Αριθμός Απόφασης 225/2023
Αριθμός κατάθεσης αίτησης : Μ22/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
(Ασφαλιστικά Μέτρα)
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή, Μαριάννα Μπέη, Πρόεδρο Πρωτοδικών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 12 Ιουλίου 2023, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : ……….., που εδρεύει στον …………, και εκπροσωπείται νόμιμα, με ΑΦΜ ………, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Ανδρέα Βρόντου του Δικηγορικού Συλλόγου Καρδίτσας.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ : ι) ΓΟΕΒ.... που εδρεύει στη……….., και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας του δικηγόρου ……… του Δικηγορικού Συλλόγου …….., 2)Δ.Ο.Υ..., νομίμως εκπροσωπουμένου απ’ την ………., που εδρεύει στην ……… και εκπροσωπείται νόμιμα απ’ τον Διοικητή της και εν προκειμένω απ’ τον Προϊστάμενο της ……., με ΑΦΜ ………., που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου ………… του Δικηγορικού Συλλόγου ………..
Το αιτούν ζητά να γίνει δεκτή η από 18-1-2023 αίτησή του που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αρ. κατ. ……… και προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της …………. και με την υπ’ αρ. ………… Πράξη της Διευθύνουσας το Πρωτοδικείο Καρδίτσας Προέδρου
Πρωτοδικών Καρδίτσας για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα έγγραφα σημειώματά τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι τοπικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων προβλέφθηκαν από το άρθρο 12 του ν.δ. 3881/1958 "περί έργων εγγείων βελτιώσεων" (ΦΕΚ Α' ι8ι). Το άρθρο 13 του ίδιου νομοθετήματος όρισε ότι οι οργανισμοί αυτοί (όπως και οι γενικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων) αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, υποκείμενα στην εποπτεία του Υπουργείου Γεωργίας, και ότι μέλη τους καθίστανται υποχρεωτικά όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, που διατελούν σε μία από τις στο ίδιο άρθρο ειδικότερα απαριθμούμενες σχέσεις προς τα ακίνητα, τα οποία βρίσκονται στην περιοχή της δικαιοδοσίας των οργανισμών αυτών. Μεταγενέστερα, με το άρθρο 1 του ν.δ. 1218/1972 "περί αντικαταστάσεως και καταργήσεως διατάξεων τινών του ν.δ. 3881/1958 κλπ. " (ΦΕΚ Α' 133), η παράγραφος 1 του άρθρου 13 του ν.δ. 3881/1958 αντικαταστάθηκε ως εξής: "1. Οι οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων (Ο.Ε.Β.) αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, λειτουργούντες συμφώνως προς τας διατάξεις του καταστατικού αυτών, τας του ν.δ. 3881/1958 "περί έργων εγγείων βελτιώσεων" και των εκτελεστικών αυτού διαταγμάτων, εφ' όσον δεν καταργούνται, τροποποιούνται ή συμπληρούνται διά του παρόντος". Τέλος, στα μεν άρθρα ι και 2 του ν. 414/1976 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων του ν. 3881/1958 κλπ." (ΦΕΚ Α` 212) ορίστηκε ότι οι δαπάνες διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης των εγγειοβελτιωτικών έργων επιβαρύνουν τους ωφελούμενους και καταβάλλονται από αυτούς με τη μορφή στρεμματικών εισφορών ή αρδευτικών τελών ή αντιτίμου χρήσεως ύδατος και ότι κατ' εξαίρεση ορισμένες από τις δαπάνες αυτές επιβαρύνουν το Δημόσιο, στο δε άρθρο 6 παρ. 1 του ίδιου νόμου ορίστηκαν τα εξής: "1. Εις το τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του ν.δ. 3881/1958 προστίθεται εδάφιον έχον ως ακολούθως: "Οι ως άνω οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων τυγχάνουν οργανισμοί κοινής ωφελείας και εκ τούτων οι …… αποτελούν γεωργικάς συνεταιριστικάς οργανώσεις αναγκαστικής μορφής". Όπως έχει κριθεί (ΟλΣτΕ 2903/1983 και ΣτΕ 4101/1995 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), από τις πιο πάνω παρατεθείσες διατάξεις προκύπτει ότι οι τοπικοί οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων αποτελούν ενώσεις προσώπων (φυσικών και νομικών) συνδεόμενων με εμπράγματη σχέση προς τα αγροτικά ακίνητα μιας ορισμένης περιοχής, οι οποίες έχουν ως σκοπό τη διοίκηση και τη ρύθμιση της χρήσης των υδάτων της περιοχής τους καθώς και την επιμέλεια και διαχείριση των τεχνικών έργων εγγείων βελτιώσεων για την αύξηση της παραγωγής και την καλύτερη εκμετάλλευση των πιο πάνω ακινήτων. Οι ενώσεις αυτές, όπως διαμορφώθηκαν τελικά με τον τελευταίο από τους πιο πάνω νόμους, χαρακτηριζόμενες ρητά ως γεωργικές συνεταιριστικές οργανώσεις αναγκαστικής μορφής, αποτελούν συνεταιρισμούς και ως τέτοιες έχουν το χαρακτήρα νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, κατά την έννοια του άρθρου 12 παρ. 6 του Συντάγματος. Και ναι μεν από τις διατάξεις του ν.δ. 3881/1958 που αφορούν στις αρμοδιότητες των οργάνων των Τ.Ο.Ε.Β., όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν, προκύπτει ότι τα όργανα αυτά μπορούν, μέσα στα πλαίσια του νόμου και του καταστατικού, να θεσπίζουν κανόνες υποχρεωτικούς για τα μέλη τους και να ασκούν απέναντι τους εξουσίες διοικητικού χαρακτήρα που φθάνουν μέχρι και τη λήψη καταναγκαστικών μέτρων, οι εξουσίες όμως αυτές εντάσσονται μέσα στη συνεταιριστική σχέση και δικαιολογούνται από τον αναγκαστικό τους χαρακτήρα, χωρίς όμως να μεταβάλουν τον συνεταιρισμό, ως τέτοιο, σε αυτοδιοικούμενο οργανικό τμήμα της δημόσιας διοικήσεως, δηλαδή σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΑΠ 1061/2021, ΣτΕ 4372/2011 και ΣτΕ 4101/1995 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Εξάλλου, στο άρθρο 2 Ν. 4978/2022 (Κ.Ε.Δ.Ε.) (ΦΕΚ Α’ 190/7-10-2022) που άρχισε να ισχύει από τις 7-10-2022 και συνεπώς καταλαμβάνει και την κρινόμενη ανακοπή, που ασκήθηκε στις 10-10-2022 (βλ. και άρθρο 85 παρ. 4 Ν. 4978/2022 σύμφωνα με το οποίο «Διαδικαστικές πράξεις που διενεργούνται ή πράξεις που εκδίδονται ή ενέργειες που λαμβάνουν χώρα μετά την ισχύ του παρόντος Κώδικα διέπονται από τον παρόντα Κώδικα», καθώς και το άρθρο 85 παρ. 5 του ιδίου νόμου, σύμφωνα με το οποίο «Το 356/1974 «Περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων» καταργείται), ορίζεται ότι: «4. Για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων απαιτείται νόμιμος τίτλος. Με την εξαίρεση των φόρων και των λοιπών δημοσίων εσόδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κ.Φ.Δ., για τα οποία εφαρμόζεται αποκλειστικά ο ως άνω Κώδικας, νόμιμο τίτλο αποτελούν: α) τα έγγραφα στα οποία οι αρμόδιες αρχές προσδιορίζουν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις τον οφειλέτη, το είδος, το ποσό και την αιτία της οφειλής, β) τα δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα από τα οποία αποδεικνύεται η οφειλή, γ) τα δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα από τα οποία πιθανολογείται η οφειλή, ως προς την ύπαρξη και το ποσό αυτής, κατά την έννοια του άρθρου 347 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Κ.Πολ.Δ.). 5. Η είσπραξη στις περιπτώσεις της παρ. 4 πραγματοποιείται από την ΑΑΔΕ μετά την καταχώριση των στοιχείων του νόμιμου τίτλου στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων, είτε κατόπιν αποστολής στην ΑΑΔΕ χρηματικού καταλόγου από την αρχή που απέκτησε τον νόμιμο τίτλο είτε με βάση μόνο τον νόμιμο τίτλο, εφόσον αυτός έχει περιέλθει με οποιονδήποτε τρόπο στην ΑΑΔΕ. Ο χρηματικός κατάλογος περιέχει τα προσδιοριστικά στοιχεία της οφειλής, του υπόχρεου και των συνυπόχρεων ευθυνόμενων τρίτων ». Περαιτέρω, στο άρθρο 4 Ν. 4978/2022 ορίζεται ότι «1. Με την εξαίρεση των φόρων και των λοιπών δημοσίων εσόδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κ.Φ.Δ., για τα οποία εφαρμόζεται αποκλειστικά ο ως άνω Κώδικας, καθώς και των δημοσίων εσόδων της περ. β` της παρ. 6 του άρθρου 2, μετά την καταχώριση του χρέους ως δημοσίου εσόδου κατά την παρ. 5 του άρθρου 2, η ΑΑΔΕ εκδίδει ατομική ειδοποίηση, την οποία είτε αποστέλλει ταχυδρομικά στον οφειλέτη και στα συνυπόχρεα πρόσωπα είτε την κοινοποιεί σε αυτούς σύμφωνα με το άρθρο 5 του Κ.Φ.Δ. Στην ατομική ειδοποίηση αναφέρονται το ονοματεπώνυμο του οφειλέτη, και αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο η επωνυμία του, καθώς και ο αριθμός φορολογικού μητρώου (Α.Φ.Μ.) του, εφόσον υπάρχει, το είδος και το ποσό του χρέους, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που έχουν ήδη υπολογισθεί κατά την κείμενη νομοθεσία, ο αριθμός και η χρονολογία καταχώρισης του χρέους ως δημοσίου εσόδου ή ο τίτλος στον οποίο βασίζεται το χρέος, ο χρόνος και ο τρόπος καταβολής αυτού και η μνεία ότι από την επομένη ημέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας καταβολής του χρέους και μέχρι την τελική εξόφληση αυτού υπολογίζονται οι τόκοι του άρθρου 6. 2. Η ατομική ειδοποίηση της παρ. 1 δεν εξομοιώνεται με την επιταγή προς πληρωμή. 3. Η παράλειψη αποστολής ή κοινοποίησης της ειδοποίησης της παρ. 1 δεν ασκεί επιρροή στο κύρος των αναγκαστικών μέτρων που λαμβάνονται κατά του οφειλέτη». Προσέτι, στο άρθρο 65 Ν. 4978/2022 ορίζεται ότι: «1. Πριν από την έναρξη της εκτέλεσης ο οφειλέτης μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά της ατομικής ειδοποίησης και κατά του νομίμου τίτλου. Με την ανακοπή επιτρέπεται η προβολή αντιρρήσεων ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, καθώς και η αμφισβήτηση της ουσιαστικής βασιμότητας της απαίτησης του Δημοσίου, εφόσον ο προσδιορισμός της δεν έχει ανατεθεί σε δικαστήρια ή σε διοικητικές επιτροπές που αποφαίνονται με δύναμη δεδικασμένου. 2. Η ανακοπή του οφειλέτη μετά την έναρξη της εκτέλεσης ασκείται για τους παρακάτω περιοριστικά αναφερόμενους λόγους: α) αν η εκτέλεση έλαβε χώρα βάσει άκυρου τίτλου είσπραξης, β) αν το χρέος αποσβέστηκε με καταβολή ή συμψηφισμό σύμφωνα με το άρθρο 75 ή λόγω διαγραφής του και αυτά αποδεικνύονται με έγγραφο, γ) αν το χρέος αποσβέστηκε επιγενόμενα με άλλον τρόπο και η απόσβεση αποδεικνύεται με έγγραφο, δ) αν το χρέος παραγράφηκε, ε) αν αυτός, σε βάρος του οποίου επιδιώκεται η είσπραξη ως διάδοχος του υπόχρεου, δεν είναι ο κατά τον νόμο υπόχρεος, και στ) αν κατά την εκτέλεση έλαβαν χώρα παραλείψεις ή ακυρότητες, υπό τους όρους του άρθρου 67. Κάθε άλλη αμφισβήτηση σχετικά με την ύπαρξη της οφειλής προς το Δημόσιο είναι απαράδεκτη στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής. 3. Με την επιφύλαξη των άρθρων 216 επ. του Κ.Δ.Δ., η ανακοπή του οφειλέτη πριν από την έναρξη της εκτέλεσης ασκείται ενώπιον του καθ’ ύλην αρμόδιου δικαστηρίου, σύμφωνα με τα άρθρα 583 έως 585 του Κ.Πολ.Δ., ενώ μετά την έναρξή της ασκείται ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου του τόπου της εκτέλεσης………». Περαιτέρω, κατά μεν τη διάταξη του άρθρου 55 του π.δ. 16/1989 "Κανονισμός λειτουργίας Δ.Ο.Υ." "Για κάθε οικονομικό έτος και έσοδο, συντάσσονται από τις αρμόδιες Αρχές και στέλνονται στις Δ.Ο.Υ. τίτλοι είσπραξης, στους οποίους πρέπει να περιέχονται: α)..., ε). Το είδος του εσόδου, το οφειλόμενο ποσό αναλυμένο σε κωδικούς αριθμούς εσόδου ή εκτός προϋπολογισμού λογαριασμούς, σε ακέραιες μονάδες, κατά δε το άρθρο 61 του ίδιου π.δ/τος η βεβαίωση πραγματοποιείται με την καταχώριση των στοιχείων του τίτλου είσπραξης στις αντίστοιχες ενδείξεις των στηλών του διπλότυπου βιβλίου παραλαβής και βεβαίωσης εισπρακτέων εσόδων, από το οποίο παίρνει τον αύξοντα αριθμό και τη χρονολογία, η οποία είναι και της βεβαίωσης". Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτουν τα εξής: Στη δίκη που ανοίγεται με την ανακοπή του άρθρου 65 Ν. 4978/2022 (πρώην άρθρο 73 παρ. 1 ΝΔ 356/1974 "Περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων") σε συνδυασμό προς τις διατάξεις των άρθρων 583-585 ΚΠολΔ, η οποία μπορεί να ασκείται τόσο κατά του "νομίμου τίτλου" όσο και κατά της ατομικής ειδοποίησης, ο μεν ανακόπτων επέχει κατ' αρχήν θέση εναγομένου, ο δε καθ’ ου θέση ενάγοντος, και έτσι ο τελευταίος βαρύνεται με την επίκληση των γεγονότων, της οποίας το βάρος θα έφερε, αν ασκούσε το δικαίωμά του με αγωγή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ. 4 και 5 του Ν. 4978/2022 (κατ’ αντιστοιχία με τη βεβαίωση 2 παρ. 2 του κατηργημένου ν.δ. 356/1974), νόμιμο τίτλο αποτελεί η πράξη καταλογισμού χρηματικού ποσού εις βάρος διοικουμένου που εντοπίζεται σε δημόσιο έγγραφο, το οποίο εκδίδεται από την αρμόδια αρχή και ενσωματώνει την ατομική διοικητική πράξη, από αυτόν δε (τον τίτλο), με τη συνδρομή των δημοσίων ή ιδιωτικών εγγράφων που τον συνοδεύουν, αποδεικνύεται ή πιθανολογείται βέβαια και εκκαθαρισμένη απαίτηση. Στο νόμιμο τίτλο πρέπει να αναφέρεται η ακριβής αιτία της οφειλής, ώστε, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Τούτο δε, διότι με βάση το "νόμιμο τίτλο" είναι δυνατόν να επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση, χωρίς να έχει προηγηθεί διαγνωστική δίκη και έκδοση δικαστικής απόφασης, που θα καθιστούσε σαφείς την αιτία ή τις επιμέρους αιτίες του (φερόμενου ως) οφειλόμενου συνολικού χρέους. Η ανάγκη αυτή καθίσταται εντονότερη, όταν ο ουσιαστικός καθορισμός του χρέους δεν έγινε από το …….. (η δράση του οποίου διέπεται από την αρχή και το τεκμήριο της νομιμότητας), αλλά από τρίτο πρόσωπο, όπως είναι ο αρχικός δανειστής, προς τον οποίο το ……… είχε παράσχει εγγύηση και στη θέση του οποίου αυτό υποκαταστάθηκε, λόγω μη εξοφλήσεως του δανείου από τον οφειλέτη, αναλόγως δε και στην περίπτωση που το Δημόσιο ενεργεί ως εκδοχέας απαιτήσεων. Από τη βεβαίωση, ως νόμιμο τίτλο εισπράξεως (βεβαίωση υπό ευρεία έννοια), διακρίνεται η ταμειακή βεβαίωση (βεβαίωση υπό στενή έννοια), που είναι αναγκαία για να μπορεί να επιδιωχθεί η είσπραξη της απαιτήσεως του Δημοσίου, δηλαδή συνιστά αυτή τίτλο εκτελέσεως. Ο νόμιμος τίτλος δεν συμπίπτει με την ταμειακή βεβαίωση, πλην μεταξύ τους υφίσταται στενή αιτιακή σχέση, ώστε σε περίπτωση που η ταμειακή βεβαίωση δεν στηρίζεται σε νόμιμο τίτλο, όπως σε τίτλο στον οποίο δεν προσδιορίζεται επαρκώς το χρέος, να είναι αυτή ακυρωτέα. Και ναι μεν στον ΚΕΔΕ (ούτε υπό το Ν. 4978/2022 ούτε υπό το ΝΔ 356/1974) δεν προβλέπεται κοινοποίηση της ταμειακής βεβαιώσεως στον οφειλέτη, ούτε επιβάλλεται να συνοδεύεται αυτή από τα έγγραφα που συγκροτούν το νόμιμο τίτλο, πλην όμως λόγω της στενής αιτιακής της σχέσεως με το νόμιμο τίτλο, αν ούτε η ταμειακή βεβαίωση της οφειλής ούτε η ατομική ειδοποίηση, -που εκδίδει κατά το άρθρο 4 παρ. 1 Ν. 4978/2022 η αρμόδια φορολογική αρχή και κοινοποιείται επίσης στον οφειλέτη-, δεν περιέχει τα καθοριζόμενα στην ως άνω διάταξη στοιχεία, προκειμένου ο οφειλέτης να λάβει επαρκή και ασφαλή γνώση για το είδος του χρέους, το ύψος του, τη χρονολογία βεβαίωσης και γενικά να κατατοπίζεται επαρκώς για την οφειλή του, τότε η έλλειψη αυτή μπορεί να οδηγήσει, κατόπιν ασκήσεως ανακοπής κατά το άρθρο 65 Ν. 4978/2022 (πρώην άρθρο 73 παρ. 1 ΝΔ 356/1974), στην ακύρωση αυτών, αλλά μόνο με τη συνδρομή των όρων και προϋποθέσεων του άρθρου 67 Ν. 4978/2022, σύμφωνα με το οποίο ορίζεται ότι «1. Παραλείψεις, ακυρότητες ή πλημμέλειες που αφορούν στη διαδικασία απόκτησης οποιοσδήποτε νόμιμου ή εκτελεστού τίτλου του άρθρου 2, τη διαδικασία της εκτέλεσης, καθώς και τις ίδιες τις πράξεις εκτέλεσης, μπορούν να προταθούν από τον οφειλέτη ως λόγος ακύρωσης, μόνο εάν ο οφειλέτης επικαλείται και αποδεικνύει αυτές, καθώς και ότι εξαιτίας τους υπέστη βλάβη. Το δικαστήριο κηρύσσει την ακυρότητα μόνο όταν κατά την κρίση του προκλήθηκε βλάβη, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητας». Ωστόσο, βλάβη με την ανωτέρω έννοια δεν υφίσταται ο οφειλέτης τόσο στην περίπτωση που η επίδοση της ταμειακής βεβαιώσεως και της ατομικής ειδοποιήσεως συνοδεύεται από τα αναγκαία έγγραφα (δημόσια ή ιδιωτικά), που προσδιορίζουν επαρκώς την οφειλή, όσο και στην περίπτωση που γνωστοποιούνται αυτά στον οφειλέτη με οποιονδήποτε τρόπο, με ή χωρίς αίτησή του, αλλά πάντως πριν από τη λήξη της προθεσμίας ανακοπής κατά της εκτελέσεως, έτσι ώστε να είναι σε θέση να προβάλλει αυτός με δικονομικά παραδεκτό τρόπο τους ισχυρισμούς του κατά της οφειλής, και για το λόγο αυτό δεν αρκεί να προσκομίσει ο καθ’ ου η ανακοπή τα έγγραφα του νόμιμου τίτλου προς απόδειξη της απαιτήσεώς του κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο (πρβλ. ΟλΑΠ 5/2019 που αφορά στο ήδη καταργηθέν ΝΔ 356/1974). Προσέτι, στο άρθρο 82 Ν. 4978/2022 ορίζεται ότι: «1. Σε όσες περιπτώσεις ανατίθεται στην ΑΑΔΕ η είσπραξη των εσόδων ΟΤΑ, άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου ή φυσικών προσώπων εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος Κώδικα 5. Στις δίκες περί την εκτέλεση που αφορούν σε έσοδα και χρέη του παρόντος άρθρου, δεν νομιμοποιείται να παρίσταται ως διάδικο το Δημόσιο αλλά ο τρίτος». Εξάλλου στο άρθρο 91 του ΝΔ 356/1974 ορίζονταν ότι «1. Σε όσες περιπτώσεις ανατίθεται στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες η είσπραξη των εσόδων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, άλλων νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή φυσικών προσώπων εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος νομοθετικού διατάγματος», ενώ κατά την διάταξη της έβδομης παραγράφου του άρθρου 28 του Ν. 2579/1998 «Φορολογικά - ΚΕΠΕ - ΚΕΔΕ - Κινητ. Τηλεφων. - Κεφάλαιο ΑΕ - ΕΠΕ» στις περιπτώσεις, που υπηρεσίες του Δημοσίου, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του ν.δ. 356/1974 (ΦΕΚ Α’ 190), επιμελούνται για την είσπραξη εσόδων άλλων νομικών προσώπων, υπέρ των οποίων εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτές, στις σχετικές δίκες που δημιουργούνται, δεν νομιμοποιείται να παρίσταται ως διάδικο το Δημόσιο, αλλά το ενδιαφερόμενο νομικό πρόσωπο. Από τις πιο πάνω διατάξεις προκύπτει σαφής διάκριση μεταξύ των δημοσίων εσόδων, ως τοιούτων θεωρουμένων εκείνων τα οποία επιβάλλονται με απόφαση των οργάνων του Δημοσίου, βεβαιούνται δε στα Δημόσια Ταμεία και εισπράττονται στη συνέχεια απ’ αυτά, και των εσόδων των προσώπων τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 82 Ν. 4978/2022 (πρώην άρθρο 91 του ΝΔ 356/1974), των οποίων η είσπραξη ανατίθεται μεν στα δημόσια ταμεία, πλην όμως τα εν λόγω έσοδα ανήκουν εξ υπαρχής στα πιο πάνω πρόσωπα και δεν μετατρέπονται σε «δημόσια έσοδα» εκ μόνου του λόγου ότι εισεπράχθησαν υπό των δημοσίων ταμείων, αφού άλλωστε και αυτή η είσπραξή τους έγινε επ’ ονόματι και για λογαριασμό των προσώπων αυτών και όχι για λογαριασμό του Δημοσίου, με συνέπεια, στις περιπτώσεις εκείνες που επιδιώκεται η διαμέσου των δημοσίων ταμείων είσπραξη οφειλών των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 82 Ν. 4978/2022, διάδικος εις την επί της ανακοπής δίκη είναι μόνο το υπέρ ου η είσπραξη δικαιούχο της απαιτήσεως πρόσωπο, κατά του οποίου και πρέπει να στραφεί το δικόγραφο της ανακοπής. Αντίθετη εκδοχή, η οποία δηλαδή θα εδέχετο τον χαρακτηρισμό των εσόδων των εις το άρθρο 82 Ν. 4978/2022 (πρώην άρθρο 91 παρ. ι ΝΔ 356/1974) αναφερομένων προσώπων ως «δημοσίων», θα οδηγούσε στο άτοπο να διεξάγει το Δημόσιο δίκες για λογαριασμό άλλων και εν αγνοία τους, για τις οποίες το ίδιο δεν έχει κάποιο συμφέρον από την έκβασή τους, ευρισκόμενο μάλιστα αυτό σε αδυναμία να ί και να προτείνει ενστάσεις και πραγματικά γεγονότα, τα οποία, ενώ δεν είναι γνωστά στο ίδιο (Δημόσιο), είναι γνωστά μόνο στον τρίτο, ερήμην του οποίου θα διεξήγετο διαδικασία που θα αφορούσε τις δικές του έννομες σχέσεις (βλ. ΠΠρΑΘ 264/2014 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ και τις εκεί περαιτέρω παραπομπές σε νομολογία και θεωρία).
Με την υπό κρίση αίτηση το αιτούν ζητά να ανασταλεί η εκτέλεση που θα διενεργηθεί σε βάρος του δυνάμει της με α/α ……. ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας και της ενσωματωμένης και περιεχόμενης σ’ αυτή ……….. ταμειακής βεβαίωσης και του αντίστοιχου χρηματικού καταλόγου της ……. και του νόμιμου τίτλου που τη στηρίζει και κάθε άλλης συναφούς πράξης έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ασκηθείσας ανακοπής του κατά των καθ’ ων η αίτηση, που εκκρεμεί ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας, για το λόγο, ότι αφενός πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει η ανακοπή του και αφετέρου με την εκτέλεση θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Επίσης ζητά να καταδικαστούν οι καθ’ ων στα δικαστικά του έξοδα.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο φέρεται, για να δικαστεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 ΚΠολΔ, 65 παρ. 4 ΚΕΔΕ ως ισχύει- Ν. 4978/2022) ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο έχει δικαιοδοσία να τη δικάσει καθόσον η ανακύψασα διαφορά είναι ιδιωτικού δικαίου και όχι διοικητική διαφορά ουσίας σχετική με την εφαρμογή της νομοθεσίας περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων, ώστε να υπάγεται βάσει του άρθρου 1 παρ.1 του ν. 1406/1983 στην δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Ειδικότερα, πρόκειται για διαφορά ιδιωτικού δικαίου ενόψει του ότι οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (Ο.Ε.Β.) μπορούν, μέσα στα πλαίσια του νόμου και του καταστατικού, να θεσπίζουν κανόνες υποχρεωτικούς για τα μέλη τους και να ασκούν απέναντι τους εξουσίες διοικητικού χαρακτήρα που φθάνουν μέχρι και τη λήψη καταναγκαστικών μέτρων, οι εξουσίες όμως αυτές εντάσσονται μέσα στη συνεταιριστική σχέση και δικαιολογούνται από τον αναγκαστικό τους χαρακτήρα, χωρίς όμως να μεταβάλουν τον συνεταιρισμό, ως τέτοιο, σε αυτοδιοικούμενο οργανικό τμήμα της δημόσιας διοικήσεως, δηλαδή σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΑΠ 1061/2021, ΣτΕ 4372/2011 και ΣτΕ 4101/1995 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Είναι δε η υπό κρίση αίτηση νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 65 παρ. 4 ΚΕΔΕ και 938 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται συμπληρωματικά κατά το άρθρο 8ο ΚΕΔΕ.
Όμως, η κατά το άρθρο 938 του ΚΠολΔ αναστολή εκτέλεσης μπορεί να χορηγηθεί μόνο μέχρι την έκδοση οριστικής (και όχι τελεσίδικης) απόφασης επί της ασκηθείσας, κατά πράξεων της εκτελεστικής διαδικασίας, ανακοπής, και επομένως το ένδικο αίτημα τυγχάνει νόμιμο ως προς αυτό το σκέλος του, απορριπτομένου ως μη νόμιμου κατά το περαιτέρω. Απορριπτέο τυγχάνει επίσης ως μη νόμιμο το αίτημα για καταδίκη των καθ’ ων στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του αιτούντος, καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, που εφαρμόζεται και στην προκειμένη περίπτωση, επί αιτήσεως χορήγησης αναστολής εκτέλεσης επιδικάζονται πάντα σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου. Πρέπει επομένως η υπό κρίση αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία, δεδομένου ότι έχει επιδοθεί στο Διοικητή της ….. (77 παρ. 1 Ν. 4978/2022) σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. …….. έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου ……….
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ……. για το αιτούν και …….. για το πρώτο των καθ’ ων, που λήφθηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε συνδυασμό με τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, την ….. ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Συμβολαιογράφου ……, την …….. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου ……, τις 7167 και …….. ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Συμβολαιογράφου ……, και από την όλη διαδικασία γενικά πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Το αιτούν άσκησε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Καρδίτσας την από ….. με αρ. κατ. ……. ανακοπή του κατά των καθ’ ων η αίτηση, με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλόμενης με α/α ….. ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας και της ενσωματωμένης και περιεχόμενης σ’ αυτή …….. ταμειακής βεβαίωσης και του αντίστοιχου χρηματικού καταλόγου της ….. Καρδίτσας και του νόμιμου τίτλου που τη στηρίζει και κάθε άλλης συναφούς πράξης, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο της ……... Η εν λόγω ανακοπή ασκήθηκε εμπροθέσμως, καθόσον πριν την έναρξη της εκτελεστικής διαδικασίας, όπως δηλαδή και στην προκειμένη περίπτωση, δεν τίθεται από το νόμο καμία σχετική προθεσμία (άρθρ. 65 Ν. 4978/2022). Πιθανολογείται, όμως, ότι θα απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης του δευτέρου των καθ’ ων, ήτοι του Ελληνικού Δημοσίου, αφού, σύμφωνα και με όσα αναπτύχθηκαν στη παραπάνω μείζονα σκέψη και με βάση το άρθρο 82 Ν. 4978/2022, στις δίκες περί την εκτέλεση που αφορούν σε είσπραξη των εσόδων ΟΤΑ, άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου ή φυσικών προσώπων, δεν νομιμοποιείται να παρίσταται ως διάδικο το Δημόσιο αλλά ο τρίτος. Επίσης, η ανακοπή πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας κατά το μέρος που αφορά στο σωρευόμενο αίτημα περί ακύρωσης του αντίστοιχου χρηματικού καταλόγου της ………… και του αντίστοιχου νόμιμου τίτλου είσπραξης και βεβαίωσης του ως άνω ποσού, που εμπεριέχονται στην επίσης προσβαλλόμενη με Α/Α ………. και με αριθμό πρωτοκόλλου ……. ατομική ειδοποίηση καταβολής - υπερημερίας της ……., τούτο δε διότι δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια η προσβαλλόμενη πράξη, λαμβανομένου υπόψιν του ότι το δικόγραφο της ανακοπής πρέπει να περιέχει συγκεκριμένο αίτημα (585 παρ. 2α, 216 ΚΠολΔ) για την ακύρωση συγκεκριμένης πράξης εκτελέσεως, την ακύρωση της οποίας επιδιώκει το ανακόπτον (Π.Γ. Φαλτσή, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, Γενικό Μέρος, έκδ. 1998, σελ. 626) παρά (προσδιορίζεται) με τον προαναφερόμενο αόριστο τρόπο. Επιπρόσθετα, η ανακοπή πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως απαράδεκτη και κατά το μέρος που αφορά στο σωρευόμενο αίτημα περί ακύρωσης κάθε άλλης συναφούς καταλογιστικής πράξης, νομίμου τίτλου και ταμειακής βεβαίωσης, αφενός μεν λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος του ανακόπτοντος κατ’ άρθρο 68 ΚΠολΔ, τούτο δε καθότι η ανακοπή αποτελεί μέσο άμυνας εναντίον των ήδη διενεργηθεισών πράξεων (βλ. Ερμηνεία ΚΠολΔ, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, τόμος II, σελ. 1772-1775), έτσι ώστε να κριθεί δικαστικώς η τυχόν ακυρότητά τους, και, συνεπώς, δεν έχει έννομο συμφέρον το ανακόπτον να ζητά την ακύρωση των τυχόν μελλοντικών πράξεων, αφετέρου δε λόγω αοριστίας, διότι το δικόγραφο της ανακοπής πρέπει να περιέχει συγκεκριμένο αίτημα (585 παρ. 2α, 216 ΚΠολΔ) για την ακύρωση συγκεκριμένης πράξης εκτελέσεως, την ακύρωση της οποίας επιδιώκει το ανακόπτον (Π.Γ. Φαλτσή, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, Γενικό Μέρος, έκδ. 1998, σελ. 626). Όσον αφορά στην τήρηση της διαδικασίας της διαμεσολάβησης του Ν. 4640/2019, αυτή δεν απαιτείται, καθόσον δια των ανακοπών, ως ένδικων βοηθημάτων ασκείται δημοσίου δικαίου δικαίωμα διαπλάσεως προς (δικαστική) ακύρωση του εκτελεστού τίτλου ή/και των προσβαλλόμενων πράξεων σύμφωνα με τον Κ.Ε.Δ.Ε., το οποίο συνδέεται με κανόνες αναγκαστικού δικαίου, και συνεπώς δεν υπάρχει εξουσία διαθέσεως του αντικειμένου της διαφοράς, με αποτέλεσμα οι σχετικές δίκες περί την εκτέλεση δεν δύνανται να υπαχθούν στην Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης και γενικότερα στη διαμεσολάβηση. Περαιτέρω, με τον πρώτο λόγο της ανακοπής του το αιτούν ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση και η συμπροσβαλλόμενη ταμειακή βεβαίωση τυγχάνουν αόριστες, καθώς δεν περιέχουν τα απαιτούμενα κατά νόμο στοιχεία, ώστε να προσδιορίζεται με ακρίβεια το ύψος και η αιτία της οφειλής, με αποτέλεσμα να υφίσταται βλάβη, που δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά, παρά μόνο με την κήρυξη της ακυρότητά τους. Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις προαναφερόμενες στην ως άνω οικεία νομική σκέψη διατάξεις, και πιθανολογείται ότι θα γίνει δεκτός και στην ουσία του. Ειδικότερα, πιθανολογήθηκε ότι η ……… απέστειλε στο αιτούν, ταχυδρομικούς την υπ’ αριθμ. πρωτ. ……… ατομική ειδοποίηση καταβολής- υπερημερίας, στην οποία αναφέρονται τα στοιχεία και ο αριθμός φορολογικού μητρώου του αιτούντος, το είδος φόρου ως «ΕΙΣΦΟΡΑ ΛΟΙΠΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ», ο αριθμός ταυτότητας οφειλής, το ποσό εκάστης εκ των δώδεκα περιλαμβανομένων οφειλών, ο αρ. νόμιμου τίτλου, όπου περιλαμβάνεται ο αριθμός που αντιστοιχεί στη …….. -…………- και ο αριθμός ταμειακής βεβαίωσης -3744-, η ημερομηνία οφειλής και δη ……, το φορολογικό έτος, ο αριθμός δόσεων και η ημερομηνία λήξης τους και συγκεκριμένα ποσά υπό τον τίτλο προσαυξήσεις/τόκοι/πρόστιμο εκπρόθεσμης καταβολής, με τη μνεία ότι οι επιβαρύνσεις συνεχίζουν να υπολογίζονται μέχρι την τελική εξόφληση των οφειλών, χωρίς εξειδίκευση του τρόπου με τον οποίο προκύπτουν. Τέλος αναγράφεται στην ατομική ειδοποίηση ότι σε περίπτωση μη καταβολής των ως άνω ποσών εντός της νόμιμης προθεσμίας των 30 ημερών από την κοινοποίηση αυτής δύνανται να ληφθούν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξη των ως άνω οφειλών. Εκτός από την ως άνω ατομική ειδοποίηση, ουδέν άλλο στοιχείο κοινοποιήθηκε ή γνωστοποιήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο στο αιτούν. Η αναγραφή όμως στην αιτία εκάστης των περιλαμβανόμενων οφειλών της ένδειξης «ΕΙΣΦΟΡΑ ΛΟΙΠΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ», χωρίς καμία περαιτέρω εξειδίκευση, μολονότι αναφέρεται η ……… ταμειακή βεβαίωση, χωρίς κοινοποίηση ή γνωστοποίηση άλλου εγγράφου (ταμειακής βεβαίωσης, χρηματικού καταλόγου), είτε κατόπιν αίτησης του αιτούντος είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο σ’ αυτό, δεν επιτρέπουν στο αιτούν να μπορεί να προσδιορίσει από μόνη την ένδειξη «ΕΙΣΦΟΡΑ ΛΟΙΠΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ», την προέλευση των ως άνω οφειλών, και συνακόλουθα να λάβει επαρκή και ασφαλή γνώση για το είδος του χρέους, το ύψος του, τη χρονολογία βεβαίωσης και γενικά να κατατοπίζεται επαρκώς για έκαστη την οφειλή του. Αοριστία επίσης υπάρχει και όσον αφορά στις σχετικές επιβαρύνσεις (προσαυξήσεις/τόκοι/πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής), που, όπως πιο πάνω ειπώθηκε, γίνεται μνεία στην προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση, ότι συνεχίζουν να επιβάλλονται, χωρίς όμως να προσδιορίζεται ο τρόπος υπολογισμού τους. Οι παραπάνω ελλείψεις επιφέρουν στον αιτούντα αδυναμία ουσιαστικής και δικονομικής προστασίας των δικαιωμάτων του και επιφέρουν ακυρότητα λόγω της αοριστίας αναφοράς των ως άνω στοιχείων. Εξάλλου, πιθανολογείται η βλάβη του αιτούντος, καθώς αγνοώντας την ακριβή αιτία και είδος φόρου απ’ την εκδούσα αρχή ή υπηρεσία αυτού, δεν μπορεί να αμυνθεί και καλείται να καταβάλλει ποσό που μπορεί και να μην οφείλει ή να μην οφείλει συνολικά. Πιθανολογείται επίσης ότι το αιτούν θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη αν λάβει χώρα εκτέλεση, αφού θα βρεθεί σε δυσχερή οικονομική θέση και δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντι σε τρίτους και στα μέλη του, που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένες, και θα ανακοπεί η δραστηριότητά του. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να ανασταλεί η εκτέλεση που απειλείται σε βάρος του αιτούντος με την υπ’ αριθ. με α/α ………. και αρ. πρωτ. …….. ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας από …… και με αριθμό καταθέσεως …….. ανακοπής του αιτούντος ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, ενόψει της δυσχέρειας της ερμηνείας των κανόνων που εφαρμόσθηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ), ήτοι τόσο κατά το μέρος που αφορά στην απόρριψη της αίτησης ως προς το δεύτερο των καθ’ ων όσο και κατά το μέρος που αφορά στην αποδοχή της αίτησης ως προς το πρώτο των καθ’ ων.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση ως προς το δεύτερο των καθ’ ων.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά την αίτηση.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ κάθε εκτέλεση σε βάρος του αιτούντος βάσει της με α/α 4383/2022 και αρ. πρωτ. …… ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας από … και με αριθμό καταθέσεως …….. ανακοπής του αιτούντος ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων στο σύνολό τους.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Καρδίτσα, σε έκτακτη και δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση στις ……..
