’ ης στιγμής απορρίφθηκε στην ουσία του το εν λόγω κονδύλιο. Όμως, βάσει των διδαγμάτων της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.), αποδείχθηκε ότι, εξαιτίας της πάθησής της, η πρώτη ενάγουσα δεν μπορούσε και ούτε θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της οικογένειας της όσον αφορά στη φροντίδα του συζύγου της και του ανήλικου τέκνου της. Αυτή, δε, η προσφορά της πρώτης ενάγουσας αποτελεί συνεισφορά της τελευταίας στην αντιμετώπιση των αναγκών του συζυγικού της οίκου, την οποία απώλεσε ο δεύτερος ενάγων και είναι αποτιμητή σε χρήμα (ΑΠ 796/2020 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ), ανέρχεται, δε, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, στο ποσό των εκατό (100) ευρώ μηνιαίως. Συνεπώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω στους λόγους, που δικαιολογούν την εφάπαξ καταβολή, από την επομένη της εξόδου της πρώτης ενάγουσας από το Π.Γ.Ν. ……. μέχρι και τις 31-8-2022, ημερομηνία κατά την οποία μετά βεβαιότητας θα συνεχίσει να υφίσταται το σοβαρότατο πρόβλημα στην υγεία της τελευταίας, ο δεύτερος ενάγων δικαιούται να απαιτήσει το ποσό των (72 μήνες X 100 ευρώ/μήνα) 7.200 ευρώ, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, κατωτέρω. Επίσης, το αίτημα διενέργειας συμπληρωματικής ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, που υποβλήθηκε από τους κυρίως εναγόμενους και τους παρεμπιπτόντως εναγόμενους είναι απορριπτέο, ως ουσία αβάσιμο, καθόσον τα ιατρικά πορίσματα των ιατρών, που διορίστηκαν δυνάμει της υπ’ αριθ. ……………… μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, είναι σαφή, εμπεριστατωμένα, χωρίς λογικές αντιφάσεις και χωρίς να αφήνουν στο παρόν Δικαστήριο κενά και αμφίβολα σημεία, τα οποία θα έχριζαν περαιτέρω διερεύνησης από ιατρό αναισθησιολόγο ή ιατρό ακτινολόγο (πρβλ. 96/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Το γεγονός, δε, ότι οι διορισθέντες, δυνάμει της ως άνω μη οριστικής απόφασης, ιατροί εξέφεραν την επιστημονική τους κρίση σε ζητήματα ακτινολογίας και αναισθησιολογίας καίτοι ο πρώτος εξ αυτών είναι νευροχειρουργός και ο δεύτερος εξ αυτών είναι νευρολόγος, δεν απομειώνει την επιστημονική αξία των πορισμάτων τους, ειδικά, δε, ο ……. αναφέρει την πηγή της επιστημονικής του γνώσης, ήτοι το αναφερόμενο στην …… σελίδα του πορίσματος του εξειδικευμένο και εγκεκριμένο πανεπιστημιακό εγχειρίδιο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της …… με τον τίτλο «Εγχειρίδιο Αναισθησιολογίας & Περιεγχειρητικής Φροντίδας» των ………. και …... Εξάλλου κάθε περαιτέρω διάταξη πραγματογνωμοσύνης θα είχε ως αποτέλεσμα την παρακώλυση της έγκαιρης απονομής δικαιοσύνης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ως άνω ιατροί πραγματογνώμονες επέλυσαν όλα τα ιατρικά ζητήματα με τις εκθέσεις τους, ενώ το υπάρχον στη δικογραφία ιατρικό ιστορικό της παθούσας και ο ακριβής τρόπος διενέργειας της αναισθησίας καταγράφονται ελλιπώς στα σχετικά έγγραφα, με αποτέλεσμα να μην δύναται να προσθέσει έτι περαιτέρω οιοσδήποτε άλλος ιατρός, έστω και ειδικός αναισθησιολόγος ως εκθέτουν οι εναγόμενοι. Επίσης, το αίτημα περί αναβολής της δίκης, κατ’ άρθρο 249 του Κ.Πολ.Δ., που υποβλήθηκε από την παρεμπιπτόντως εναγομένη, ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «……….» σχετικά με το ζήτημα της είσπραξης ή μη επιδομάτων- παροχών αποκλειστικής νοσοκόμας από το πρώην Ι.Κ.Α. και νυν Ε.Φ.Κ.Α., πρέπει να απορριφθεί, ως ουσία αβάσιμο, καθόσον τόσο από το υπ’ αριθ. πρωτ. ……. έγγραφο του Ι.Κ.Α. όσο και από την υπ’ αριθ. πρωτ. ……. βεβαίωση του Ε.Φ.Κ.Α. (Υποκατάστημα …….) προκύπτει ότι η πρώτη ενάγουσα δεν έχει εισπράξει επιδόματα- παροχές σχετικές με την αμοιβή αποκλειστικής νοσοκόμας και ως εκ τούτου νομίμως αξιώνει τα, αφορώντα την (πλασματική) αμοιβή της θεραπαινίδας, κονδύλια.

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μεταξύ της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…….» και της ανώνυμης ιατρικής εταιρείας με την επωνυμία «………» καταρτίστηκε στην …… στις 30-10-2015 η υπ’ αριθ. ……. ασφαλιστική σύμβαση του κλάδου αστικής ευθύνης προς τρίτους με διάρκεια ασφάλισης από 1-11-2015 και ώρα 00:00 έως και 31-10-2016 και ώρα 24:00. Δυνάμει της ως άνω σύμβασης η ανωτέρω παρεμπιπτόντως εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία ανέλαβε έναντι σύμφωνη μενού ασφαλίστρου την ασφαλιστική κάλυψη του συνόλου του ιατρικού προσωπικού, που απασχολείτο στο σύνολο των εταιρειών του ομίλου της ………., ανεξαρτήτως εάν οι ιατροί ασκούσαν το ιατρικό τους επάγγελμα δια του ομίλου της ……… ή εκτός αυτού. Μεταξύ των ασφαλισμένων ιατρών συγκαταλέγεται και ο πρώτος εναγόμενος, ………., ως μαιευτήρας-χειρουργός, όπως προκύπτει και από το με ημερομηνία 1-11-2015 πιστοποιητικό ασφάλισης. Ειδικότερα, συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων ότι το ασφαλιστικό όριο ανέρχεται αφενός μέχρι του ποσού του 1.000.000 ευρώ ανά ζημιογόνο γεγονός, εάν βλάφτηκαν ένα ή περισσότερα άτομα, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνονται πόσης φύσεως τόκοι, έξοδα καθώς και η επιδικασθείσα αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης. Επίσης, με ειδικό όρο της ως άνω σύμβασης, καλύπτονται απαιτήσεις τρίτων, που θα αφορούν σε οποιοδήποτε σφάλμα, αμέλεια ή παράλειψη κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος εντός των πλαισίων της ειδικότητας, την οποία δήλωσε ο κάθε ιατρός. Πράγματι, ο πρώτος εναγόμενος ενήργησε de lege artis όσον αφορά στον προγραμματισμένο τοκετό με καισαρική τομή και γι’ αυτό άλλωστε γεννήθηκε ένα υγιές θήλυ τέκνο της πρώτης ενάγουσας, όμως, η ευθύνη του ως ιατρός, μαιευτήρας-χειρουργός-γυναικολόγος δεν ξεκινά και σταματά στην με οποιοδήποτε τρόπο επιτυχή πραγματοποίηση τοκετού, εν προκειμένω τοκετού με καισαρική τομή, αλλά συνεχίζεται και μετά την εν λόγω επέμβαση. Δηλαδή, η ευθύνη του δεν αναλώνεται μόνο στο εγχειρητικό στάδιο, αλλά επεκτείνεται και μετεγχειρητικά, ήτοι στη φροντίδα της πρώτης ενάγουσας μετά την επέμβαση, έτσι ώστε εφόσον η τελευταία εισήλθε υγιής για τοκετό με καισαρική τομή, να εξέλθει της κλινικής και η ίδια, πλην του τέκνου της, επίσης υγιής και αρτιμελής. Όμως, βάσει των αναφερόμενων παραπάνω, και οι δύο εναγόμενοι ιατροί και ιδίως ο πρώτος εξ αυτών ενήργησε αμελώς ως προς την μετεγχειρητική φροντίδα της πρώτης ενάγουσας ήτοι την παράλειψη έγκαιρης και ορθής διάγνωσης της πάθησης της ασθενούς και την καθυστέρηση παραπομπής της στο Π.Γ.Ν. ……., προξενώντας έτσι στην τελευταία την αναλυτικώς αναφερόμενη ανωτέρω βαρύτατη σωματική βλάβη. Συνεπώς, εφόσον ο πρώτος εναγόμενος ενήργησε παράνομα και υπαίτια σε χρονικό διάστημα που καλυπτόταν ασφαλιστικά και η εν λόγω αμελής συμπεριφορά του συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν σε βάρος της πρώτης ενάγουσας αποτέλεσμα, ενεργοποιείται ο σχετικός όρος της ασφαλιστικής κάλυψης του πρώτου εναγομένου από την προρρηθείσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία και πρέπει να υποχρεωθεί η τελευταία να του καταβάλει ό,τι ήθελε εκείνος να καταβάλει στους ενάγοντες της κύριας αγωγής, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα κατωτέρω. Ο ισχυρισμός, δε, της εν λόγω ασφαλιστικής εταιρείας ότι η ασφαλιστική της ευθύνη πρέπει να περιοριστεί μέχρι του ποσού του 1.000.000 ευρώ προβάλλεται αλυσιτελώς, καθόσον το αιτούμενο με την κύρια αγωγή ποσό δεν υπερβαίνει το ποσό του 1.000.000 ευρώ. Επίσης, αποδείχθηκε ότι μεταξύ του δεύτερου εναγόμενου αναισθησιολόγου ιατρού και της παρεμπιπτόντως εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……….» καταρτίστηκε στην …….. στην 1-7-2016 το υπ’ αριθ. ……. ασφαλιστήριο συμβόλαιο αστικής ευθύνης, δυνάμει του οποίου η τελευταία ανέλαβε για το χρονικό διάστημα από τις 16-7-2016 έως τις 16-7-2017 την κάλυψη της αστικής ευθύνης του δεύτερου εναγομένου, μεταξύ άλλων ασφαλιστικών κινδύνων, και για σωματικές βλάβες έναντι τρίτων, που οφείλονται σε αμέλεια ή παράλειψη αυτού ή προσώπων, που έχει στην υπηρεσία του και σχετίζονται άμεσα και αποκλειστικά με την άσκηση του επαγγέλματος του, με το προβλεπόμενο ανώτατο ασφαλιστικό όριο ασφαλιστικής κάλυψης για σωματικές βλάβες ή θάνατο το χρηματικό ποσό των 150.000 ευρώ ανά γεγονός, συμπεριλαμβανομένων της χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη και της αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης. Όπως αναφέρθηκε αναλυτικώς παραπάνω, ο δεύτερος εναγόμενος ιατρός αναισθησιολόγος ενήργησε αμελώς τόσο κατά την εκτέλεση της περιοχικής αναισθησίας, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο προγραμματισθείς τοκετός με καισαρική τομή, όσο και μετά την ολοκλήρωση του τοκετού, προξενώντας έτσι στην πρώτη ενάγουσα την αναλυτικώς αναφερόμενη ανωτέρω βαρύτατη σωματική βλάβη. Συνεπώς, εφόσον ο δεύτερος εναγόμενος ενήργησε παράνομα και υπαίτια σε χρονικό διάστημα που καλυπτόταν ασφαλιστικά και η εν λόγω αμελής συμπεριφορά του συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν σε βάρος της πρώτης ενάγουσας αποτέλεσμα, ενεργοποιείται ο σχετικός όρος της ασφαλιστικής κάλυψης του δεύτερου εναγομένου από την προρρηθείσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία και πρέπει να υποχρεωθεί η τελευταία να του καταβάλει ό,τι ήθελε εκείνος να καταβάλει στους ενάγοντες της κύριας αγωγής, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα κατωτέρω, όμως, το ποσό αυτό πρέπει να περιοριστεί στα 150.000 ευρώ, γενομένου δεκτού του σχετικού ισχυρισμού της παρεμπιπτόντως εναγομένης, ως ουσία βάσιμου, καθόσον βάσει σχετικών όρων (σελ. 2 του ασφαλιστηρίου και άρθρο 12 παρ. 3 των Γενικών Όρων Αστικής Ευθύνης) προβλέπεται ο ως άνω ποσοτικός περιορισμός στη μεταξύ των ανωτέρω συμβατική σχέση ασφάλισης. Στο ποσό, που θα υποχρεωθεί να καταβάλει η εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία στον δεύτερο εναγόμενο δεν πρέπει να συμπεριληφθεί το ποσό, βάσει του υπ’ αριθ. 12 παρ. 3 ως άνω όρου, που θα υποχρεωθεί ο τελευταίος να καταβάλει στον δεύτερο ενάγοντα, καθόσον η αξίωση του δεύτερου ενάγοντα αφορά σε αποθετική ζημία (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Π, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 929, αρ. 4, σελ. 1040) στα πλαίσια της απωλεσθείσας συνεισφοράς της πρώτης ενάγουσας στις κοινές οικογενειακές τους ανάγκες. Όμως, ο ισχυρισμός της ανωτέρω ασφαλιστικής εταιρείας ότι η αξίωση της κυρίως πρώτης ενάγουσας, που αφορά στην πρόσθετη αποζημίωση του άρθρου 931 του Α.Κ., δεν καλύπτεται βάσει του άρθρου 12 παρ. 3 των Γενικών Όρων Αστικής Ευθύνης του εν θέματι ασφαλιστηρίου, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσία αβάσιμος, διότι η αξίωση της αποζημίωσης του άρθρου 931 του Α.Κ. δεν αποτελεί έμμεση ζημία αλλά άμεση, αυτοτελή αξίωση για αποζημίωση (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Π, ημιτ. Ρ, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 931, αρ. 5, σελ. 1064), που προξενείται απευθείας στο πρόσωπο του ζημιωθέντος, εν προκειμένω της πρώτης ενάγουσας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μεταξύ της τρίτης εναγόμενης ιδιωτικής κλινικής και της παρεμπιπτόντως εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία  «………..» καταρτίστηκε στην ……. στην 1-2-2016 το υπ’ αριθ. …….. ασφαλιστήριο συμβόλαιο αστικής ευθύνης, δυνάμει του οποίου η τελευταία ανέλαβε για το χρονικό διάστημα από τις 5-2-2016 έως τις 5-2-2017 την κάλυψη της αστικής ευθύνης της τρίτης εναγόμενης για σωματικές βλάβες, που τυχόν προκληθούν σε τρίτους από λάθη ή παραλείψεις έναντι των πελατών της (ασθενών) και γενικά σε πρόσωπα υπό παρακολούθηση και εξέταση, με το προβλεπόμενο ανώτατο ασφαλιστικό όριο ασφαλιστικής κάλυψης για σωματικές βλάβες ή θάνατο το χρηματικό ποσό των 600.000 ευρώ ανά γεγονός, συμπεριλαμβανομένων της χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη και της αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης. Ο ισχυρισμός, δε, της παρεμπιπτόντως εναγομένης ως άνω ασφαλιστικής εταιρείας ότι με το εν λόγω ασφαλιστήριο συμβόλαιο δεν καλύπτονται οι τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων, οι οποίες είναι οι εκπρόσωποι της τρίτης εναγομένης ανώνυμης εταιρείας-κλινικής, είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος, καθόσον οι ανωτέρω εκπρόσωποι ενεργούν στα πλαίσια της επαγγελματικής δραστηριότητας της τρίτης εναγόμενης ιδιωτικής κλινικής και προς το επαγγελματικό συμφέρον αυτής. Διαφορετικό, βέβαια θα ήταν το ζήτημα, εάν οι ανωτέρω εκπρόσωποι ενεργούσαν είτε ατομικά είτε εκτός των αρμοδιοτήτων εκπροσώπησης της εν λόγω ιδιωτικής κλινικής, πράγμα που δεν συμβαίνει εν προκειμένω, γιατί μόνο τότε δεν θα μπορούσαν να καλυφθούν από το παρόν ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο αριθμός των ιατρών, που ασφαλίστηκαν ανά ειδικότητα, είναι ο εξής : 2 μαιευτήρες, 7 οφθαλμίατροι, 1 ορθοπεδικός και 6 παιδίατροι, συνεπώς, ο πρώτος εναγόμενος, ως μαιευτήρας-χειρουργός-γυναικολόγος, καλύπτεται από την ως άνω σύμβαση ασφάλισης. Επίσης, όπως αποδείχθηκε και παραπάνω, ο πρώτος εναγόμενος βρίσκεται σε σχέση πρόστησης με την τρίτη εναγόμενη, ιδιωτική κλινική (άρθρο 922 του Α.Κ.) και επομένως, εφόσον από την προπεριγραφείσα αμελή, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, συμπεριφορά του προστηθέντος ως άνω ιατρού επήλθε ζημία στην πρώτη ενάγουσα, η, προστήσασα τον πρώτο εναγόμενο ιατρό, χειρουργό-μαιευτήρα, τρίτη εναγόμενη ιδιωτική κλινική ευθύνεται για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης, που υπέστη το ανωτέρω πρόσωπο. Αφ’ ης στιγμής, δε, η τρίτη εναγομένη - δια των νομίμων εκπροσώπων της - επέτρεπε την διενέργεια ιατρικών πράξεων στις εγκαταστάσεις της κλινικής της για τις οποίες απαιτείται η αναισθησία (ολική ή περιοχική) και κατ’ επέκταση η συνεργασία με αναισθησιολόγο της επιλογής είτε του ασθενούς είτε, όπως εν προκειμένω, του πρώτου εναγόμενου, ιατρού χειρουργού-μαιευτήρα-γυναικολόγου, ευθύνεται και για τις αδικοπραξίες του υποπροστηθέντος αναισθησιολόγου από τον προστηθέντα γυναικολόγο- χειρουργό-μαιευτήρα, χωρίς εκείνη να προσαπαιτείται να ασκεί έλεγχο ή να δίνει οδηγίες και εντολές σ’ αυτόν. Συνεπώς, η αρχικώς προστήσασα, τρίτη εναγόμενη ιδιωτική κλινική ευθύνεται για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης, που υπέστη η πρώτη ενάγουσα. Μαζί, δε, με την τρίτη εναγόμενη ευθύνονται από τη σχέση της πρόστησης και οι τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων, καθόσον κι αυτές ήταν οι προστήσασες τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος με τη σειρά του κατέστησε προστηθέντα της τρίτης, τέταρτης και πέμπτης των εναγομένων τον δεύτερο εναγόμενο, αναισθησιολόγο. Επομένως, η προαναφερθείσα σύμβαση ασφάλισης καλύπτει και τον δεύτερο εναγόμενο, ιατρό αναισθησιολόγο, χωρίς να απαιτείται για την κάλυψή του συμβατική πρόβλεψη, καθόσον αυτός καλύπτεται από τον νόμο, ήτοι από τις διατάξεις περί πρόστησης (άρθρο 922 του Α.Κ.). Ο ισχυρισμός, δε, της εν λόγω παρεμπιπτόντως εναγομένης ότι η αξίωση αποζημίωσης βάσει του άρθρου 931 του Α.Κ. δεν καλύπτεται ρητώς από το 1° άρθρο των ειδικών όρων αστικής ευθύνης ιατρών είναι απορριπτέος, ως ουσία αβάσιμος, διότι ούτε στο ως άνω άρθρο ούτε σε κάποιο άλλο άρθρο των ειδικών όρων περιλαμβάνεται ρητή εξαίρεση της ως άνω νόμιμης αξίωσης. Εξάλλου, αν η εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία επιθυμούσε να εξαιρεθεί ρητά η συγκεκριμένη ασφαλιστική κάλυψη, θα μπορούσε να τη συμπεριλάβει στο άρθρο 6 των προαναφερόμενων ειδικών όρων, στους οποίους περιλαμβάνονται άλλου είδους εξαιρέσεις. Συνεπώς, εφόσον οι τρίτη, τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων συνδέονται με σχέση πρόστησης με τους πρώτο και δεύτερο των εναγομένων, ιατρών και η εν λόγω αμελής συμπεριφορά των ως άνω ιατρών συνδέεται αιτιωδώς με το επελθόν σε βάρος της πρώτης ενάγουσας αποτέλεσμα, ενεργοποιείται ο σχετικός όρος της ασφαλιστικής κάλυψης των ανωτέρω τριών εναγομένων από την προρρηθείσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία και πρέπει να υποχρεωθεί η τελευταία να καταβάλει σ’ εκείνες ό,τι ήθελε καταβληθεί απ’ αυτές στους ενάγοντες της κύριας αγωγής, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα κατωτέρω. Το επιδικασθέν, δε, ποσό είναι μικρότερο του ποσού των 600.000 ευρώ, που αποτελεί το ανώτατο όριο της ασφαλιστικής κάλυψης, ως εκ τούτου, δεν απαιτείται η ενεργοποίηση της συγκεκριμένης ρήτρας. Επίσης, στο ποσό, που θα υποχρεωθεί να καταβάλει η εν λόγω ασφαλιστική εταιρεία στις τρίτη, τέταρτη και πέμπτη των εναγομένων δεν πρέπει να συμπεριληφθεί το ποσό, που θα υποχρεωθούν οι τελευταίες να καταβάλουν στον δεύτερο ενάγοντα, καθόσον, βάσει του άρθρου 3 των ειδικών όρων αστικής ευθύνης ιατρών, δεν καλύπτονται με την παρούσα ασφάλιση οι βλάβες, που τυχόν θα προξενηθούν από τον ασφαλιζόμενο, μεταξύ άλλων, και στον σύζυγο, εν προκειμένω, της παθούσας. Σημειώνεται ότι, εφόσον απορρίφθηκαν οι συγκεκριμένοι ισχυρισμοί της εν λόγω ασφαλιστικής εταιρείας, παρέλκει η εξέταση της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητας του ισχυρισμού των εν λόγω τριών εναγομένων περί καταχρηστικής συμπεριφοράς της ως άνω παρεμπιπτόντως εναγομένης. Κατ' ακολουθία λοιπόν των ανωτέρω :

Α) η από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ……….) κύρια αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, ως κατ’ ουσία βάσιμη και πρέπει : 1) α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη (άρθρο 932 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Π, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ ως πρόσθετη αποζημίωση (άρθρο 931 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Π, ημιτ. Π, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), γ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των επτά χιλιάδων διακοσίων (7.200) ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική της ζημία ήτοι για τα (πλασματικά) έξοδα πρόσληψης θεραπαινίδας για το χρονικό διάστημα των 12 μηνών πριν την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 298 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Γ', ημιτ. Γ', εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), δ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των επτακοσίων είκοσι (720) ευρώ ως αποζημίωση για την θετική της ζημία, ήτοι για την αγορά των παραφαρμακευτικών και μη καλυπτόμενων από τον Ε.Φ.Κ.Α. προϊόντων, για το χρονικό διάστημα των 12 μηνών πριν την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 298 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Γ', ημιτ. Γ', εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), ε) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των εκατόν σαράντα χιλιάδων (140.000) ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη (άρθρο 932 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Γ', ημιτ. Γ', εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), β) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των ενενήντα χιλιάδων (90.000) ευρώ ως πρόσθετη αποζημίωση (άρθρο 931 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Γ', ημιτ. Γ', εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), γ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των τριάντα έξι χιλιάδων (36.000) ευρώ, ως αποζημίωση για τη θετική της ζημία ήτοι για τα (πλασματικά) έξοδα πρόσληψης θεραπαινίδας για το χρονικό διάστημα των 60 μηνών μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 298 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Π, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938), δ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρο στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των τριών χιλιάδων εξακοσίων (3.600) ευρώ ως αποζημίωση για την θετική της ζημία, ήτοι για την αγορά των παραφαρμακευτικών και μη καλυπτόμενων από τον Ε.Φ.Κ.Α. προϊόντων, για το χρονικό διάστημα των 60 μηνών μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 298 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Ρ, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938) και 2) α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ, ως το διαφυγόν του κέρδος, για το χρονικό διάστημα των 12 μηνών πριν την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 929 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Ρ, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938) και β) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ, ως το διαφυγόν του κέρδος, για το χρονικό διάστημα των 60 μηνών μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής (άρθρα 929 και 930 του Α.Κ.), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως (άρθρο 346 του Α.Κ., Β. Βαθροκοκοίλης, ΕΡΝΟΜΑΚ, τ. Ρ, ημιτ. Ρ, εκδ. 2006, υπό το άρθρο 914, αρ. 190, σελ. 938). Το παρεπόμενο αίτημα κήρυξης προσωρινά εκτελεστής της εκδοθησομένης απόφασης, ως προς τα ανωτέρω καταψηφιστικά της σκέλη, πρέπει να γίνει δεκτό, διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, η καθυστέρηση στην εκτέλεση δύναται να προκαλέσει σημαντική ζημία στους εν μέρει νικήσαντες ενάγοντες (άρθρα 907 και 908 παρ. 1δ του Κ.Πολ.Δ.), οι οποίοι από τον χρόνο επέλευσης της ζημιογόνου δράσης των δύο πρώτων εναγόμενων ιατρών, έχουν επιδοθεί σ’ έναν δαπανηρό δικαστικό αγώνα, τα καθημερινά, δε, έξοδα, που αφορούν στην ιατρική φροντίδα της πρώτης ενάγουσας είναι μεγάλα και έτσι αδυνατούν να τα καλύψουν ιδίοις εξόδοις. Επίσης, το αίτημα περί προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός (1) έτους σε βάρος της τέταρτης και πέμπτης των εναγομένων είναι απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο ενόψει της μη αμφισβητούμενης φερεγγυότητας της ασφαλιστικής τους εταιρείας με την επωνυμία «………» (άρθρο 1047 παρ. 1 και 3 του Κ.Πολ.Δ., ΜονΕφΛαρ. 140/2020 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Τέλος, οι εναγόμενοι της ως άνω κύριας αγωγής, λόγω της εν μέρει ήττας τους, πρέπει να καταδικαστούν στην εις ολόκληρο καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των εν μέρει νικησάντων εναγόντων (άρθρα 178, 180 παρ. 3, 189 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με τα άρθρα 63 και 68 του Ν. 4194/2013), κατόπιν αποδοχής σχετικού αιτήματος των τελευταίων, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις τους, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

Β) Η από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ………) προσεπίκληση - ανακοίνωση δίκης - παρεμπίπτουσα αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή, ως κατ’ ουσία βάσιμη και πρέπει να αναγνωριστεί η υποχρέωση της καθ’ ης η προσεπίκληση και η ανακοίνωση δίκης - παρεμπιπτόντως εναγομένη να καταβάλει στον προσεπικαλούντα-παρεμπιπτόντως ενάγοντα το συνολικό ποσό των τριακοσίων τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων είκοσι (304.720) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τον παρεμπιπτόντως ενάγοντα στους κυρίως ενάγοντες (ΕφΑΘ. 600/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η παρεμπιπτόντως εναγομένη, λόγω της ήττας της, πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του νικήσαντος παρεμπιπτόντως ενάγοντος (άρθρα 178, 189 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με τα άρθρα 65, 66 και 68 παρ. 3 του Ν. 4194/2013), κατόπιν σχετικού αιτήματος του τελευταίου, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις του, κατά τα οριζόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

Γ) Η από …………. (αριθ. εκθ. κατ. ………) προσεπίκληση - ανακοίνωση δίκης - παρεμπίπτουσα αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή, ως κατ’ ουσία βάσιμη και πρέπει να αναγνωριστεί η υποχρέωση της προσεπικληθείσας-παρεμπιπτόντως εναγομένης να καταβάλει στον προσεπικαλούντα - παρεμπιπτόντως ενάγοντα το συνολικό ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τον παρεμπιπτόντως ενάγοντα στην κυρίως πρώτη ενάγουσα (ΕφΑΘ. 600/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η παρεμπιπτόντως εναγόμενη, λόγω της ήττας της, πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του νικήσαντος παρεμπιπτόντως ενάγοντος (άρθρα 178, 189 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με τα άρθρα 65, 66 και 68 παρ. 3 του Ν. 4194/2013), κατόπιν σχετικού αιτήματος του τελευταίου, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις του, κατά τα οριζόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

Δ) Η από ……. (αριθ. εκθ. κατ. ………….) προσεπίκληση - ανακοίνωση δίκης - παρεμπίπτουσα αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή, ως κατ’ ουσία βάσιμη και πρέπει να αναγνωριστεί η υποχρέωση της προσεπικληθείσας - παρεμπιπτόντως εναγομένης να καταβάλει στις προσεπικαλούσες - παρεμπιπτόντως ενάγουσες το συνολικό ποσό των διακοσίων ενενήντα επτά χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι (297.520) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τον παρεμπιπτόντως ενάγοντα στην κυρίως πρώτη ενάγουσα (ΕφΑΘ. 600/2019 Τραπ. Νομ. Πληροφ. ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η παρεμπιπτόντως εναγομένη, λόγω της ήττας της, πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των νικησάσων παρεμπιπτόντως εναγουσών (άρθρα 178, 189 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με τα άρθρα 65, 66 και 68 παρ. 3 του Ν. 4194/2013), κατόπιν σχετικού αιτήματος των τελευταίων, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις τους, κατά τα οριζόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

Ε) Η από ……… (αριθ. εκθ. κατ. …………) πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να          απορριφθεί,   ως                  κατ’                         ουσία          αβάσιμη                  και    η προσθέτως παρεμβαίνουσα πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων η πρόσθετη παρέμβαση (άρθρα 178,182 παρ. 1,189 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.), κατόπιν αποδοχής σχετικού αιτήματος των τελευταίων, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις τους, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

ΣΤ) Η από …….. (αριθ. εκθ. κατ. ……….) πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να απορριφθεί,   ως       κατ’                  ουσία                      αβάσιμη      και         η προσθέτως παρεμβαίνουσα πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων η πρόσθετη παρέμβαση (άρθρα 178, 182 παρ. 2, 189 και 191 παρ.

2 του Κ.Πολ.Δ.), κατόπιν αποδοχής σχετικού αιτήματος των τελευταίων, που υποβλήθηκε με τις νομίμως και εμπροθέσμως κατατεθείσες προτάσεις τους, κατά τα αναφερόμενα, ειδικότερα, στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει την από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ……..) αγωγή με τις από …….. (αριθ. εκθ. κατ. ………), από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ………) και από ……… (αριθ. εκθ. κατ. ……….) προσεπικλήσεις - ανακοινώσεις δίκης - παρεμπίπτουσες αγωγές και τις από ……… (αριθ. εκθ. κατ. …….) και από …… (αριθ. εκθ. κατ. ……) πρόσθετες παρεμβάσεις, κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό.

Δέχεται εν μέρει την από ……. (αριθ. εκθ. κατ. ….) αγωγή.

Υποχρεώνει τους εναγόμενους αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο : α) στην πρώτη ενάγουσα το συνολικό ποσό των είκοσι επτά χιλιάδων εννιακοσίων είκοσι (27.920) ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως και β) στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.

Κηρύσσει την απόφαση, ως προς την ως άνω καταψηφιστική της διάταξη, προσωρινώς εκτελεστή.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση των εναγομένων αυτής να καταβάλουν εις ολόκληρο : α) στην πρώτη ενάγουσα το συνολικό ποσό των διακοσίων εξήντα εννέα χιλιάδων εξακοσίων (269.600) ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως και β) στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.

 Καταδικάζει τους εναγόμενους αυτής στην εις ολόκληρο καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων (12.500) ευρώ.

Δέχεται την από …….. (αριθ. εκθ. κατ. …….) παρεμπίπτουσα αγωγή.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση της παρεμπιπτόντως εναγομένης να καταβάλει στον παρεμπιπτόντως ενάγοντα το ποσό των τριακοσίων τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων είκοσι (304.720) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τον παρεμπιπτόντως ενάγοντα στην κυρίως πρώτη ενάγουσα και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.

Καταδικάζει την παρεμπιπτόντως εναγομένη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του παρεμπιπτόντως ενάγοντος, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των έξι χιλιάδων εκατό (6.100) ευρώ.

Δέχεται την από …….. (αριθ. εκθ. κατ. ……) παρεμπίπτουσα αγωγή.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση της παρεμπιπτόντως εναγομένης να καταβάλει στον παρεμπιπτόντως ενάγοντα το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τον παρεμπιπτόντως ενάγοντα στην κυρίως πρώτη ενάγουσα και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.

Καταδικάζει την παρεμπιπτόντως εναγομένη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του παρεμπιπτόντως ενάγοντος, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ.

Δέχεται την από ……… (αριθ. εκθ. κατ. …….) παρεμπίπτουσα αγωγή.

 Αναγνωρίζει την υποχρέωση της παρεμπιπτόντως εναγομένης να καταβάλει στις παρεμπιπτόντως ενάγουσες το ποσό των διακοσίων ενενήντα επτά χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι (297.520) ευρώ, νομιμοτόκως από τότε που θα καταβληθεί το ως άνω ποσό από τις παρεμπιπτόντως ενάγουσες στην κυρίως πρώτη ενάγουσα και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.

Καταδικάζει την παρεμπιπτόντως εναγομένη στην καταβολή μέρος των δικαστικών εξόδων των παρεμπιπτόντως εναγουσών, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των πέντε χιλιάδων εννιακοσίων πενήντα (5.950) ευρώ.

Απορρίπτει την από ……….. (αριθ. εκθ. κατ. ……..) πρόσθετη παρέμβαση.

Καταδικάζει την προσθέτως παρεμβαίνουσα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων η πρόσθετη παρέμβαση, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

Απορρίπτει την από …… (αριθ. εκθ. κατ. …….) πρόσθετη παρέμβαση.

Καταδικάζει την προσθέτως παρεμβαίνουσα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων η πρόσθετη παρέμβαση, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στις, ….. και δημοσιεύθηκε στην Καρδίτσα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις …….., απάντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ