Ακυρότητα κλητηρίου θεσπίσματος. Έγκλημα εξ` αμελείας δια παραλείψεως τελούμενο. ΠΚ15. Μέτρα ασφαλείας εργαζομένων σε υλοτομία. Στοιχεία που πρέπει να περιέχει το κλητήριο θέσπισμα. Ένσταση του κατηγορουμένου

ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟ ....

 (δια του κ. Προέδρου για να καταχωρηθεί στα πρακτικά μετά από προφορική ανάπτυξη)

του κατηγορουμένου .......

 

ΕΝΣΤΑΣΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΚΛΗΤΗΡΙΟΥ ΘΕΣΠΙΣΜΑΤΟΣ

Κατ` αρθρ.321 παρ.1 εδ.δ ΚΠΔ,το επιδιδόμενο στον κατηγορούμενο κλητήριο θέσπισμα πρέπει να περιέχει ακριβή καθορισμό της πράξης για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος και μνεία του προβλέποντος την αξιόποινη πράξη, άρθρου. Ως τέτοιο νοείται αφενός μεν αυτό στο οποίο περιγράφονται τα στοιχεία της πράξης, αφετέρου και εκείνο που προβλέπει την απειλούμενη ποινή. Η παράλειψη αναγραφής δημιουργεί ακυρότητα.

          Σύμφωνα με το άρθρο 15 ΠΚ, όπου ο νόμος, για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευσή του αποτελέσματος.

          Αναγκαία προϋπόθεση της εφαρμογής της διατάξεως αυτής είναι η ύπαρξη ιδιαίτερης (δηλαδή ειδικής και όχι γενικής) νομικής (και όχι ηθικής) υποχρέωσης του υπαιτίου προς ενέργεια, που τείνει στην παρεμπόδιση του αποτελέσματος, για την επέλευση του οποίου ο νόμος απειλεί ορισμένη ποινή. Η υποχρέωση αυτή, η οποία δημιουργείται μόνο για τον εμφανιζόμενο ενώπιον της έννομης τάξης ως έχοντα θέση εγγυητή της ασφάλειας του έννομου αγαθού το οποίο προσβάλλεται με την επέλευση του αποτελέσματος που πρέπει να αποτραπεί, συνιστά πρόσθετο στοιχείο του εγκλήματος που τελείται με παράλειψη, πηγάζει δε από ρητή διάταξη νόμου ή από σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων, που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υπόχρεου ή από σύμβαση ή από ορισμένη συμπεριφορά του υπαιτίου, από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος.

          Στην περίπτωση αυτή, για την εγκυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος, με το οποίο αποδίδεται στον κατηγορούμενο το έγκλημα της σωματικής βλάβης ή ανθρωποκτονίας από αμέλεια που τελέστηκε με παράλειψη σύμφωνα με τα άρθρα 15, 28 και 314 του ΠΚ, εκτός των προβλεπόμενων στο άρθρ. 321 § 1 του ΚΠΔ άλλων στοιχείων, πρέπει επί πλέον να αναφέρονται...

τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προσδιορίζεται η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του υπαίτιου να ενεργήσει, και σε περίπτωση που αυτή πηγάζει από επιτακτικό κανόνα δικαίου να προσδιορίζεται και ο κανόνας αυτός. Η υποχρέωση να περιέχει τα πρόσθετα αυτά στοιχεία το κλητήριο θέσπισμα, επιβάλλεται και από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 3 εδαφ. α της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και αποτελεί εσωτερικό δίκαιο, το οποίο ορίζει ότι " .. ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να πληροφορείται στη βραχύτερη προθεσμία, στη γλώσσα την οποία εννοεί και με κάθε λεπτομέρεια, τη φύση και το λόγο της εναντίον του κατηγορίας ... ", παρεπομένου ότι το δικαίωμα της λεπτομερούς πληροφόρησης εμπεριέχει και τη γνώση του επιτακτικού κανόνα δικαίου από τον οποίο υποκειμενικώς και αντικειμενικώς απορρέει η υποχρέωσή του να ενεργήσει.

          Αν δεν περιέχονται στο κλητήριο θέσπισμα και τα πρόσθετα αυτά στοιχεία, που απαιτούνται για τη θεμελίωση του εγκλήματος της σωματικής βλάβης ή ανθρωποκτονίας από αμέλεια που τελέστηκε με παράλειψη, μολονότι ο κατηγορούμενος είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να ενεργήσει, τότε το κλητήριο θέσπισμα και μαζί με αυτό η κλήτευση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, είναι άκυρα, σύμφωνα με το άρθρο 321 § 4 του ΚΠΔ.

          Με το από 14-9-2018 κλητήριο θέσπισμα του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ... παραπέμφθηκα ενώπιόν σας κατά τη δικάσιμο αρχικά για την 11-10-2019 και μετά από αναβολές για την 25-6-2021, προκειμένου να δικαστώ για σωματική βλάβη από αμέλεια, που τελέστηκε με παράλειψη, πράξη η οποία προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 15, 28 και 314 § 1 του ΠΚ.

          Όμως αυτό είναι άκυρο και δέον και αιτούμαι την ακύρωσή του  διότι: α) ότι δεν αναφέρεται σε αυτό η ιδιαίτερη (ειδική) νομική υποχρέωση μου να ενεργήσω για να παρεμποδίσω την επέλευση του αποτελέσματος ειδικά στο εγχείρημα της υλοτομίας διακατεχόμενου δάσους, αλλά γενικές υποχρεώσεις με την ιδιότητά μου ως προέδρου της ΤΚ ...., ενώ ακριβώς οι ίδιες αναφέρονται και για τον 2ο κατηγορούμενο αν και έχει εντελώς άλλη ιδιότητα δηλ. αυτή του προέδρου του ΔΣυν/σμού τα μέλη του οποίου ενήργησαν την υλοτομία β) διότι δεν προσδιορίζεται σε αυτό ούτε ο επιτακτικός κανόνας δικαίου, από τον οποίο πηγάζει η σχετική ειδική υποχρέωσή μου με την ανωτέρω ιδιότητά μου για την λήψη των αναφερομένων μέτρων.          

           Στο εν λόγω κλητήριο θέσπισμα ως νομικές διατάξεις που προβλέπουν και τιμωρούν την πράξη για την οποία κλήθηκα να δικασθώ   μνημονεύονται εκείνες των άρθρων «1, 14, 15, 18, 26 παρ.1β, 28, 51, 53, 61, 63, 65 79 ,314.1α`,315.1β` σε συνδ. με 310 ΠΚ συνδ. Ν. 3850/2010». Ενόψει τούτων είναι προφανές, ότι στο κλητήριο θέσπισμα δεν διαλαμβάνεται, όπως έπρεπε, η ιδιαίτερη ειδική νομική υποχρέωσή μου   και από ποιες διατάξεις του Ν.3850/2010 προέκυπτε η υποχρέωση αυτή, από μόνη την ιδιότητά μου ως Προέδρου της άνω ΤΚ  «να λάβουν τα απαιτούμενα και προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας για την προστασία των παρισταμένων και την αποφυγή ατυχήματος κατά την εκτέλεση εργασιών υλοτόμησης, δεν επέβαλαν και δεν επόπτευσαν την τήρηση της συμβατικής υποχρέωσης τα δέντρα να ρίπτονται κατά την υλοτόμηση προς τα ανάντη και σε καμία περίπτωση προς τα κατάντη προς αποφυγή ατυχήματος και παρέλειψαν να προσλάβουν ειδικό επιβλέποντα συντονιστή του έργου της υλοτόμησης, ο οποίος να επιβλέπει το επικίνδυνο έργο της υλοτόμησης, ιδίως τις αποστάσεις ασφαλείας των υλοτόμων και τη μεθοδολογία κοπής των δέντρων και τέλος παρέλειψαν να εφοδιάσουν τους υλοτόμους με τον απαραίτητο εξοπλισμό εργασίας – μέσα ατομικής προστασίας, όπως ενισχυμένο γιλέκο θώρακος, κράνος, μπότες με ενίσχυση άκρων, κατάλληλα γυαλιά, γάντια κ.α. και να εκπαιδεύσουν τους υλοτόμους δασεργάτες για την πρόληψη των επαγγελματικών κινδύνων», ακόμη και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι ο άνω Ν. 3850/2010 καθιερώνει ειδική και όχι γενική υποχρέωση όπως ήδη έχει κριθεί. (βλ. ΑΠ 84/2008, ΠλμΑθ 5628/2018, ΑΠ 425/2018)

          Περαιτέρω και πέραν, όμως, από την παράλειψη αυτή, στο κλητήριο θέσπισμα, δεν περιέχεται επί πλέον, είτε στο καθόλου κείμενό του για την περιγραφή της πράξης είτε κάτω από αυτό, αναφορά στον επιτακτικό κανόνα δικαίου, από τον οποίο προκύπτει η ειδική νομική υποχρέωση του αναιρεσείοντος κατηγορούμενου να ενεργήσει κατά τα προδιαληφθέντα,

          Εν προκειμένω τ` ανωτέρω απαραίτητα στοιχεία ουδόλως αναφέρονται στο επιδιδόμενο σε μάς κλητήριο θέσπισμα, το οποίο δεν πληροί έτσι τις προϋποθέσεις του νόμου για την εγκυρότητά του (321 ΚΠΔ).

          ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ- ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ: Την ακύρωση του επιδοθέντος κλητηρίου θεσπίσματος και την απαλλαγή μας από κάθε κατηγορία.

                                      Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

                                                Ανδρέας Βρόντος

 

Copyright Βρόντος Ανδρέας © 2013